Οι 5 πιο ασυνήθιστες συνήθειες του Έρνεστ Χέμινγουεϊ

 

Τι είναι αυτό που κάνει έναν άνθρωπο θρύλο; Πρότυπο και σημείο αναφοράς; Σίγουρα το ταλέντο. Αλλά και οι συνήθειες του



Πολεμικός ανταποκριτής της "Τορόντο Σταρ", συλλέκτης δραματικών εικόνων, εμβληματικός συγγραφέας, ιδιότροπος και λάτρης του αλκοόλ.

Διάσημος για το πείραγμα που έριχνε στους φίλους του που προσπαθούσαν να κόψουν τις ουσίες και τα βαριά ποτά, ο Χέμινγουεϊ βυθιζόταν όλο και περισσότερο στους εθισμούς του με το πέρασμα του χρόνου. Το αλκοόλ άλλωστε τον συντρόφευε σε όλη του την ενήλικη ζωή.

Ο Γέρος και η θάλασσα του χάρισε το βραβείο Πούλιτζερ το 1952 και προετοίμασε την κοινή γνώμη για το βραβείο Νόμπελ που ακολούθησε μετά από δύο χρόνια.

Ποιες ήταν οι πιο ιδιόμορφες συνήθειες όμως του μεγάλου λογοτέχνη;

Ο Χέμινγουεϊ ξεκινούσε την μέρα του γύρω στις 5.30π.μ., ακόμη και αν είχε πιει το προηγούμενο βράδυ.

Και αυτό είναι το λιγότερο.

Σήκω πάνω, κάτσε κάτω
Ο εκκεντρικός συγγραφέας συνήθιζε να γράφει στην κρεβατοκάμαρα του. Το μισό του δωμάτιο ήταν κατειλημμένο από το μεγάλο γραφείο του, αλλά εκείνος δεν συνήθιζε να συγγράφει σε αυτό. Η αγαπημένη του γραφομηχανή ήταν τοποθετημένη πάνω σε μια θήκη μέσα στην οποία τοποθετούσε βιβλία καθώς ήθελε να γράφει όρθιος.

Για την ακρίβεια, έγραφε, σταματούσε και περπατούσε μέσα στο δωμάτιο μέχρι να αρχίσει να ξαναγράφει. Μέσα σε μια "καλή" ημέρα εργασίας, ήταν ικανός να χαλάσει πάνω από εφτά μολύβια. Είπε κανείς ότι το γράψιμο δεν είναι επίπονη και χειρωνακτική εργασία;

Πυροβολώντας στο ψάρεμα
Μία από τις αγαπημένες του συνήθειες ήταν το ψάρεμα. Δεν είναι τυχαίο, πώς ένα από τα σημαντικότερα έργα του ήταν το βιβλίο "Ο γέρος και η θάλασσα". Η ιστορία εκτυλίσσεται στο Santiago, όπου ένας γέρος ψαράς δίνει τη δική του μάχη με ένα τεράστιο marlin.

Το 1953, το συγκεκριμένο βιβλίο του χάρισε και το βραβείο Pulitzer. Στην πραγματικότητα, ο Αμερικανός συγγραφέας βρέθηκε στις Μπαχάμες το 1935 όταν άνοιξε πυρ εναντίον καρχαριών με το ημιαυτόματο Thompson που είχε μαζί του, για να προστατέψει την ψαριά του από τα σαγόνια τους. Το 1938 έκανε παγκόσμιο ρεκόρ πιάνοντας εφτά marlin μέσα σε μία μόλις ημέρα.

Κατασκοπεία
Τον Μάρτιο του 1937 ο Χέμινγουεϊ ταξίδεψε στην Ισπανία προκειμένου να καλύψει δημοσιογραφικά τον ισπανικό εμφύλιο. Η εμπειρία του καταγράφεται στο έργο του, "Για ποιον χτυπά η καμπάνα". Το βιβλίο αναγνωρίζεται σήμερα ως ένα από τα σημαντικότερα έργα του Χέμινγουεϊ και όταν εκδόθηκε είχε μεγάλη εμπορική επιτυχία ενώ έλαβε και πολύ θετικές κριτικές.

Πρόσωπα έμπνευσης για τους πρωταγωνιστές του έργου ήταν, και με τα ίδια ακριβώς ονόματα, το ζευγάρι Ρόμπερτ και Μάριον Μέριμμαν. Ο Ρόμπερτ του έργου όπως και ο αληθινός Ρόμπερτ Μέρριμαν έπεσαν μαχόμενοι στην Ισπανία.

Μετά τη συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ο Χέμινγουεϊ οργάνωσε μία επιχείρηση ανακάλυψης γερμανικών υποβρυχίων στις ακτές της Κούβας και των ΗΠΑ. Συγκέντρωσε αρκετούς φίλους και γνωστούς του ενώ παράλληλα εξόπλισε κατάλληλα το αλιευτικό του σκάφος, γνωστό και ως Pilar. Ονόμασε την οργάνωση αυτή "Crook Factory" ωστόσο δεν είχε κανένα αποτέλεσμα.

