Η τραγική ιστορία του έρωτα της Ινές ντε Κάστρο με τον μετέπειτα βασιλιά της Πορτογαλίας Πέδρο
Τόσο στην Πορτογαλία, όσο και στη Βραζιλία χρησιμοποιείται η έκφραση «Τώρα είναι αργά, η Ινές είναι νεκρή» για να δείξει ότι πλέον κάτι είναι μη αναστρέψιμο. Πίσω από τη συγκεκριμένη έκφραση υπάρχει μια τραγική ιστορία που αφορά την Ινές ντε Κάστρο, την… μετά θάνατο Βασίλισσα για την οποία ο σύζυγος της εκδικήθηκε με τον πιο σκληρό τρόπο.
Ο έρωτας με τον διάδοχο
Η Ινές ντε Κάστρο γεννήθηκε στη Γαλικία κάπου ανάμεσα στο 1320 και 1325. Ήταν κόρη του Γαλιθιανού ευγενή Πέδρο Φερνάντες ντε Κάστρο και της Πορτογαλίδας ερωμένης του, Αλντόνζα Λορένζο ντε Βαλαντάρες η οποία είχε επίσης καταγωγή από οικογένεια ευγενών.
Σε μικρή ηλικία μετακόμισε στην Πορτογαλία για να αναλάβει τον ρόλο της βοηθού της Κοστάνσα Μανουέλ, συζύγου του διαδόχου του πορτογαλικού θρόνου, Πέντρο (Πέτρος ο Α’).
Ο διάδοχος ερωτεύτηκε με πάθος την Ινές και παραμέλησε τη νόμιμη σύζυγο του. Η σχέση δεν άρεσε καθόλου στον βασιλιά Αλφόνσο Δ’ και το 1344 αποφάσισε να εξορίσει την Ινές στο κάστρο Αλμπουρκέρκε, στα σύνορα με το Βασίλειο της Καστίλης.
Η απόσταση δεν «σκότωσε» τη σχέση και ο Πέδρο συνέχισε να συναντά την Ινές. Το 1349 η Κοστάνσα Μανουέλ πέθανε. Από στεναχώρια για την προδοσία του συζύγου της λέει ο λαϊκός μύθος, πιθανότατα από κάποια ασθένεια στην πραγματικότητα.
Ο Πέδρο, αψηφώντας τον πατέρα του, επανέφερε από την εξορία την Ινές και ζούσε μαζί της. Αυτό οδήγησε σε ενδοοικογενειακή διαμάχη την βασιλική οικογένεια. Ο Αλφόνσος προσπάθησε να πείσει τον γιό του να παντρευτεί μια «γαλαζοαίματη» αλλά αυτός αρνήθηκε με τη δικαιολογία ότι θρηνεί ακόμα τη νεκρή σύζυγο του. Αυτό δεν εμπόδισε βέβαια να κάνει τέσσερα παιδιά με την Ινές (το πρώτο πέθανε στη γέννα).
Η δολοφονία της Ινές
Ο Πέδρο και η Ινές έζησαν κάποια χρόνια στη βόρεια Πορτογαλία και στη συνέχεια εγκαταστάθηκαν στην Κόιμπρα, στο μοναστήρι Πάσο ντε Σάντα Κλάρα. Εκεί ο διάδοχος παντρεύτηκε μυστικά την Ινές κάτι που γνωστοποιήθηκε πολύ αργότερα. Νιώθοντας να απειλούνται από τα αδέλφια και τα παιδιά της Ινές οι ευγενείς της Πορτογαλίας πίεζαν τον Αλφόνσο να ανακοινώσει πως ο Πέδρο δεν ήταν πλέον ο διάδοχος του. Ο βασιλιάς αποφάσισε πως η καλύτερη λύση θα ήταν να δολοφονήσει την Ινές.
Στις 7 Ιανουαρίου 1355 οι Πέρο Κοέλιο, Άλβαρο Γκονσάλβες και Ντιόγκο Λόπες πήγαν στο μοναστήρι στην Σάντα Κλάρα γνωρίζοντας ότι ο διάδοχος λείπει σε ταξίδι για κυνήγι. Αποκεφάλισαν την Ινές μπροστά σε ένα από παιδιά της.
Η είδηση της δολοφονίας εξόργισε τον Πέδρο που ξεκίνησε εξέγερση κατά τον πατέρα του. Η ειρήνη επανήλθε μετά από μήνες συγκρούσεων και παρέμβαση της βασίλισσας Μπεατρίζ.
Η στέψη του πτώματος και η εκδίκηση
Τον Μάιο του 1357 ο Αλφόνσο πέθανε στη Λισσαβόνα και ο Πέδρο τον διαδέχθηκε. Σύμφωνα με αναφορές, πριν την τελετή στέψης, ο Πέδρο διέταξε την εκταφή της Ινές. Αυτό επιβεβαιώνεται ιστορικά, όσα ακολουθούν όχι. Ο μύθος θέλει τον Πέδρο να διατάζει να ντύσουν τη σορό της Ινές με βασιλικά ρούχα, να της φορούν στέμμα και να την τοποθετούν σε θρόνο δίπλα του. Στη συνέχεια ανάγκασε όσους «ευγενείς» βρέθηκαν στην τελετή στέψης να φιλήσουν το χέρι της Ινές η οποία είχε γίνει βασίλισσα μετά θάνατο.
Μετά τη στέψη του, ο Πέδρο ζήτησε εκδίκηση από τα τρία άτομα που εκτέλεσαν την Ινές. Ξεκίνησε ένα ανθρωποκυνηγητό και οι Πέρο Κοέλιο και Άλβαρο Γκονσάλβες εντοπίστηκαν στην Καστίλη, όπου και είχαν διαφύγει. Αφού τους βασάνισαν τους εκτέλεσαν με έναν συμβολικό όσο και φρικτό τρόπο. Τους άνοιξαν το σώμα και τους αφαίρεσαν με το χέρι την καρδιά. Στον έναν από το στήθος και στον άλλο από την πλάτη. Η εκτέλεση έγινε στο βασιλικό παλάτι με τον βασιλιά Πέδρο να παρακολουθεί και παράλληλα να γευματίζει.
Ο τρίτος εκ των εκτελεστών, ο Ντιόγκο Λόπες Πατσέκο ήταν πιο τυχερός. Κατάφερε να διαφύγει στη Γαλλία και δεν συνελήφθη ποτέ. Λίγο πριν τον θάνατο του ο Πέδρο του έδωσε χάρη.
Θα αντικρύσουν ο ένας τον άλλο…
Τον Ιούνιο του 1360 με τη Διακήρυξη της Καντανιέντε νομιμοποίησε τα παιδιά που είχε με την Ινές και ανακοίνωσε ότι είχε παντρευτεί με την Γαλιθιανή από το 1354.
Αναφορικά με τη σορό της Ινές, ο βασιλιάς έδωσε εντολή να χτιστούν δύο τάφοι στο μοναστήρι Αλκομπάσα. Μετέφερε εκεί τα λείψανα της αγαπημένης του το 1361 ή μια χρονιά μετά. Ο Πέδρο δεν παντρεύτηκε ποτέ ξανά. Μετά τον θάνατο της Ινές είχε μόνο μια παράνομη σχέση με την Τερέζ Λοουρένσο από την οποία προέκυψε και ένας γιός.
Το 1367 ο βασιλιάς πέθανε και τάφηκε στο μοναστήριο Αλκομπάσα, δίπλα στην αγαπημένη του. Μέχρι το 1780 οι τάφοι ήταν ο ένας δίπλα στον άλλο. Στη συνέχεια η θέση τους άλλαξε ώστε, σύμφωνα με τον μύθο, στη Δευτέρα Παρουσία να σηκωθούν και να αντικρύσουν ο ένας τον άλλο. Η ιστορία της Ινές ντε Κάστρο έχει αποτελέσει έμπνευση για εκπληκτικούς πίνακες και δημοφιλή θεατρικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου