Τέμπη – Αδερφός θύματος: Θα βρούμε δικαιοσύνη, θα πάμε όσο πίσω χρειάζεται

«Έρχομαι με λάβαρο μαζικού και ειρηνικού αγώνα για να βρούμε

δικαιοσύνη για το Βάιο και για όλα τα άλλα θύματα», αναφέρει ο αδερφός του θύματος, Βαγγέλης Βλάχος, ο οποίος επιστρέφει από την Αργεντινή για να θρηνήσει και να βρει δικαιοσύνη για τον θάνατο του δικού του ανθρώπου που χάθηκε στα Τέμπη

«Μη βιάζεστε να ξεπλύνετε κανέναν. Θα πάμε όσο πίσω χρειάζεται για να βρούμε δικαιοσύνη», διαμηνύει αδερφός θύματος που σκοτώθηκε στην τραγωδία στα Τέμπη. Ο Βαγγέλης Βλάχος, αδελφός του 34χρονου Βάιου ο οποίος ήταν ένας εκ των θυμάτων της φονικής σύγκρουσης, μεταβαίνει από την Αργεντινή όπου μένει στην Αθήνα για να θρηνήσει τον αδερφό του στέλνοντας ταυτόχρονα μήνυμα για «έναρξη αγώνα για την απόδοση δικαιοσύνης».

«Μέσα στον πόνο μας που χάσαμε το Βαγιάκο μας, βλέπω τι λέτε τώρα πολλοί και πολλές από εσάς στα κανάλια που με φιλοξενήσατε και με βοηθήσατε όσο τον ψάχναμε. Και ένα έχω να σας πω: Μη βιάζεστε να ξεπλύνετε κανέναν. Θα πάμε όσο πίσω χρειάζεται για να βρούμε δικαιοσύνη και όλοι όσοι μπορεί να έχουν μερίδιο ευθύνης θα κληθούν να αποδείξουν την αθωότητά τους», αναφέρει ο Βαγγέλης Βλάχος, σύμφωνα με το neosagon.gr

Όπως σημειώνει, «προφανώς και θα ξεκινήσουμε πρώτα από αυτούς που ήταν στα πόστα τους εκείνη τη στιγμή, μέχρι να πάμε όσο πίσω χρειάζεται στο χρόνο και όσο ψηλά στην ηγεσία χρειάζεται.

»Σας έρχομαι σε λίγες μέρες από την Αργεντινή, για να θρηνήσω τον αδερφό μου και όλα τα άλλα θύματα που χάθηκαν άδικα. Για να παλέψουμε για τους τραυματίες. Για να αναζητήσουμε τους αγνοούμενους.

»Αλλά και για να βρούμε δικαιοσύνη».

Ο κ. Βλάχος, στη συνέχεια, αναφέρεται σε μία τραγωδία στην Αργεντική, τονίζοντας: «έρχομαι ‘φορτωμένος’ με τη στήριξη της ομάδας της τραγωδίας της Όνσε στην Αργεντινή, χωρίς πολιτικό χρώμα, αλλά μόνο με το χρώμα του αίματος που άφησαν στις ράγες».
«Έψαχναν και εκεί ένα παιδί, όπως εμείς»

Όπως αναφέρει, η τραγωδία της Όνσε έλαβε χώρα στο Μπουένος Άιρες στις 22/2/2012, την πρώτη εργάσιμη ημέρα μετά το τριήμερο του καρναβαλιού.

«Το σύμβολο του αγώνα για δικαιοσύνη είναι ο Λούκας Μενγκίνι Ρέυ, ένα παιδί που το έψαχναν… για τρεις μέρες στα ΜΜΕ και το ίντερνετ, όπως κάναμε και εμείς με τον Βάιο, μέχρι να τον βρουν νεκρό, όπως και εμείς.

»Έντεκα χρόνια μετά την τραγωδία της Όνσε (έντεκα στα ισπανικά) μια τραγωδία στα Τέμπη, πάλι την πρώτη εργάσιμη ημέρα μετά το τριήμερο του καρναβαλιού, θα πάρει τη ζωή 57 ψυχών μέχρι στιγμής και πολλά άτομα αγνοούνται και άλλα παλεύουν να κρατηθούν στη ζωή στα νοσοκομεία».

»Στην Όνσε σκοτώθηκαν 51 άτομα, 52 αν υπολογίσουμε και ένα αγέννητο μωρό στην κοιλιά της μάνας του. 10 χρόνια μετά έχουν μπει φυλακή 21 πρόσωπα από διάφορες κυβερνήσεις, εταιρείες και οργανισμούς», τονίζει ο Βαγγέλης Βλάχος.

ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ ΜΑΣ ΠΟΥ ΧΑΣΑΜΕ ΤΟ ΒΑΓΙΑΚΟ ΜΑΣ, ΒΛΕΠΩ ΤΙ ΛΕΤΕ ΤΩΡΑ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΣΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΠΟΥ ΜΕ ΦΙΛΟΞΕΝΗΣΑΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΑΤΕ ΟΣΟ ΤΟΝ ΨΑΧΝΑΜΕ.

ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΧΩ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ:#ΤΕΜΠΗ_ΕΓΚΛΗΜΑ #ΤΕΜΠΗ_ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΙ #ΤΕΜΠΗ_ΤΡΑΓΩΔΙΑ #ΤΕΜΠΗ #ΒΑΪΟΣ

— ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΛΑΧΟΣ ?????‍♀️??‍♂️?? (@YATACHELYS) MARCH 4, 2023

«Έρχομαι με λάβαρο μαζικού αγώνα»

Και συνεχίζει: «Έρχομαι με τη στήριξη του θείου του Λούκας που ειναι ο δικηγόρος της υπόθεσης. Έρχομαι με τη στήριξη της μάνας του Λούκας που σήμερα είναι βουλευτής στο κοινοβούλιο και παλεύει για δικαιοσύνη. Έρχομαι με τη στήριξη του άλλου θείου του Λούκας που κατά τραγική σύμπτωση είμαστε συνάδελφοι στο Μουσείο που εργάζομαι εδώ στην Παταγονία.

»Έρχομαι με λάβαρο μαζικού και ειρηνικού αγώνα για να βρούμε δικαιοσύνη για το Βάιο και για όλα τα άλλα θύματα, αλλά και όλους και όλες που τώρα τρέμετε γιατί θα μπορούσατε να είστε εσείς στη θέση τους.

»Υπομονή, ο δρόμος είναι μακρύς και θα τα ψάξουμε όλα. Μη βιάζεστε να ξεπλύνετε κανέναν. Μην κάνετε καμία βίαη κίνηση που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τους υπαίτιους σα δικαιολογια για να αμαυρώσουν τον αγώνα μας που ξεκινάει», τονίζει.

«Δεν ξέρω πού θα φτάσουμε και πόσους υπαίτιους θα κρίνει η δικαιοσύνη ως ένοχους. Αλλά ξέρω ότι οφείλουμε να ξεκινήσουμε από αυτούς που ήταν εκεί, εκείνη τη στιγμή σε όλα τα επίπεδα. Μέχρι την κορυφή.

»Γιατί επίσης ξέρω ότι η ηγεσία σίγουρα δεν παρακολουθούσε τα τρένα μας, αλλά μπορεί να παρακολουθούσε τα παιδιά μας, τα αδέρφια μας, τους γονείς μας και τους φίλους μας που ήταν στο τρένο», καταλήγει χαρακτηριστικά ο Βαγγέλης Βλάχος.