Κατά καιρούς ακούμε για ιστορίες λαθρεμπόρων που έχουν κρυμμένους στα φορτηγά τους ή οπουδήποτε αλλού μπορούν παράνομους μετανάστες. Αλλά έχουμε μάθει ελάχιστες -έως καθόλου- ιστορίες που κάποιος αυτο-ταχυδρομήθηκε ή έστειλε τον εαυτό του σαν δέμα κάπου!
1849: Henry Box Brown (εικόνα πάνω)
Ο Henry Brown ήταν σκλάβος στην Βιρτζίνια. Η σύζυγος και τα τρία παιδιά του πουλήθηκαν σε κάποιον άλλον και εστάλησαν σε άλλο μέρος. Απεγνωσμένος ο Brown συνεργάστηκε με δυο λευκούς ώστε να τον στείλουν σε κάποιον υπέρμαχο της κατάργησης της θανατικής ποινής στην Φιλαδέλφεια. Ο Brown έμεινε για 26 ώρες σε ένα ξύλινο κιβώτιο, κυρίως, ανάποδα! Όταν έφτασε στην Φιλαδέλφεια ήταν πια ένας ελεύθερος άνθρωπος. Ταξίδεψε πολύ και έδωσε διαλέξεις κατά της δουλείας και αργότερα έγινε μάγος. Το "Box" (κουτί) το απέκτησε έπειτα από την περιπέτειά του. Αν και είχε λεφτά, ποτέ δεν αγόρασε τη γυναίκα και τα παιδιά του. Αντιθέτως, παντρεύτηκε μια Βρετανίδα και απέκτησε και άλλα παιδιά.
1900: W. Reginald Bray
Ο W. Reginald Bray είχε ένα παράξενο χόμπι. Ταχυδρομούσε διάφορα αντικείμενα. Δεν ήταν αντικείμενα που απαγορευόταν να ταχυδρομούνται, αλλά ήταν πρόκληση για τα ταχυδρομεία της Αγγλίας. Σύμφωνα με το βιβλίο "The Englishman Who Posted Himself and Other Curious Objects" (Ο Άγγλος που Ταχυδρόμησε τον εαυτό του και άλλα παράξενα αντικείμενα) του John Tingey:
Κάποια στιγμή, ταχυδρόμησε ένα καπέλο, ένα κρανίο κουνελιού (η διεύθυνση ήταν στο ρινικό οστό και τα γραμματόσημα στο πίσω μέρος), μια τσάντα, μια παντόφλα, μια βούρτσα ρούχων, φύκια, περιλαίμια από πουκάμισα, μια πένα, ένα γογγύλι (η διεύθυνση και το μήνυμα ήταν γραμμένα στον κόνδυλο), ένα ιρλανδικό τεριέ και μια πίπα.
Ο Bray έστειλε τον εαυτό του δυο φορές με το ταχυδρομείο, το 1900 και το 1903. Δεν μπήκε σε κουτί, αλλά τον συνόδευαν ταχυδρόμοι που περπατούσαν μαζί του!
1914: May Pierstorff
Η τετράχρονη May Pierstorff από το Grangeville του Άινταχο θα πήγαινε να επισκεφτεί τους παππούδες της στο Lewiston (75 μίλια μακριά), αλλά πως να πάει; Οι γονείς της δεν ήθελαν να πληρώσουν το πανάκριβο εισιτήριο που αντιστοιχούσε όσο ένα μεροκάματο, αλλά είδαν πως ένα δέμα βάρους 22 κιλών κόστιζε μόνο 53 σεντ. Είδαν πως οι κανονισμοί δεν απαγόρευαν την ταχυδρόμηση ανθρώπων. Κόλλησαν λοιπόν τα γραμματόσημα πάνω στο μικρό κορίτσι και την ταχυδρόμησαν. Η May δεν μπήκε σε κουτί, αλλά ήταν στο βαγόνι με τα δέματα. Την παρέδωσε ιδιοχείρως ο Leonard Mochel. Η ιστορία της έγινε βιβλίο το 1997, με τίτλο "Mailing May".
2003: Charles McKinley
Το 2003, ο 25χρονος Charles McKinley έβαλε ένα φίλο του να τον κλείσει σε ένα κιβώτιο, το οποίο εστάλη από τη Νέα Υόρκη στο Ντάλας. Το κιβώτιο πήγε στον προορισμό του και εκεί ο McKinley εμφανίστηκε από μέσα και ευχαρίστησε τον υπάλληλο της εταιρίας. Αυτός αμέσως κάλεσε την αστυνομία και αφού συνέλαβαν τον McKinley αργότερα του αποδόθηκαν κατηγορίες ως λαθρεπιβάτη σε αεροπλάνο.
2004: Sandra De los Santos
Η 23χρονη Sandra De los Santos από την Αβάνα, σπούδαζε νομική όταν πήγε διακοπές στις Μπαχάμες. Εκεί, μπήκε σε ένα ξύλινο κιβώτιο, διαστάσεων 91x66x45 εκατοστών, το οποίο εστάλη στις ΗΠΑ, παίρνοντας μαζί της μόνο ένα κινητό και νερό. Έξι ώρες μετά στο Μαϊάμι, οι υπάλληλοι της DHL άκουσαν μια φωνή από το κιβώτιο, το άνοιξαν και βρήκαν τη νεαρή Κουβανή. Τελικά της χορηγήθηκε άσυλο και της επετράπη να μείνει στις ΗΠΑ.
Bonus: Η παράδοση που δεν έγινε ποτέ
Ο επαγγελματίας μάγος Wade Whitcomb απασχόλησε τα πρωτοσέλιδα πέρυσι όταν ισχυρίστηκε πως είχε ταχυδρομήσει τον εαυτό του στο εξωτερικό με ένα αεροπλάνο της UPS. Παρουσίασε μάλιστα και βίντεο από το εγχείρημα. Όταν το FBI έκανε έρευνα λόγω σοβαρών παραβιάσεων της ασφάλειας των αεροπορικών μεταφορών φορτίου, ο Whitcomb παραδέχθηκε ότι τα βίντεο ήταν διαφημιστικό κόλπο με στόχο την προώθηση μιας νέας ιστοσελίδας ενός φίλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου