Στις αρχές της δεκαετίας του '60, και πιο συγκεκριμένα την περίοδο μεταξύ 14 Ιουνίου του 1962 και 4 Ιανουαρίου του 1964, συνολικά 13 γυναίκες ηλικιών 19 μέχρι 85 ετών, δολοφονούνται άγρια στην πόλη της Βοστώνης των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι περισσότερες δέχθηκαν σεξουαλική επίθεση και στραγγαλίστηκαν μέσα στα διαμερίσματά τους.
Χωρίς κανένα σημάδι βίαιης εισβολής, οι γυναίκες υποτίθεται ότι άφησαν τον δράστη να μπει, είτε επειδή τον γνώριζαν είτε επειδή πίστευαν ότι ήταν ένας από τους συντηρητές της πολυκατοικίας ή κάποιος κρατικός υπάλληλος που έκανε έλεγχο στην περιοχή. Οι επιθέσεις συνεχίστηκαν παρά την εκτεταμένη δημοσιότητα των μέσων ενημέρωσης μετά τις πρώτες δολοφονίες. Πολλοί κάτοικοι αγόρασαν εξοπλισμό προστασίας, άλλοι άλλαξαν τις κλειδαριές των σπιτιών τους ενώ μερικές νεαρές γυναίκες έφυγαν από την περιοχή.
Όλα ξεκίνησαν το απόγευμα της 14ης Ιουνίου 1962, όταν ο γιος της Άννα Σλέσερς, θα βρει την μητέρα του αναίσθητη, πεσμένη στο μπάνιο του διαμερίσματος της με τη ζώνη από το μπουρνούζι της τυλιγμένη σφιχτά γύρω από το λαιμό της. Μετά από την λεπτομερή έρευνα των αρχών και την ολοκλήρωση της νεκροψίας, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η Άννα δολοφονήθηκε ενώ παράλληλα δέχτηκε σεξουαλική επίθεση με κάποιο άγνωστο αντικείμενο. Η αστυνομία αρχικά χειρίστηκε την υπόθεση ως μεμονωμένο γεγονός καθώς υπέθεσε ότι το έγκλημα ενώ ξεκίνησε ως διάρρηξη, κατέληξε σε σεξουαλική κακοποίηση και δολοφονία λόγω της ανεξέλεγκτης παρόρμησης του διαρρήκτη όταν είδε την γυναικά με την ρόμπα της.
Δυστυχώς, μερικές εβδομάδες αργότερα, η 85χρονη Μαίρη Μιούλεν πεθαίνει από καρδιακή προσβολή μέσα στο διαμέρισμα της. Υπήρχαν στοιχεία όμως πως κάποιος άγνωστος βρισκόταν μαζί της την στιγμή της κατάρρευσης της. Στις 30 Ιουνίου, η 68χρονη Νίνα Νίκολς θα βρεθεί κι αυτή στο διαμέρισμα της σεξουαλικά κακοποιημένη και στραγγαλισμένη με τις νάιλον κάλτσες της. Την ίδια μέρα, λίγα μόλις χιλιόμετρα μακριά από την οικία της Νίνα, η 65χρόνη Έλεν Μπλέκ, θα βρεθεί νεκρή έχοντας δεχτεί άγρια σεξουαλική επίθεση, και, όπως κι η Νίνα, στραγγαλισμένη με τις νάιλον κάλτσες της.
Ο αρχηγός της αστυνομίας της Βοστώνης προειδοποιεί με επίσημη ανακοίνωση του τις γυναίκες της περιοχής που ζουν μόνες τους να έχουν τις πόρτες τους κλειδωμένες όλη τη διάρκεια της μέρας και να είναι εξαιρετικά επιφυλακτικές απέναντι σε αγνώστους. Οι δολοφονίες όμως δεν θα σταματήσουν. Η 75χρονη Ίντα Ίργκα, όπως κι οι προηγούμενες κυρίες, θα βρεθεί νεκρή στο διαμέρισμα της από στραγγαλισμό έχοντας κι αυτή δεχτεί σεξουαλική επίθεση. Η συγκεκριμένη δολοφονία συνέβη στις 19 Αυγούστου. Στις 21 Αυγούστου, η Τζέιν Σάλιβαν, και πάλι μέσα στο διαμέρισμα της, βρίσκεται στραγγαλισμένη και σεξουαλικά κακοποιημένη.
Το αιματοβαμμένο καλοκαίρι του 1962 λοιπόν, θα είναι μονάχα η αρχή μίας ιστορίας που συγκλόνισε και τρομοκράτησε όχι μόνο την πόλη της Βοστώνης αλλά ολόκληρη την κοινωνία των Ηνωμένων Πολιτειών. Μετά από μία παύση τριών περίπου μηνών, στις 5 Δεκεμβρίου, η 20χρονη φοιτήτρια Σόφι Κλαρκ, θα βρεθεί νεκρή στο διαμέρισμα της από δυο συμφοιτητές της.
Όπως κι οι 6 προηγούμενες γυναίκες, έτσι κι άτυχη νεαρή, στραγγαλίστηκε και κακοποιήθηκε σεξουαλικά. Ακολούθησαν ακόμη 6 δολοφονίες με παρόμοιο τρόπο και χαρακτηριστικά, μόνο που όσο περνούσε ο καιρός οι επιθέσεις γινόντουσαν πιο βίαιες.
H Πατρίτσια Μπισέ, 23 ετών, η Μαρία Μπράουν, 69 ετών, η Μπέβερλι Σάμανς, 25 ετών, η Έβελυν Κορμπίν, 58 ετών, Τζοάν Γκραφ, 22 ετών, και η Μαίρη Σάλιβαν, 19 ετών, όλες βρέθηκαν άγρια δολοφονημένες από τον «Στραγγαλιστή της Βοστώνης». Στο σύνολο, 13 θύματα.
Η Loretta McLaughlin, ρεπόρτερ της εφημερίδας Record-American, έγινε η πρώτη δημοσιογράφος που συνέδεσε τις δολοφονίες, ενώ ήταν αυτή, μαζί με την συνάδελφο της Jean Cole, που έδωσε τον συγκεκριμένο τίτλο, «Στραγγαλιστή της Βοστώνης», στον άγνωστο μέχρι εκείνη την στιγμή δολοφόνο.
Το 1967, ο Albert DeSalvo, ένας 34χρονος που είχε συλληφθεί για άλλο αδίκημα, καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη αφού ομολογεί ότι αυτός ήταν ο άνθρωπος που στραγγάλισε τις γυναίκες μέχρι θανάτου. Ωστόσο, αρκετοί είναι αυτοί που μέχρι και σήμερα αμφιβάλλουν για την εγκυρότητα της ομολογίας του, ενώ κάποιοι έχουν αναπτύξει την θεωρία ότι ο δολοφόνος δεν ήταν μόνο ένας αλλά περισσότεροι.
Λίγο μετά την καταδίκη του, ο DeSalvo δραπετεύει από το κρατικό νοσοκομείο Bridgewater μαζί με δύο άλλους κρατούμενους. Τρεις ημέρες αργότερα παραδίνεται και μεταφέρεται σε φυλακές υψίστης ασφαλείας. Στη συνέχεια, το 1973, ο DeSalvo βρίσκεται μαχαιρωμένος μέχρι θανάτου στη φυλακή Walpole State.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου