Ο David Grann, ενώ ερευνούσε τις αποτρόπαιες δολοφονίες των Όσατζ για το βιβλίο του με τίτλο "Killers of the Flower Moon: The Osage Murders and the Birth of the FBI" στο οποίο βασίστηκε η τελευταία ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε με τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο, γνώρισε τα πρόσωπα των θυμάτων.
Μια μέρα το 2012, όταν ο συγγραφέας επισκέφτηκε το Osage Nation Museum (Μουσείο του Έθνους των Όσατζ) στην Οκλαχόμα, είδε στον τοίχο μια πανοραμική φωτογραφία (πάνω, τμήμα της πανοραμικής φωτογραφίας).
Τραβηγμένη το 1924, η φωτογραφία εμφανίζει μέλη του Έθνους των Όσατζ δίπλα σε λευκούς αποίκους, αλλά ένα τμήμα της είχε κοπεί. Όταν ρώτησε τη διευθύντρια του μουσείου γιατί, του είπε ότι περιείχε την εικόνα μιας φιγούρας τόσο τρομακτικής που αποφάσισε να την αφαιρέσει. Τελικά, του έδειξε το κομμάτι που έλειπε και είπε, "Ο διάβολος στεκόταν ακριβώς εκεί".
Τραβηγμένη το 1924, η φωτογραφία εμφανίζει μέλη του Έθνους των Όσατζ δίπλα σε λευκούς αποίκους, αλλά ένα τμήμα της είχε κοπεί. Όταν ρώτησε τη διευθύντρια του μουσείου γιατί, του είπε ότι περιείχε την εικόνα μιας φιγούρας τόσο τρομακτικής που αποφάσισε να την αφαιρέσει. Τελικά, του έδειξε το κομμάτι που έλειπε και είπε, "Ο διάβολος στεκόταν ακριβώς εκεί".
Το βιβλίο "Killers of the Flower Moon: The Osage Murders and the Birth of the FBI" προέκυψε από την προσπάθεια του συγγραφέα να καταλάβει ποια ήταν αυτή η φιγούρα και η έρευνα τον οδήγησε σε ένα από τα πιο απαίσια εγκλήματα στην αμερικανική ιστορία.
Στις αρχές του 20ου αιώνα, τα μέλη του Έθνους των Όσατζ, όταν ανακαλύφθηκε πετρέλαιο στην περιοχή τους, έγιναν οι πλουσιότεροι κατά κεφαλήν άνθρωποι στον κόσμο. Και τότε άρχισαν να δολοφονούνται μυστηριωδώς.
Το 1923, όταν ο αριθμός των νεκρών έφτασε σε περισσότερους από δύο δωδεκάδες, η υπόθεση επιλέχτηκε από το Bureau of Investigation (Γραφείο Ερευνών), ένα αόριστο τμήμα τότε του Υπουργείου Δικαιοσύνης, το οποίο αργότερα μετονομάστηκε στο διάσημο Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών (Federal Bureau of Investigation, FBI). Η συγκεκριμένη υπόθεση ήταν μια από τις πρώτες μεγάλες έρευνες ανθρωποκτονίας του Γραφείου.
Κατά τη διάρκεια της έρευνάς του, ο Grann συγκέντρωσε ένα εκτενές αρχείο φωτογραφιών, οι οποίες παρέχουν ένα ουσιαστικό μέσο για την τεκμηρίωση ενός εγκλήματος που έχει ξεχαστεί σε μεγάλο βαθμό από την ιστορία.
Το 1923, όταν ο αριθμός των νεκρών έφτασε σε περισσότερους από δύο δωδεκάδες, η υπόθεση επιλέχτηκε από το Bureau of Investigation (Γραφείο Ερευνών), ένα αόριστο τμήμα τότε του Υπουργείου Δικαιοσύνης, το οποίο αργότερα μετονομάστηκε στο διάσημο Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών (Federal Bureau of Investigation, FBI). Η συγκεκριμένη υπόθεση ήταν μια από τις πρώτες μεγάλες έρευνες ανθρωποκτονίας του Γραφείου.
Κατά τη διάρκεια της έρευνάς του, ο Grann συγκέντρωσε ένα εκτενές αρχείο φωτογραφιών, οι οποίες παρέχουν ένα ουσιαστικό μέσο για την τεκμηρίωση ενός εγκλήματος που έχει ξεχαστεί σε μεγάλο βαθμό από την ιστορία.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1870, οι Όσατζ εκδιώχθηκαν από τα εδάφη τους στο Κάνσας σε μια βραχώδη, πιθανώς άχρηστη περιοχή στην τότε Επικράτεια των Ινδιάνων, που αργότερα θα γινόταν μέρος της Οκλαχόμα.
Καμπ των Όσατζ στη νέα περιοχή
Γύρω στις αρχές του αιώνα, ανακαλύφθηκαν σ' αυτή τη γη κοιτάσματα πετρελαίου. Οι ερευνητές, για να εξορύξουν το πετρέλαιο, έπρεπε να πληρώσουν τα περίπου 2.000 εγγεγραμμένα μέλη του έθνους για μισθώσεις και δικαιώματα. Το 1923, εκείνοι οι Όσατζ έλαβαν συνολικά αυτό που σήμερα θα άξιζε περισσότερα από 400 εκατομμύρια δολάρια. Εκείνη την εποχή, ειπώθηκε ότι, ενώ ένας τυπικός Αμερικανός μπορεί να έχει ένα αυτοκίνητο, κάθε Όσατζ είχε 11.
Μια δημοπρασία κάτω από την Million Dollar Elm
Η ζήτηση για πρόσβαση στα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου στην περιοχή ήταν τόσο μεγάλη που γίνονταν τακτικές δημοπρασίες για μισθώσεις στην πόλη Pawhuska στην κομητεία Όσατζ της Οκλαχόμα. Οι πετρελαιάδες, όπως ο J.P. Getty και ο Frank Phillips, έκαναν προσφορές στη σκιά ενός μεγαλοπρεπούς δέντρου, το οποίο έγινε γνωστό ως το Million Dollar Elm.
Η Mollie Burkhart και ο σύζυγός της
Καθώς η ευημερία του Όσατζ αυξανόταν, τα μέλη της φυλής άρχισαν να πεθαίνουν κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες και πιο συγκεκριμένα, η οικογένεια της Mollie Burkhart έγινε ο κύριος στόχος της συνωμοσίας. Η Mollie, που γεννήθηκε το 1886, μεγάλωσε σε ένα οίκημα, μιλώντας της γλώσσα των Όσατζ και, μέσα σε λίγες δεκαετίες, βρέθηκε να ζει σε μια έπαυλη και ήταν παντρεμένη με λευκό άποικο.
Η Mollie Burkhart (δεξιά) με τις αδερφές της Anna Brown (κέντρο) και Minnie (αριστερά)
Η Mollie Burkhart (δεξιά) με την αδερφή της Anna Brown (αριστερά) και τη μητέρα τους, Lizzie Q. Kyle (κέντρο)
Μια νύχτα του Μαΐου του 1921, η μεγαλύτερη αδερφή της, η Anna Brown, εξαφανίστηκε. Το σώμα της βρέθηκε σε μια χαράδρα.
Μέσα σε δύο μήνες, η μητέρα της Mollie πέθανε από ύποπτη δηλητηρίαση.
Η Mollie είχε ακόμη μια αδερφή, την Rita Smith, η οποία έμενε με τον σύζυγό της Bill και μια υπηρέτρια κοντά στη Mollie. Νωρίς ένα πρωί του 1923, η Mollie άκουσε μια δυνατή έκρηξη. Κάποιος είχε τοποθετήσει μια βόμβα κάτω από το σπίτι της αδερφής της που σκότωσε όλους όσους βρισκόταν μέσα, συμπεριλαμβανομένης και της Rita.
Δεν ήταν όμως μόνο η οικογένεια της Mollie που εξαφανιζόταν συστηματικά. Ο Henry Roan (φωτογραφία πάνω), πυροβολήθηκε στο πίσω μέρος του κεφαλιού.
