Το μουσείο ανατομίας του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης

 

Μια συλλογή από ανατομικά μοντέλα, μουμιοποιημένα μέρη σώματος και ανθρώπινα οστά σε ένα από τα παλαιότερα πανεπιστήμια του κόσμου.



Το Πανεπιστήμιο Complutense (Κομπλουτένσε) της Μαδρίτης είναι ένα από τα παλαιότερα πανεπιστήμια στον κόσμο σε συνεχή λειτουργία καθώς ιδρύθηκε το 1293. Αξιολογείται συστηματικά ως ένα από τα κορυφαία πανεπιστήμια της Ισπανίας και συνήθως αποκαλείται απλά ως "Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης".

Η ιστορία του ξεκινά στις 20 Μαΐου του 1293 όταν ο βασιλιάς Σάντσο Δ' της Καστίλης χορήγησε στον αρχιεπίσκοπο του Τολέδο ένα βασιλικό διάταγμα για την ίδρυση ενός Studium Generale, μιας σχολής δηλαδή πανεπιστημιακού επιπέδου, υπό το όνομα El Estudio de Escuelas de Generales στο Αλκαλά ντε Ενάρες. Διακόσια χρόνια αργότερα, το 1499, ο Πάπας Αλέξανδρος Στ' χορήγησε παπική βούλα, με την οποία το Complutense έγινε πλήρες πανεπιστήμιο.

Σήμερα, ο καλύτερος λόγος για να επισκεφθεί κανείς το Πανεπιστήμιο είναι το Μουσείο της Ανατομίας "Javier Puerta", που δημιουργήθηκε το 1787 με βασιλικό διάταγμα του βασιλιά Καρόλου Γ', ο οποίος ήταν γνωστός για τη συμβολή του στην επιστήμη και την έρευνα.

Τμήμα του κολεγίου της ιατρικής, το μουσείο αποτελείται από ανατομικά μοντέλα, μουμιοποιημένα και τεχνητά μέρη σώματος και τρεις συλλογές γλυπτικής. Η συλλογή γλυπτικής με πολύχρωμα κέρινα ομοιώματα παρουσιάζει μια σειρά από ανατομικά ομοιώματα, που αντιπροσωπεύουν τα στάδια της εγκυμοσύνης από τη σύλληψη μέχρι τον τοκετό, το παλαιότερο από τα οποία χρονολογούνται από το 1794. Η συλλογή με τα πολύχρωμα γύψινα είναι μια συλλογή από γύψινα γλυπτά τμήματα του ανθρώπινου σώματος. Η συλλογή των οστών αποτελείται από χιλιάδες κρανία και δύο σκελετούς.

Ένας απ' αυτούς τους σκελετούς, ο οποίος χρονολογείται στον Ισπανικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας (1807-1814), είναι ο σκελετός ενός Γάλλου αγρότη και γρεναδιέρου ο οποίος, λόγω των αλάτων υδραργύρου στα οστά του, πιθανολογείται ότι σκοτώθηκε από δηλητηρίαση με υδράργυρο. Ο άλλος σκελετός αποκαλείται Extremeño Giant και λέγεται ότι μεταφέρθηκε στο μουσείο ζωντανός από τον τότε διευθυντή του μουσείου, Pedro Gonzalez de Velasco.