Σύμφωνα με την σύζυγό του Μάρθα, το εγχείρημα του Χέμινγουεϊ αποτελούσε δικαιολογία ώστε να αποφύγει μία πραγματική δημοσιογραφική αποστολή αλλά και για να διασκεδάσει με τους φίλους του. Την Άνοιξη του 1944, ο Χέμινγουεϊ αποφάσισε τελικά να ταξιδέψει στην Ευρώπη για την δημοσιογραφική κάλυψη του πολέμου, με πρώτο σταθμό το Λονδίνο. Το FBI πάντως, δεν πήρε ποτέ την αυτόβουλη δράση του στα σοβαρά.

Η τρέλα του για το κυνήγι
Εκτός από το ψάρεμα, το αλκοόλ και τη συγγραφή, το κυνήγι αποτέλεσε μια μεγάλη τρέλα της ζωής του. Το 1940, έχοντας ολοκληρώσει το "Για ποιον χτυπά η καμπάνα", πήρε τους φίλους του, την τρίτη κατά σειρά σύζυγο του και δύο από τα παιδιά του και βγήκε για κυνήγι, σκοτώνοντας 400 κουνέλια σε μία μόνο μέρα. Στην τρυφερή ηλικία των τριών, σκότωσε έναν σκαντζόχοιρο και τον έφαγε κατ' εντολή του πατέρα του.

Κατά μάνα κατά κύρη κατά γιο και θυγατέρα
Λένε πως το μήλο κάτω από την μηλιά θα πέσει. Και πολύ σωστά λένε. Ο Έρνεστ είχε τις παραξενιές του, αλλά από κάπου τις κληρονόμησε. Η μητέρα του, φρόντισε να του δώσει το "καλό" παράδειγμα. Θέλοντας να του μάθει ένα μουσικό όργανο, κράτησε τον μικρό της γιο εκτός σχολείου για έναν ολόκληρο χρόνο για να μάθει τσέλο. Χωρίς ωστόσο να έχει η προσπάθεια της, κανένα απολύτως αποτέλεσμα. "Έπαιζα τσέλο χειρότερα από οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο στον πλανήτη", είπε χρόνια μετά ο Χέμινγουεϊ.

Αλλά και το τέλος της ζωής του ήταν μια προσωπική του απόφαση.

Ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ αυτοκτόνησε με κυνηγετική καραμπίνα.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του αρκετά προβλήματα υγείας που στάθηκαν εμπόδιο στην συνέχιση του έργου του. Η κατάστασή του επιδεινώθηκε επιπλέον από την υπερβολική χρήση αλκοόλ καθώς και από την κατάθλιψη που εμφάνιζε. Παρά τις αντιξοότητες, κατάφερε να ολοκληρώσει το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα Μία κινητή γιορτή (A Moveable Feast), έργο που τελικά εκδόθηκε μετά το θάνατό του.

Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Κούβα τον Ιούλιο του 1960 και εγκαταστάθηκε στην πόλη Ketchum του Άινταχο. Τον ίδιο χρόνο, νοσηλεύτηκε στην κλινική Mayo λόγω της υψηλής του πίεσης αλλά κυρίως της κατάθλιψής και της παράνοιας του. Εκεί υποβλήθηκε και σε θεραπείες με ηλεκτροσόκ (ECT).

Σύμφωνα με τον βιογράφο του Jeffrey Meyers, δέχθηκε 11 έως 15 θεραπείες τέτοιου είδους, οι οποίες όμως, όχι μόνο δεν τον βοήθησαν αλλά αντιθέτως είχαν αρνητικά αποτελέσματα προκαλώντας του απώλεια μνήμης και επιταχύνοντας πιθανά και την μελλοντική του αυτοκτονία.

Αποπειράθηκε για πρώτη φορά να αυτοκτονήσει την Άνοιξη του 1961 και τελικά στις 2 Ιουλίου αυτοπυροβολήθηκε στο κεφάλι, λίγες ημέρες πριν τα εξηκοστά δεύτερα γενέθλιά του. Ο τάφος του βρίσκεται σήμερα στο καθολικό νεκροταφείο του Ketchum.

Τα 10 σημαντικότερα αποφθέγματα του Χέμινγουεϊ

• Όλοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι είναι άθεοι.
• Μερικές φορές, ένας έξυπνος άνθρωπος αναγκάζεται να μεθύσει, για να περάσει την ώρα του με ηλίθιους.
• Σε ότι αφορά την ηθική, γνωρίζω μόνο ένα πράμα: είναι ηθικό εκείνο ύστερα από το οποίο νοιώθεις τον εαυτό σου καλύτερα και είναι ανήθικο, αν νοιώθεις χειρότερα.
• Ο καλύτερος τρόπος για να μάθεις αν μπορείς να εμπιστευτείς κάποιον είναι να τον εμπιστευτείς.
• Ποτέ μην κάθεσαι σε τραπέζι όταν μπορείς να σταθείς στο μπαρ.
• Να γράφεις μεθυσμένος. Να διορθώνεις ξεμέθυστος.
• Η ζωή κάθε ανθρώπου, ειπωμένη αληθινά, είναι ένα μυθιστόρημα.
• Το πιο δύσκολο κομμάτι στη συγγραφή ενός μυθιστορήματος είναι να το τελειώσεις.
• Ποτέ μη μπερδεύεις την κίνηση με τη δράση.
• Αλλά η ζωή δεν είναι δύσκολο να την κουμαντάρεις, όταν δεν έχεις τίποτα να χάσεις.