Χριστουγεννιάτικα ζαχαρωτά: Δεν ξέρουμε την προέλευση τους αλλά μάλλον δεν ήταν χριστιανικό έθιμο

Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις για τα ζαχαρωτά, αλλά σχεδόν καμία δεν είναι αληθινή

Υπάρχει μια που αναφέρει ότι το λευκό για τον Ιησού και το κόκκινο για το αίμα Του και ότι το ζαχαρωτό προέρχεται από το γράμμα J (Jesus= Ιησού). Υπάρχουν πολλές εκδοχές αυτής της ιστορίας.



Η πιο κοινά αποδεκτή είναι η εξής:

Ένας ζαχαροπλάστης στην Ιντιάνα των ΗΠΑ ήθελε να φτιάξει μια καραμέλα για τα Χριστούγεννα, έτσι έφτιαξε το ζαχαρωτό και ενσωμάτωσε αρκετά σύμβολα από τη γέννηση, από τον κλήρο και το θάνατο του Χριστού.

Ξεκίνησε με μια κατάλευκη σκληρή καραμέλα. Λευκό για να συμβολίσει τη Γέννηση και την αναμάρτητη φύση του Ιησού, και σκληρή για να συμβολίσει το θεμέλιο της Εκκλησίας και τη σταθερότητα των υποσχέσεων του Θεού.

Ο ζαχαροπλάστης έδωσε στην καραμέλα τη μορφή του "J" από το αρχικό το ονόματος του Ιησού στα Αγγλικά. Συμβόλιζε επίσης τη βακτήρια του «Καλού Ποιμένα».

Πιστεύοντας ότι το ζαχαρωτό ήταν κάπως απλό, το έβαψε με κόκκινες ρίγες. Χρησιμοποίησε τρεις μικρές λωρίδες για να συμβολίσει τα μαστιγώματα του Ιησού. Η μεγάλη κόκκινη λωρίδα ήταν για το αίμα που χύθηκε από το Χριστό πάνω στο Σταυρό.

Αυτά τα ζαχαρωτά, λέει η ιστορία μετά, ότι μοιράζονταν στα παιδιά στην εκκλησία ή χρησιμοποιήθηκαν ως αναγνωριστικό μεταξύ των Χριστιανών, όταν αυτοί διώκονταν.

Κανένα απ' αυτά δεν ισχύει. Πρώτον, τα ζαχαρωτά σίγουρα δεν φτιάχτηκαν πρώτη φορά στην Ιντιάνα, μιας και οι πρώτες αναφορές για σκληρή καραμέλα προέρχονται από τον 17ο αιώνα.

Και αποδεικνύεται ότι τα ζαχαρωτά ήταν κάτι το κοινό τα Χριστούγεννα. Μια ιστορία λέει ότι απέκτησαν το σχήμα J επειδή ένας διευθυντής κάποιας ορχήστρας τα λύγισε για να μοιάζουν με την βακτήρια του βοσκού για τα παιδιά κατά τη διάρκεια της σκηνής της γέννησης. Ούτε γι' αυτό υπάρχει κάποια απόδειξη ότι είναι αλήθεια.

Στις ΗΠΑ, τα ζαχαρωτά έγιναν γνωστά χάρη σε κάποιον Γερμανό μετανάστη, τον August Imgard, που έχει πιστωθεί την εισαγωγή του χριστουγεννιάτικου δέντρου στο Οχάιο το 1847. Η ένωση ζαχαροπλαστών των ΗΠΑ αναφέρει ότι ο Imgard διακόσμησε ένα μικρό μπλε έλατο με στολίδια από χαρτί και ζαχαρωτά.

Τα ερυθρόλευκα ζαχαρωτά άρχισαν να διαδίδονται στο γύρισμα του αιώνα. Είναι πιθανό το ζαχαρωτό να μην έχει χριστιανική προέλευση, αλλά το μηχάνημα που τα παράγει είναι.

Ο πατήρ Keller ήταν κουνιάδος του Bob McCormack. Ο McCormack είχε προβλήματα εκέινη την εποχή επειδή το 22% των ζαχαρωτών που έφτιαχνε κατέληγε στα σκουπίδια επειδή έσπαζαν κατά τη διαδικασία του λυγίσματος. Η μηχανή του Keller αυτοματοποιήσε αυτή τη διαδικασία ή οποία τελειοποιήθηκε από τον Dick Driskell και τον Jimmy Spratling, υπάλληλοι του McCormack.