Από όσους προσπάθησαν να συλλάβουν τους δολοφόνους σκοτώθηκαν, συμπεριλαμβανομένου του δικηγόρου W.W. Vaughan (φωτογραφία πάνω με τη σύζυγό του και μερικά από τα παιδιά τους), τον οποίο πέταξαν από ένα κινούμενο τρένο, αφήνοντας πίσω του μια χήρα και δέκα παιδιά.
Όταν το 1923 ανέλαβε την υπόθεση το FBI, οι πράκτορες τα έκαναν θάλασσα με την έρευνα. Αποφυλάκισαν έναν διαβόητο παράνομο, τον Blackie Thompson, ελπίζοντας να τον χρησιμοποιήσουν ως πληροφοριοδότη. Αντίθετα, εκείνος λήστεψε μια τράπεζα και σκότωσε έναν αστυνομικό. Αργότερα, ο Thompson σκοτώθηκε από αστυνομικούς.
Ο 29χρονος τότε J. Edgar Hoover στο Bureau of Investigation, Δεκέμβριος 1924
Ο J. Edgar Hoover, ο οποίος διορίστηκε διευθυντής του Γραφείου το 1924, φοβόταν ότι ένα πιθανό σκάνδαλο θα μπορούσε να βάλει τέλος στα όνειρά του για την οικοδόμηση του FBI.
Δεξιά, ο Tom White και αριστερά, ο J. Edgar Hoover
Όντας σε απόγνωση, στράφηκε στον Tom White, πρώην Ρέιντζερ του Τέξας, για να αναλάβει την υπόθεση.
Όπως η Mollie Burkhart, ο White αντανακλούσε τη μεταμόρφωση της χώρας. Γεννήθηκε σε μια ξύλινη καλύβα στα σύνορα στο Τέξας και ξεκίνησε την καριέρα του ως νομοθέτης όταν η δικαιοσύνη αποδιδόταν συχνά με την κάννη ενός όπλου. Μέχρι την υπόθεση της δολοφονίας των Όσατζ είχε υιοθετήσει τις σύγχρονες τεχνικές έρευνας, όπως η λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων και η ανάλυση χειρόγραφου.
Για να ξετυλίξει το μυστήριο, ο White συγκέντρωσε μια ομάδα μυστικών πρακτόρων, συμπεριλαμβανομένου του μοναδικού Αμερικανού Ινδιάνου πράκτορα του Γραφείου. Κάποιοι από αυτούς εμφανίστηκαν ως κτηνοτρόφοι, άλλοι ως πωλητές ασφαλειών. Τελικά, κατάφεραν να συλλάβουν έναν από τους εγκέφαλους της δολοφονικής πλοκής. Όμως, όπως ανακάλυψε ο συγγραφέας από την έρευνά του, η έκταση των δολοφονιών ήταν πολύ μεγαλύτερη από ό,τι είχε αποκαλύψει το Γραφείο, και υπήρχαν δεκάδες, ίσως εκατοντάδες, δολοφονίες που έμειναν ανεξιχνίαστες.
Οι τάφοι της Mollie Burkhart και των δολοφονημένων μελών της οικογένειάς της
Μεγάλο μέρος των αποζημιώσεων που έλαβαν οι Όσατζ τους τα πήρα πίσω με απάτες και, με την πάροδο του χρόνου, τα κοιτάσματα πετρελαίου στη γη τους έχουν μειωθεί. Πολλές από τις παλιές ακμαίες πόλεις της εποχής μοιάζουν πλέον με πόλεις-φαντάσματα.
Το κομμάτι που λείπει από το πανόραμα, το οποίο που δείχνει έναν από τους δολοφόνους (αριστερά), ντυμένο με κοστούμι και καπέλο και γυαλιά
Στο Μουσείο του Έθνους των Όσατζ, στο υπόγειο, υπάρχει το κομμάτι της φωτογραφίας που έλειπε και έδειχνε τον δολοφόνο που είχε συλλάβει το FBI, ο λεγόμενος "διάβολος". Οι Όσατζ είχαν αφαιρέσει το κομμάτι, όχι για να μην ξεχάσουν τι συνέβη, όπως πολλοί Αμερικανοί, αλλά επειδή δεν μπορούν να ξεχάσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου