Η αρχαιότερη αναπαράσταση του σύμπαντος είχε χαθεί στη μαύρη αγορά

 

Το σχέδιο του δίσκου που βλέπουμε πιο πάνω μπορεί να μοιάζει με τη ζωγραφιά ενός μικρού παιδιού, αλλά στην πραγματικότητα, είναι ένα από τα πιο είναι ένα από τα πιο εξελιγμένα και με επιρροή ευρήματα της Εποχής του Χαλκού. Και ίσως να μην είχε ανακαλυφθεί, αν μερικοί παράνομοι κυνηγοί θησαυρών δεν το είχαν ξεθάψει και πουλήσει στη μαύρη αγορά.



Ονομάζεται Δίσκος της Νέμπρα, από την πόλη Νέμπρα της Σαξωνίας-Άνχαλτ, στην ανατολική Γερμανία, όπου βρέθηκε το 1999, χρονολογείται από το 1600 π.Χ. και σχετίζεται με τον πολιτισμό Ουνετίσε. Πιστεύεται ότι έχει σφυρηλατηθεί κατά τη διάρκεια της Εποχής του Χαλκού στην Ευρώπη, περίοδο μεταξύ του 3200 και του 600 π.Χ..

Πρόκειται για ένα χάρτη του ουρανού. Είναι ένας χάλκινος δίσκος με διάμετρο περίπου 30 εκατοστών, μπλε-πράσινη πατίνα και ένθετα χρυσά σύμβολα. Τα σύμβολα ερμηνεύονται γενικά ως απεικόνιση του ήλιου ή της πανσέληνου, ενός μισοφέγγαρου και άστρων (μεταξύ άλλων των Πλειάδων). Δυο χρυσά τόξα στο χείλος του δίσκου, που αντιπροσωπεύουν την γωνιακή απόσταση μεταξύ των ηλιοστασίων προστέθηκαν αργότερα, όπως και ένα τρίτο τόξο που περιστοιχίζεται από μικρές χαρακιές. Η σημασία του τελευταίου αυτού συμβόλου δεν έχει διευκρινιστεί πλήρως, και πιστεύεται ότι πρόκειται για μια αναφορά στο πλοίο του Ήλιου, ή μια αναπαράσταση του Γαλαξία ή του ουράνιου τόξου.

Ο δίσκος, όπως διασώζεται, κατασκευάστηκε σε τέσσερις φάσεις:

• Αρχικά πάνω στον δίσκο υπήρχαν τριάντα δυο μικροί κύκλοι από χρυσό, ένας μεγάλος και ένα κομμάτι χρυσού σε σχήμα μισοφέγγαρου. Το κυκλικό κομμάτι χρυσού ερμηνεύεται είτε ως ο Ήλιος ή η Πανσέληνος, το μισοφέγγαρο ως η Σελήνη σε φάση (ή ως ο Ήλιος σε έκλειψη) και οι μικροί κύκλοι ως άστρα. Μια ομάδα επτά κύκλων πιστεύεται ότι είναι οι Πλειάδες.
• Αργότερα προστέθηκαν δυο τόξα (φτιαγμένα από χρυσό διαφορετικής προέλευσης όπως αποδεικνύεται από τις προσμίξεις του) σε αντίθετες πλευρές του δίσκου. Για να γίνει χώρος πάνω στον δίσκο για τα τόξα, ένας από τους μικρούς κύκλους μρτακινήθηκε από τα αριστερά προς το κέντρο του δίσκου και δυο άλλοι επικαλύφθηκαν, έτσι ώστε σήμερα μόνο τριάντα είναι ορατοί. Τα δυο τόξα έχουν άνοιγμα 82 μοιρών, που συμφωνεί με τη διαφορά ανάμεσα στη θέση που δύει ο ήλιος κατά το θερινό και χειμερινό ηλιοστάσιο στο γεωγραφικό πλάτος του Μίττελμπεργκ (51° N). Δεδομένου ότι τα τόξα έχουν να κάνουν με τη θέση του ήλιου, είναι πιθανότερο ότι ο μεγάλος κύκλος αντιπροσωπεύει τον Ήλιο κι όχι τη Σελήνη.
• Η τελική προσθήκη ήταν άλλο ένα τόξο στο κάτω μέρος, το "πλοίο του ήλιου", που επίσης κατασκευάστηκε από χρυσό διαφορετικής προέλευσης.
• Έως ότου θαφτεί, ανοίχτηκαν στον δίσκο και τριανταεννέα ή σαράντα τρύπες στην περιφέρειά του, καθεμιά με διάμετρο τριών χιλιοστών περίπου. Αυτές ίσως χρησίμευαν στην ανάρτηση του δίσκου σε κάποιο σταθερό σημείο με τη χρήση κορδονιών.