76 χρόνια πριν, εκδόθηκαν οι απλές, καθημερινές σκέψεις ενός μικρού κοριτσιού.
Το "ημερολόγιο" που η Άννα Φρανκ έλαβε σαν δώρο για τα 13α γενέθλια της ήταν ένα βιβλίο αυτογραφιών
Η επίδοξη συγγραφέας αποφάσισε ότι ήταν καλύτερα να χρησιμοποιήσει ένα ημερολόγιο. Όταν τελείωσε το βιβλίο αυτογραφιών -κάποιοι λένε πως ήταν ένα λεύκωμα απ' αυτά που γράφουν ποιήματα οι φίλοι σαν ανάμνηση- συνέχισε σε δυο σημειωματάρια και τελικά κατέφυγε σε περίπου 360 σελίδες απλό χαρτί.
Η Άννα έγραφε υπό μορφή γραμμάτων σε κάποια "Kitty"
Ποια ήταν η Kitty; Οι απόψεις διίστανται. Κάποιοι λένε πως ήταν κάποια φίλη της πριν τον πόλεμο, η Käthe "Kitty" Egyedi. Άλλοι λένε πως η Άννα δανείστηκε το όνομα από το αγαπημένο της βιβλίο "Joop ter Heul", στο οποίο η καλύτερη φίλη της ηρωίδας λέγεται Kitty. Η Egyedi, που επέζησε δήλωσε αργότερα πως δεν πίστευε ότι τα γράμματα απευθυνόταν σε αυτήν. Τα πρώτα γράμματα δεν απευθυνόταν στην Kitty, αλλά στους Conny, Marianne, Emmy και Pop.
Η Άννα και η οικογένεια της βρέθηκε όταν τους κατέδωσε κάποιος ανώνυμος -μέχρι και σήμερα
Οι Γερμανοί εισέβαλαν στο κτίριο και έκαναν συλλήψεις στις 4 Αυγούστου του 1944. Ο επικεφαλής Karl Silberbauer, δήλωσε αργότερα πως θυμόταν τη σύλληψη των Φρανκ, και μάλιστα είπε στον πατέρα της, Otto, "Πολύ αξιαγάπητη η κόρη σας". Όταν οι δράσεις του Silberbauer ανακαλύφθηκαν το 1963, τέθηκε σε διαθεσιμότητα από την αστυνομία της Βιέννης. "Γιατί με κατηγορούν μετά από τόσα χρόνια; Έκανα μόνο το καθήκον μου. Με έθεσαν σε διαθεσιμότητα, μόλις αγόρασα κάποια νέα έπιπλα και πώς θα τα πληρώσω;" Μετά από έρευνα, επέστρεψε στην εργασία του. Ο Silberbauer παραδέχτηκε αργότερα ότι είχα αγοράσει ένα αντίγραφο του "The Diary of a Young Girl" για να δει αν τον ανέφερε.
Η Άννα πέθανε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλζεν, αλλά όχι σε θάλαμο αερίων
Αδυνατισμένη, είχε ήδη χάσει τη μητέρα της από ασιτία, την αδελφή της από τύφο και πίστευε ότι ο πατέρας της ήταν νεκρός. Τρεις ημέρες μετά το θάνατο της αδελφής της, η Άννα υπέκυψε στον τύφο, τον Μάρτιο του 1945. Το στρατόπεδο ελευθερώθηκε λίγες εβδομάδες αργότερα.
Από τους οκτώ που κρυβόταν στο Secret Annex -η Άννα, η αδερφή της, οι γονείς της, η οικογένεια van Pels και κάποιος Fritz Pfeffer- μόνο ένας επιβίωσε
Ο πατέρας της, Otto, επιβίωσε του Άουσβιτς και απελευθερώθηκε από τους Σοβιετικούς τον Ιανουάριο του 1945. Το καλοκαίρι έμαθε για το θάνατο των παιδιών και της γυναίκας του.
Το ημερολόγιο της Άννα δόθηκε στον Otto από την Miep Gies, μια από τις Ολλανδέζες που βοήθησαν στην απόκρυψη των Φρανκ
Η Gies μάζεψε τα ημερολόγια και τα χαρτιά όταν έφυγαν οι στρατιώτες και ήθελε να τα επιστρέψει στην Άννα κάποια στιγμή. Όταν ο Otto πήρε τα χαρτιά τα έδωσε να εκδοθούν. Η πρώτη έκδοση είχε τίτλο "Het Achterhuis" (Το πίσω σπίτι).
Αν η Miep Gies είχε δει τα περιεχόμενα του βιβλίου, ποτέ δεν θα είχαμε διαβάσει τις μύχιες σκέψεις της Άννας
Η Gies δήλωσε αργότερα πως αν ήξερε τι περιείχαν τα ημερολόγια, θα τα είχε καταστρέψει, επειδή ανέφεραν όλους όσους είχαν βοηθήσει τους Φρανκ, τους van Pels και τον Fritz Pfeffer. Ο Otto Frank τελικά την έπεισε να διαβάσει το βιβλίο όταν ήταν στην δεύτερη έκδοση.
Το "The Diary of a Young Girl" είναι σχετικά συχνά σε λίστα με αμφιλεγόμενα βιβλία, αλλά όχι για τους λόγους που μπορείτε να σκεφτείτε
Υπάρχουν μέρη στο ημερολόγιο της στα οποία η Άννα εκφράζει την περιέργεια της για την ανατομία -ένα εντελώς φυσιολογικό πράγμα για ένα κορίτσι στην εφηβεία. Στην πραγματικότητα, είναι πιο χιουμοριστικά παρά "πορνογραφικά", όπως ορισμένοι έχουν δηλώσει.
Και αυτός δεν είναι καν ο πιο χαζός λόγος που κάποιοι προσπάθησαν να το απαγορεύσουν
Το 1983, ένα σχολείο στην Αλαμπάμα των ΗΠΑ προσπάθησε να μπλοκάρει το ημερολόγιο από τα σχολεία μόνο και μόνο επειδή ήταν "πραγματικά καταθλιπτικό".
Κάποιοι -κυρίως οι αρνητές του ολοκαυτώματος- πιστεύουν πως το ημερολόγιο είναι απάτη
Σε μια προσπάθεια να σταματήσουν αυτές οι φήμες, τα έγγραφα αναλύθηκαν ως προς την γραφή και την κόλλα, καθώς και τα είδη του μελανιού και του χαρτιού. Τίποτα δεν βρέθηκε που θα μπορούσε να δείξει ότι το ημερολόγιο ήταν ψεύτικο.
Για το τέλος, δείτε το μοναδικό υπάρχον υλικό της Άννας Φρανκ, που λήφθηκε καθώς παρακολουθούσε έναν γείτονα να παντρεύεται στις 22 Ιουλίου 1941.
Η Gies μάζεψε τα ημερολόγια και τα χαρτιά όταν έφυγαν οι στρατιώτες και ήθελε να τα επιστρέψει στην Άννα κάποια στιγμή. Όταν ο Otto πήρε τα χαρτιά τα έδωσε να εκδοθούν. Η πρώτη έκδοση είχε τίτλο "Het Achterhuis" (Το πίσω σπίτι).
Αν η Miep Gies είχε δει τα περιεχόμενα του βιβλίου, ποτέ δεν θα είχαμε διαβάσει τις μύχιες σκέψεις της Άννας
Η Gies δήλωσε αργότερα πως αν ήξερε τι περιείχαν τα ημερολόγια, θα τα είχε καταστρέψει, επειδή ανέφεραν όλους όσους είχαν βοηθήσει τους Φρανκ, τους van Pels και τον Fritz Pfeffer. Ο Otto Frank τελικά την έπεισε να διαβάσει το βιβλίο όταν ήταν στην δεύτερη έκδοση.
Το "The Diary of a Young Girl" είναι σχετικά συχνά σε λίστα με αμφιλεγόμενα βιβλία, αλλά όχι για τους λόγους που μπορείτε να σκεφτείτε
Υπάρχουν μέρη στο ημερολόγιο της στα οποία η Άννα εκφράζει την περιέργεια της για την ανατομία -ένα εντελώς φυσιολογικό πράγμα για ένα κορίτσι στην εφηβεία. Στην πραγματικότητα, είναι πιο χιουμοριστικά παρά "πορνογραφικά", όπως ορισμένοι έχουν δηλώσει.
"Υπάρχουν πτυχές δέρματος σε όλη την περιοχή και δύσκολα μπορεί κανείς να την βρει. Η μικρή οπή στο κάτω μέρος είναι τόσο μικρή που απλά δεν μπορώ να φανταστώ πώς ένας άντρας μπορεί να μπει, πόσο μάλλον μπορεί να βγει ένα ολόκληρο μωρό!"
Και αυτός δεν είναι καν ο πιο χαζός λόγος που κάποιοι προσπάθησαν να το απαγορεύσουν
Το 1983, ένα σχολείο στην Αλαμπάμα των ΗΠΑ προσπάθησε να μπλοκάρει το ημερολόγιο από τα σχολεία μόνο και μόνο επειδή ήταν "πραγματικά καταθλιπτικό".
Κάποιοι -κυρίως οι αρνητές του ολοκαυτώματος- πιστεύουν πως το ημερολόγιο είναι απάτη
Σε μια προσπάθεια να σταματήσουν αυτές οι φήμες, τα έγγραφα αναλύθηκαν ως προς την γραφή και την κόλλα, καθώς και τα είδη του μελανιού και του χαρτιού. Τίποτα δεν βρέθηκε που θα μπορούσε να δείξει ότι το ημερολόγιο ήταν ψεύτικο.
Για το τέλος, δείτε το μοναδικό υπάρχον υλικό της Άννας Φρανκ, που λήφθηκε καθώς παρακολουθούσε έναν γείτονα να παντρεύεται στις 22 Ιουλίου 1941.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου