Ο μάγος είναι διάσημος για τις συναρπαστικές αποδράσεις του. Αλλά υπάρχει και μια ιστορία για μια εμφάνισή του σε μια πνευματιστική συγκέντρωση.
Στις 23 Ιουλίου 1924, η Βοστόνη υπέφερε από ένα κύμα καύσωνα. Κατά το βράδυ, ο φημισμένος μάγος Χάρι Χουντίνι -μαζί με τον συντάκτη του Scientific American, O.D. Munn, και ένα διακεκριμένο πάνελ επιστημόνων- ανέβηκε σε ένα δωμάτιο στον τέταρτο όροφο δωμάτιο της 10 Lime Street, όπου γινόταν μια πνευματική συνεδρία. Είχαν έρθει για να παρακολουθήσουν τα κατορθώματα του πιο αξιόπιστου μέντιουμ, μιας όμορφης 36χρονης με μπλε μάτια.
Ήταν η Mina Crandon. Οι οπαδοί της, την έλεγαν "Margery". Οι επικριτές της, "Ξανθιά Μάγισσα της Lime Street". Ήταν γνωστή επειδή καλούσε τη φωνή του νεκρού αδελφού της, Walter, του οποίου το πνεύμα έστελνε μηνύματα. Ο Walter ήταν εχθρικός, απαντώντας σε ερωτήσεις με εξωπραγματική φωνή. Η Margery ήταν όμορφη και ελκυστική, όταν βέβαια δεν επιδείκνυε το ταλέντο της: έβγαζε μια παχύρρευστη ουσία, που ονόμαζε "εκτόπλασμα", από το στόμα, τη μύτη και τα αυτιά της.
Το καλοκαίρι του 1924, η Margery ήταν στο επίκεντρο μιας συζήτησης για τον Πνευματισμού, ένα θρησκευτικό κίνημα 80 χρόνων που επικεντρώνεται γύρω από τη δυνατότητα επικοινωνίας με τους νεκρούς. Ο πιο διάσημος από τα 14 εκατομμύρια πιστών του ήταν ο σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ, ο συγγραφέας του Σέρλοκ Χολμς. Παρακολουθώντας μια σεάνς στο σπίτι του στο Λονδίνο, πείστηκε για τις υπερφυσικές δυνάμεις της Margery. Ο Ντόιλ την σύστησε στους συντάκτες του περιοδικού Scientific American, το οποίο προσέφερε ένα έπαθλο 2.500 δολαρίων στο πρώτο μέντιουμ που θα μπορούσε να αποδείξει επανειλημμένα στην επιτροπή του μια "οπτική ψυχική εκδήλωση".
Η επιτροπή, αποτελούμενη από έξι άτομα, είχε ήδη εξετάσει την Margery πάνω από 20 φορές και ήταν έτοιμη να της δώσει τα χρήματα.
Αλλά ο Χουντίνι, ο οποίος είχε προτείνει τη δημιουργία μιας ομάδας από το Scientific American για να διερευνήσει τον πνευματισμό, δεν είχε δώσει την έγκρισή του. Όταν έμαθε ότι η επιτροπή ήταν έτοιμη να εγκρίνει την Margery, εξοργίστηκε. Ακύρωσε τις παραστάσεις του και πήγε στη Βοστόνη.
Η Margery χαιρέτησε την ομάδα, κάθισε και τα φώτα χαμήλωσαν. Σύντομα, ένα απόκοσμο σφύριγμα γέμισε το δωμάτιο. Το πνεύμα του Walter ψιθύρισε την άφιξή του, πήρε ένα μεγάφωνο και βουίξει: "Χουντίνι, πες που να το ρίξω".
"Σε μένα", είπε ο Χουντίνι. Το μεγάφωνο πέταξε στον αέρα και έπεσε μπροστά του. Κατά τη διάρκεια της βραδιάς, ο Walter παρουσίασε μια σειρά από μεταφυσικά θεάματα, χτυπώντας ένα κουδούνι κατά παραγγελία κ.ά..
Ο Χουντίνι είχε πάει διαβασμένος. Ήξερε ότι ο Δρ Le Roi Crandon, ο σύζυγός της Margery, καθόταν πάντα στα δεξιά της. Ο Χουντίνι μάντεψε επίσης σωστά, ότι έπρεπε να κάθεται στα αριστερά της Margery μέσα στον κύκλο, με τα χέρια ενωμένα και τα πόδια να ακουμπάνε. Καθώς ετοιμαζόταν για τη βραδιά, ο Χουντίνι φορούσε ένα σφιχτό επίδεσμο κάτω από το δεξί γόνατο του, όλη την ημέρα. Το δέρμα του είχε γίνει πολύ ευαίσθητο, ακόμη και στο παραμικρό άγγιγμα. Έτσι, μπόρεσε να αισθανθεί τη Margery να κουνιέται μέσα στο σκοτάδι, καθώς κούνησε ελαφρώς τον αριστερό αστράγαλο της για να φτάσει το κουδούνι κάτω από το τραπέζι. Το ιπτάμενο μεγάφωνο τον προβλημάτισε για λίγο, αλλά τελικά κατάλαβε ότι η Margery το είχε βάλει στο κεφάλι. Στη συνέχεια έριξε το κεφάλι της στην κατεύθυνση του για να του το στείλει.
"Την έπιασα", είπε, όταν τελείωσε η βραδιά. "Όλα είναι απάτη. Μια ακόμα συνεδρία και θα είμαι έτοιμος να την εκθέσω".
Έγινε μια δεύτερη σεάνς σε ένα ξενοδοχείο της Βοστώνης όπου παρουσιάστηκε ένα ιπτάμενο τραπέζι. Ο Χουντίνι έφτασε μέσα στο σκοτάδι και βρήκε το κεφάλι της Margery να σηκώνει το τραπέζι από κάτω. Και πάλι αισθάνθηκε τα πόδια της να κινούνται για να φτάσουν το κουδούνι.
Αλλά όταν ανακοίνωσε τα ευρήματά του στην επιτροπή, του ζητήθηκε να τα παρουσιάσει με μια δημόσια καταγγελία. Η επιτροπή ήταν σε σύγκρουση. Όταν αρνήθηκε να απονείμει το βραβείο μετά από αρκετές επιπλέον συνεδρίες, οι πνευματιστές εξοργίστηκαν, όπως και το πνεύμα. "Χουντίνι, μπάσταρδε", ούρλιαξε ο Walter. "Σε έριξα κατάρα που θα σε ακολουθεί κάθε μέρα για το υπόλοιπο της σύντομης ζωής σου. Τον Οκτώβριο, το Scientific American δημοσίευσε ένα άρθρο που περιέγραφε την επιτροπή απελπιστικά διαιρεμένη.
Η αναποφασιστικότητα εξόργισε Χουντίνι. Τον Νοέμβριο, δημοσίευσε ένα φυλλάδιο με σχέδια, όπου εξέθετε τα τεχνάσματα που χρησιμοποιούσε το μέντιουμ από τη Βοστόνη "Margery".
Η Margery δεν πήρε το βραβείο του Scientific American, αλλά οι προσπάθειες του Χουντίνι δεν την ανέκοψαν. Ο Δρ Crandon ώθησε τη γυναίκα του να συνεχίσει τις σεάνς. Το 1925, το Χάρβαρντ σχηματίστηκε μια ομάδα έρευνας, η οποία παρακολούθησε με σκεπτικισμό το ταλέντο της. Ένας ερευνητής ανέφερε ότι είδε τη Margery να βγάζει ψεύτικο εκτόπλασμα, το οποίο έμοιαζε με "εντόσθια".
Ο Χουντίνι συνέχισε να αψηφά το θάνατο. Κάθε φορά δραπέτευε. Αλλά ο Walter, το θυμωμένο πνεύμα της Margery, ήξερε καλύτερα. Τον Αύγουστο του 1926 το πνεύμα διακήρυξε ότι το τέλος του Χουντίνι ήταν κοντά: "Ο Χουντίνι θα φύγει πριν το Halloween", είπε.
Στην πραγματικότητα, ο Χουντίνι πέθανε το απόγευμα της 31 Οκτωβρίου του 1926 από σηπτική δηλητηρίαση. Σε όλη την καριέρα του, είχε προσφέρει τους ατσάλινους κοιλιακούς του σε όποιον ήθελε να τους δοκιμάσει. Αλλά όταν ένας μαθητής από το Μόντρεαλ του έριξε μια γροθιά, πριν ο Χουντίνι προλάβει να σφιχτεί, το χτύπημα του προκάλεσε ρήξη του τυφλού εντέρου, οδηγώντας σε μια θανατηφόρα μόλυνση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου