Το 62% των δολοφονημένων τρανς ήταν εργαζόμενοι στο σεξ

H καμπάνια με τίτλο «InVisible» υλοποιείται στα πλαίσια του Έργου

«(In)Visible - Ενίσχυση της συνηγορίας για τα δικαιώματα των τρανς εργαζόμενων στο σεξ, καταπολέμηση των διακρίσεων και ενδυνάμωση».

Εκστρατεία ενημέρωσης για την καταπολέμηση των διακρίσεων που βιώνουν οι εργαζόμενοι στο σεξ, τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων, καθώς και την κοινωνική τους ενσωμάτωση ξεκινάει το το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ).

H καμπάνια με τίτλο «InVisible» υλοποιείται στα πλαίσια του Έργου «(In)Visible – Ενίσχυση της συνηγορίας για τα δικαιώματα των τρανς εργαζόμενων στο σεξ, καταπολέμηση των διακρίσεων και ενδυνάμωση».

Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (Σ.Υ.Δ.) μη κυβερνητική οργάνωση εθελοντικού χαρακτήρα για την προαγωγή των δικαιωμάτων και ελευθεριών των τρανς, φυλοδιαφορετικών και γενικότερα των LGBTI προσώπων καθώς και προσώπων που εργάζονται στο σεξ, με την παρούσα ανακοίνωση, ενημερώνει σχετικά με την καμπάνια που έχει αναλάβει με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα για τον Τερματισμό της Βίας που αντιμετωπίζουν τα πρόσωπα που εργάζονται στο σεξ, που τιμάται διεθνώς την 17η Δεκεμβρίου.

Σύμφωνα με τις διεθνείς καταγραφές του διεθνούς δικτύου καταγραφής δολοφονιών τρανς ανθρώπων, το οποίο από το 2009 καταγράφει με αναλυτικό και συστηματικό τρόπο τις δολοφονίες τρανς και φυλοδιαφορετικών προσώπων, από τις συνολικά 350 δολοφονίες τρανς προσώπων το 2019, σε όσες εξ αυτών καταγράφηκε το επάγγελμα, το 62% των δολοφονιών ήταν κατά τρανς γυναικών που ασκούσαν εργασία στο σεξ.

Οι δολοφονίες, οι επιθέσεις και το στίγμη

Με αφορμή αυτή διεθνή ημέρα, θυμόμαστε και τιμούμε όλα τα πρόσωπα που υπήρξαν θύματα δολοφονιών αλλά και βίας, ενώ παράλληλα, δηλώνουμε την προσήλωση και την αλληλεγγύη μας στον συνεχιζόμενο αγώνα για την ενδυνάμωση, την ορατότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες των προσώπων που ασκούν εργασία στο σεξ. Οι δολοφονίες, οι επιθέσεις, οι βιαιοπραγίες, οι βιασμοί, οι απειλές κατά της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας είναι το πιο απάνθρωπο πρόσωπο της βίας που αντιμετωπίζουν τα πρόσωπα που ασκούν εργασία στο σεξ. Ο ρατσισμός, η οικονομική ανισότητα, αλλά και η θεσμική βία που πολλές φορές αντιμετωπίζουν πρέπει να τερματιστούν.

Το στίγμα, οι διακρίσεις και η οποιαδήποτε μορφή ποινικοποίησης που επιτείνουν την και κάνουν εντονότερη την κοινωνική περιθωριοποίηση, τον αποκλεισμό τους από τη κοινωνική ζωή και τον περιορισμό και παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών τους, δεν μπορούν να είναι ανεκτά σε δημοκρατικές κοινωνίες.

Πανευρωπαϊκή δράση

Η καμπάνια εντάσσεται στο γενικό πλαίσιο της πανευρωπαϊκής δράσης με γενικό τίτλο «No One Left Behind» και θα τρέξει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο καθώς την στηρίζει η Διεθνής Οργάνωση ILGA-Europe, διεθνής μη κυβερνητικός οργανισμός ομπρέλα, για την προάσπιση των LGBTI δικαιωμάτων, που συμμετέχουν σε αυτόν πάνω από 600 οργανώσεις και σωματεία από 54 χώρες της Ευρώπης και της Κεντρικής Ασίας, και σε αυτήν, παρ’ ότι την παρούσα περίοδο βρισκόμαστε μπροστά σε περιοριστικά μέτρα και δεν είναι δυνατές ανοικτές εκδηλώσεις με συμμετοχή κοινού, εντάσσονται κυρίως διαδικτυακές δράσεις, όπως οπτικο-ακουστικό υλικό (βίντεο), αφίσες, και γενικότερα επικέντρωση –με διαδικτυακό τρόπο- στα δικαιώματα και ελευθερίες των εργαζομένων στο σεξ. Επίσης πλην της ILGA-Europe, η καμπάνια υποστηρίζεται από τη Διεθνή Επιτροπή για τα Δικαιώματα των Εργαζομένων στο Σεξ (ICRSE), την μη κυβερνητική οργάνωση PRAKSIS, καθώς και τη στήριξη της Τεχνόπολης του Δήμου Αθηναίων και της Εφημερίδας των Συντακτών.

Παράλληλα, και για τους σκοπούς αυτούς, εντείνουμε τις προσπάθειές μας στο πολιτικό επίπεδο στην κατεύθυνση της ανάληψης νομοθετικής πρωτοβουλίας από την Πολιτεία, ώστε να αλλάξει η κείμενη νομοθεσία και να εξορθολογιστεί το παράλογο υπερπεριοριστικό υπάρχον πλαίσιο, υπό την οπτική ότι η εργασία στο σεξ είναι εργασία, και στην διασφάλιση εργασιακών, ασφαλιστικών και προνοιακών δικαιωμάτων για όλα τα πρόσωπα που εργάζονται στο σεξ, καθώς επίσης και για τον περιορισμό και την εξάλειψη του στίγματος, των διακρίσεων και της περιθωριοποίησης που βιώνουν.

Η διεθνής αυτή εικόνα δεν απέχει από την ελληνική πραγματικότητα, καθώς παρότι στην χώρα μας δεν έχουν καταγραφεί τα τελευταία δέκα χρόνια δολοφονίες τρανς προσώπων, οι περισσότερες τρανσφοβικές επιθέσεις μίσους που έγιναν στην Ελλάδα, ήταν κατά τρανς γυναικών που ασκούν σεξουαλική εργασία.