Το λιγότερο “επικίνδυνο” σεξ της πρώιμης πανδημίας είναι εμφανές ένα χρόνο μετά το πρώτο κλείδωμα στη Βρετανία

Ο χαμηλότερος επιπολασμός του ριψοκίνδυνου σεξ με πολλαπλούς ή νέους συντρόφους χωρίς τη χρήση

προφυλακτικών, που σημειώθηκε κατά τα πρώτα στάδια της πανδημίας COVID-19, ήταν ακόμη εμφανής ένα χρόνο μετά το πρώτο λουκέτο στη Βρετανία, αποκαλύπτουν τα αποτελέσματα μιας μεγάλης εθνικής έρευνας, που δημοσιεύονται online στο περιοδικό “Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα” (Sexually Transmitted Infections). Ενώ υπήρχαν λιγότερες αναφερόμενες μη προγραμματισμένες εγκυμοσύνες και αμβλώσεις από ό,τι έδειχνε ανάλογη έρευνα μια δεκαετία νωρίτερα, επικρατούσαν σημαντικά υψηλότερα επίπεδα σεξουαλικής δυσαρέσκειας και ανησυχίας για τη σεξουαλική τους ζωή μεταξύ των ερωτηθέντων.

Κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών της πανδημίας, οι αλλαγές στη σεξουαλική συμπεριφορά οφείλονταν κυρίως στις μειωμένες ευκαιρίες για σεξ για τα άτομα που δεν συμβίωναν με σύντροφο. Και οι περισσότερες μελέτες διαπίστωσαν ότι η συχνότητα του συντροφικού σεξ μειώθηκε, συνολικά, σημειώνουν οι ερευνητές. Όμως, το χρονικό πλαίσιο αυτών των μελετών ήταν πολύ μικρό για να ανιχνευθούν αξιόπιστα οι αλλαγές στη σεξουαλική συμπεριφορά και τα αποτελέσματα, όπως οι εξετάσεις για σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, η εγκυμοσύνη και η άμβλωση. Η μελέτη Natsal COVID-19 διεξήχθη σε δύο κύματα, εκ των οποίων το πρώτο ήταν 4 μήνες μετά το πρώτο κλείδωμα του Ηνωμένου Βασιλείου (Ιούλιος-Αύγουστος 2020) και το δεύτερο τον Μάρτιο-Απρίλιο του 2021. Το δεύτερο κύμα, το οποίο τροφοδοτεί την παρούσα μελέτη, σχεδιάστηκε για να παρακολουθεί τη συμπεριφορά για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και να παρέχει εκτιμήσεις 1 έτους για συγκεκριμένα αποτελέσματα: πρότυπα σεξουαλικής συμπεριφοράς- χρήση υπηρεσιών σεξουαλικής υγείας- εγκυμοσύνες, αμβλώσεις και διαχείριση της γονιμότητας- σεξουαλική λειτουργία και ποιότητα της σεξουαλικής ζωής κατά το έτος μετά το πρώτο lockdown (που ξεκίνησε στις 23 Μαρτίου) στη Βρετανία. Με στόχο την επίτευξη ενός εθνικά αντιπροσωπευτικού δείγματος, 6.658 κάτοικοι της Βρετανίας ηλικίας 18-59 ετών συμπλήρωσαν την ηλεκτρονική έρευνα Natsal-COVID-Wave 2. Πάνω από το 92% είχαν κάποια σεξουαλική εμπειρία κατά τη διάρκεια της ζωής τους.

Οι απαντήσεις συγκρίθηκαν με εκείνες της έρευνας Natsal-3 (2010-12;15.162 συμμετέχοντες ηλικίας 16-74 ετών) και τέθηκαν σε αντιπαραβολή με εθνικά δεδομένα σχετικά με τον αριθμό των καταγεγραμμένων εξετάσεων για σεξουαλικώς μεταδιδόμενες λοιμώξεις, τις συλλήψεις και τις αμβλώσεις στην Αγγλία και την Ουαλία μεταξύ 2010 και 2020. Κατά το έτος που ακολούθησε το πρώτο κλείδωμα, περισσότερα από τα δύο τρίτα των ερωτηθέντων ανέφεραν έναν ή περισσότερους σεξουαλικούς συντρόφους (γυναίκες 72%- άνδρες 70%), ενώ λιγότεροι από το ένα πέμπτο όλων των ερωτηθέντων ανέφεραν νέο σύντροφο (γυναίκες περίπου 10,5%- άνδρες 17%), σε σύγκριση με το ένα τέταρτο που ανέφερε κάτι τέτοιο κατά το τελευταίο έτος στο Natsal-3 (γυναίκες 18%- άνδρες 23%).

Οι ερωτηθέντες ανέφεραν επίσης λιγότερο σεξ χωρίς προφυλακτικό με νέους συντρόφους από ό,τι 10 χρόνια νωρίτερα. Υπήρχαν όμως διαφορές ανά φύλο στο Natsal-COVID-Wave 2. Σχεδόν οι μισές γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες ανέφεραν 2 ή περισσότερους συντρόφους το τελευταίο έτος. Οι γυναίκες είχαν επίσης περίπου τις μισές πιθανότητες να αναφέρουν 1 ή περισσότερους νέους σεξουαλικούς συντρόφους και 1 ή περισσότερους νέους συντρόφους με τους οποίους δεν είχαν χρησιμοποιήσει προφυλακτικό.

Ο μέσος αριθμός των φορών που οι ερωτηθέντες δήλωσαν ότι έκαναν σεξ ήταν δύο φορές τον μήνα σε σύγκριση με 3 το 2010 (Natsal-3), αν και ο μέσος αυτός όρος μειώνεται από το 1990, οπότε μπορεί να αντανακλά μια κοσμική τάση που δεν σχετίζεται με την πανδημία, προτείνουν οι ερευνητές. Αυτό το πρότυπο συμπεριφοράς ήταν ιδιαίτερα αισθητό στους νέους και στους ομοφυλόφιλους/αμφιφυλόφιλους άνδρες – ομάδες που τείνουν να έχουν υψηλά ποσοστά σεξουαλικώς μεταδιδόμενων λοιμώξεων. Μία στις 10 γυναίκες ανέφερε εγκυμοσύνη, λιγότερες από ό,τι το 2010-12. Αυτές οι εγκυμοσύνες ήταν επίσης λιγότερο πιθανό να είναι απρογραμμάτιστες και υπήρξαν λιγότερες αμβλώσεις.

Τα επίπεδα δυσφορίας και δυσαρέσκειας ήταν κοινά. Σχεδόν 1 στις 5 γυναίκες (λίγο πάνω από το 19%) και σχεδόν 1 στους 4 άνδρες (23%) δήλωσαν ότι στενοχωρήθηκαν ή ανησυχούσαν για τη σεξουαλική τους ζωή – σημαντικά περισσότεροι από ό,τι το 2010-12. Η δυσαρέσκεια για το σεξ αυξήθηκε με την ηλικία, από 20% και 17%, αντίστοιχα, μεταξύ των γυναικών και των ανδρών ηλικίας 18-24 ετών, σε πάνω από 28% και 41,5%, αντίστοιχα, μεταξύ των γυναικών και των ανδρών ηλικίας 45-59 ετών. Τα επίπεδα δυσφορίας, ωστόσο, δεν άλλαξαν με την ηλικία. Περίπου το ένα τέταρτο των ανδρών και των γυναικών αισθάνθηκαν ότι η σεξουαλική τους ζωή κατά τη διάρκεια της πανδημίας ήταν χειρότερη από ό,τι το προηγούμενο έτος. Αυτό αυξήθηκε με την ηλικία για τους άνδρες, αλλά όχι για τις γυναίκες.

 

Σε σύγκριση με τις τάσεις της επιτήρησης από το 2010 έως το 2019, η χρήση υπηρεσιών σεξουαλικής υγείας και οι εξετάσεις για HIV και χλαμύδια ήταν χαμηλότερες. Μόνο το 16% των συμμετεχόντων που δήλωσαν ότι είχαν τουλάχιστον έναν νέο σύντροφο στο Natsal-COVID-2 ανέφεραν ότι έκαναν εξέταση για χλαμύδια κατά το προηγούμενο έτος σε σύγκριση με σχεδόν το 39% των ερωτηθέντων στο Natsal-3. Η σύγκριση με το Natsal-3 θα πρέπει να ερμηνεύεται με προσοχή, λένε οι ερευνητές, καθώς εκείνη ήταν μια έρευνα με συνεντεύξεις σε νοικοκυριά, στην οποία προστέθηκαν τα δεδομένα του Natsal-3 που συλλέχθηκαν πριν από 10 χρόνια, από τότε που η σεξουαλική συμπεριφορά, τα σεξουαλικά ήθη και η παροχή υπηρεσιών έχουν αλλάξει. Αλλά, λένε οι ερευνητές, “ενώ όλες οι πηγές δεδομένων που αναφέρουμε εδώ έχουν περιορισμούς, παρέχουν σε μεγάλο βαθμό συνεπή στοιχεία σχετικά με τις επιπτώσεις της πανδημίας στη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία”. Καταλήγουν στο συμπέρασμα: “Συνολικά, τα δεδομένα υποδηλώνουν ότι η COVID-19 είχε σημαντική επίδραση στη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία, πιθανώς μέσω ενός συνδυασμού περιορισμών στην κοινωνική ανάμειξη, διαταραχών στις υπηρεσίες σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας και αβεβαιότητας και άγχους που σχετίζονται με την πανδημία.

Ωστόσο, οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις είναι δύσκολο να προβλεφθούν”. Και προσθέτουν: “Τα δεδομένα αυτά υποδηλώνουν ότι η ανάκαμψη θα πρέπει να επικεντρωθεί στην αποκατάσταση των συμπεριφορών πρόληψης σεξουαλικώς μεταδιδόμενων λοιμώξεων, στην παροχή δωρεάν ή χαμηλού κόστους προφυλακτικών, στην κάλυψη των καθυστερήσεων στην παροχή υπηρεσιών, στη συμβουλευτική για σεξουαλικές δυσκολίες και στη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των νέων που έχασαν την ευκαιρία κατά τη διάρκεια της πανδημίας”.