Ήταν 27 Σεπτεμβρίου του 1726 όταν έπιασαν πόνοι τοκετού την Mary Toft. Η 24χρονη αγρότισσα κάλεσε την γειτόνισσα της, Mary Gill. Η Gill μπήκε βιαστικά στο σπίτι της Toft και την βρήκε κουλουριασμένη από τους πόνους. Και τότε συνέβη κάτι παράξενο. Η Mary κάθισε πάνω από έναν κουβά και γέννησε ένα τέρας.
Ήταν μια άθλια, αλλά θαυματουργή γέννα. Η Gill έτρεξε να βρει την κουνιάδα της Mary και της είπε τα νέα. Το "μωρό" έμοιαζε σαν ένα σάπιο συνονθύλευμα από διάφορα μέρη ζώου. Η οικογένεια έστειλε γρήγορα τα υπολείμματα σε ένα τοπικό χειρουργό, τον John Howard, έναν άντρα με πάνω από 30 χρόνια εμπειρίας στις γέννες. Ο Howard εξέτασε τα υπολείμματα, γράφοντας ότι έμοιαζαν με "τρία πόδια γάτας χρώματος τιγρέ και ένα πόδι λαγού... ανάμεσα τους ήταν και τρία κομμάτια σπονδυλικής στήλης χελιού".
Ναι, ενός χελιού.
Ο Howard ήταν δύσπιστος, αλλά επισκέφθηκε με δυσφορία την Mary. Διαμαρτυρήθηκε ότι ήταν δύσκολο να εργαστεί μαζί της. Και τότε συνέβη μπροστά ξανά στα μάτια του. Η Mary γέννησε ένα κουνέλι.
Δεκαεπτά μικρά κουνελάκια γεννιούνται σε ένα λόφο
Η μητέρα του μωρού γάτα-χέλι, η Mary, έγινε μια τοπική διασημότητα. Τον επόμενο μήνα, ο Howard είδε την Mary να γεννάει ακόμα οκτώ κουνέλια -και να κυοφορεί και άλλα. Διατήρησε τα κορμιά σε αλκοόλη και έστειλε επιστολές σε περίοπτους γιατρούς σε όλη την Αγγλία για το μυστήριο.
Ένας γιατρός που έλαβε μια από τις επιστολές του Howard ήταν ο χειρούργος του Γεωργίου Α' της Μεγάλης Βρετανίας, ο Nathaniel St. André. Ο βασιλιάς παραξενεύτηκε, οπότε έστειλε τον γιατρό να δει από κοντά τη συνέβαινε. Δεν μπορούσε να κάνει χειρότερη επιλογή. Ο St. André δεν ήταν οπαδός των επιστημονικών μεθόδων -πίστευε την περίπτωση της Mary πριν καν περάσει την πόρτα του σπιτιού της (ο St. André δεν ήταν γνωστός για τις ιατρικές ικανότητες του, έτσι κι αλλιώς. Ο Γεώργιος τον επέλεξε επειδή μιλούσε Γερμανικά, τη μητρική του γλώσσα). Όταν ο St. André επισκέφτηκε την Mary, ένιωσε την κοιλιά της και με αυτοπεποίθηση αποφάσισε ότι τα κουνέλια σχηματίζονταν στη δεξιά σάλπιγγά της. Πιστεύεται ότι ο ίδιος βοήθησε την Toft να γεννήσει το κεφάλι ενός κουνελιού, το 15ο της.
Τις επόμενες εβδομάδες, η Mary έγινε διάσημη σε όλη τη χώρα.
Για τους εμπόρους κουνελιών, η φήμη αποτέλεσε φοβερό χτύπημα. Το κοινό αηδίασε. Το κουνέλι στιφάδο εξαφανίστηκε από τα τραπέζια της Βρετανίας.
Οι γιατροί και το κοινό πίστεψαν την ιστορία της Mary, λόγω μιας δημοφιλούς ψευδοεπιστημονικής θεωρίας που κυκλοφορούσε εκείνη την εποχή που ονομάζεται "μητρική εντύπωση". Πίστευαν ότι τα συναισθήματα και η φαντασία μιας μητέρας θα μπορούσε να προκαλέσει βλάβες και διαταραχές στη γέννα. Μια έγκυος που ξαφνιαζόταν από ένα κουνέλι, όπως ισχυρίστηκε η Mary, θα μπορούσε εύκολα να μολύνει το έμβρυο της με τις σκέψεις της, κάνοντάς την να γεννά κουνέλια (αυτή η ιδέα διατηρήθηκε μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα!).
Ο Γεώργιος παρακολουθούσε την περίπτωση στενά, οπότε έστειλε ακόμη έναν γιατρό, τον Cyriacus Ahlers. Ο Ahlers δεν πίστευε στη θεωρεία της "μητρικής εντύπωσης". Οπότε, όταν επισκέφτηκες τη Mary, δεν εντυπωσιάστηκε. Παρά το ότι είδε τη γέννηση πολλών κουνελιών -ο αριθμός είχε φτάσει πλέον τα 17- ο Ahlers παρέμεινε επιφυλακτικός.
Η αλήθεια γεννιέται
Στις 29 Νοεμβρίου, η Mary μεταφέρθηκε παρά τη θέληση της στο Λονδίνο για εξετάσεις. Την κλειδώσανε σε ένα λουτρό. Με την αυλή του βασιλιά να την κοιτάζει συνεχώς, η Mary ξαφνικά σταμάτησε να γεννάει κουνέλια (ωστόσο, είχε άσχημο πυρετό). Ενώ οι δούκες την παρακολουθούσαν, ο Ahlers τεμάχιζε κάποια δείγματα στο εργαστήριο του. Κάτι που βρήκε δεν του φάνηκε σωστό. Τα κουνέλια φαινόταν να έχουν κοπεί με μαχαίρι και ένα περιείχε περιττώματα γεμάτα καλαμπόκι και σανό.
Στις 4 Δεκεμβρίου άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι του μυστηρίου. Ένας αχθοφόρος πιάστηκε να βάζει κρυφά ένα κουνελάκι στο θάλαμο της Mary. Όταν ρωτήθηκε, ισχυρίστηκε ότι η ίδια τον δωροδόκησε. Μια ξεχωριστή έρευνα έδειξε ότι, κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, ο σύζυγος της Mary είχε αγοράσει πολλά κουνέλια από την αγορά. Στις 6 Δεκεμβρίου, το δικαστήριο είπε στη Mary πως θα έκανε μια επώδυνη, πειραματική πυελική χειρουργική επέμβαση για να δουν τι την έκανε τόσο μοναδική. Στις 7 Δεκεμβρίου, η Mary ομολόγησε ότι όλα ήταν μια φάρσα.
Η μέθοδος της εξαπάτησης
Η Mary ήταν όντως έγκυος στις αρχές του χρόνου αλλά απέβαλε. Ενώ η τράχηλός της ήταν ακόμα ανοιχτή, κάποιος συνεργός έβαλε μέσα της, το σώμα της γάτας και το κεφάλι του κουνελιού, των οποίων η ανυποψίαστη γειτόνισσα βοήθησε στη "γέννα". Καθώς το τέχνασμα έγινε πιο περίτεχνο, η Toft έραψε μια ειδική τσέπη στη φούστα της, όπου έκρυβε τα κομμάτια από τα κουνέλια. Όταν οι γιατροί δεν έβλεπαν, έβαζε τα κομμάτια μέσα της και υποκρινόταν πως γεννούσε.
Η Mary πίστεψε πως έτσι θα γινόταν πλούσια. Εκείνη την εποχή, αν κάποιος έμοιαζε με τέρας -όπως για παράδειγμα σιαμαία δίδυμα ή μάγοι χωρίς πόδια- μπορούσε να πλουτίσει. Αλλά η Mary δεν κέρδισε τίποτα απ' όλο αυτό. Φυλακίστηκε για πέντε μήνες και αποφυλακίστηκε το ίδιο φτωχή. Όταν πέθανε το 1763, στον τάφο της γράφτηκε: "Mary Toft, χήρα, The Impostress Rabbitt".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου