Τα μεταλλαγμένα σκυλιά του Τσέρνομπιλ: Tι άλλαξε μετά από 40 χρόνια

40 χρόνια μετά την πυρηνική καταστροφή, τα σκυλιά αυτά είναι

πλέον γενετικά διαφορετικά

Οι απόγονοι των σκύλων που ζούσαν το 1986 είναι αντικείμενο της πρώτης μεγάλης μελέτης που εξετάζει τις επιπτώσεις της ραδιενεργού ρύπανσης στα θηλαστικά. Tα σκυλιά αυτά είναι πλέον γενετικά διαφορετικά.


Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δείγματα αίματος για να εντοπίσουν τις γενετικές διαφορές μεταξύ των σκύλων στη ζώνη αποκλεισμού του Τσερνομπίλ και στις γύρω περιοχές. Αυτά τα ευρήματα μπορεί να βοηθήσουν τους επιστήμονες να κατανοήσουν τις επιπτώσεις της ακτινοβολίας στα μεγάλα θηλαστικά, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων.

Σχεδόν 40 χρόνια μετά την πυρηνική καταστροφή του Τσερνομπίλ στην Ουκρανία, εκατοντάδες αδέσποτα σκυλιά περιφέρονται στη ζώνη αποκλεισμού του Τσερνομπίλ. Πολλά από αυτά τα κουτάβια είναι απόγονοι κατοικίδιων που άφησαν οικογένειες που διέφυγαν από την καταστροφή και η έλλειψη ανθρώπινης επιρροής στην περιοχή τους επέτρεψε να ζήσουν

Τώρα, οι ερευνητές μελετούν τις πιθανές επιπτώσεις της μακροπρόθεσμης ακτινοβολίας σε αυτά τα σκυλιά - και μόλις ανακάλυψαν ότι όσα ζουν στη ζώνη πυρηνικού αποκλεισμού των 18 μιλίων είναι γενετικά διαφορετικοί από άλλους σκύλους.

Ενώ οι επιστήμονες είχαν προηγουμένως εξετάσει μικρότερα πλάσματα όπως πουλιά, έντομα και αμφίβια στη ζώνη αποκλεισμού του Τσερνομπίλ, αυτή είναι η πρώτη μελέτη που εξετάζει τις πιθανές επιπτώσεις της ακτινοβολίας σε μεγαλόσωμα ζώα στην περιοχή. Επιπλέον, οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα ευρήματά τους μπορεί να βοηθήσουν τους επιστήμονες να κατανοήσουν τι μπορεί να σημαίνει η μακροπρόθεσμη ακτινοβολία για τον άνθρωπο.

Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science Advances, εξέτασε 302 σκύλους που ζούσαν σε διαφορετικές αποστάσεις από το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας του Τσερνομπίλ, συγκρίνοντας τα γονίδια των σκύλων που κατοικούν μέσα στο εργοστάσιο με εκείνα που βρίσκονται μεταξύ 9 και 28 μιλίων μακριά.

Από το 2017 έως το 2019, οι ερευνητές συνέλεξαν δείγματα αίματος από αυτούς τους πληθυσμούς, καθώς και από σκύλους ελεύθερης αναπαραγωγής σε άλλες περιοχές της Ουκρανίας και άλλων χωρών, και τους εξέτασαν για γενετικές ανωμαλίες. Σύμφωνα με τη μελέτη, οι ερευνητές βρήκαν σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα γενετικής ποικιλότητας μεταξύ των σκύλων στο Pripyat, στην κοντινή πόλη που εγκαταλείφθηκε μετά την καταστροφή.

Αυτός ο πληθυσμός ήταν διαφορετικός ακόμη και από εκείνους που ζούσαν σε πόλεις μόλις μίλια μακριά.

Μεταξύ των σκύλων στην πόλη του Τσερνομπίλ, μια περιοχή εννέα μίλια μακριά από το εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής, και στο Slavutych, μια πόλη για τους εργαζόμενους που εκκενώθηκαν στο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας, 28 μίλια από το εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας, η γενετική ποικιλομορφία διέφερε σημαντικά. Αυτή η έρευνα δείχνει ότι σκύλοι από πιο μακρινές πόλεις σπάνια εκτρέφονται με σκύλους πιο κοντά στο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας.

«Με εξέπληξε εντελώς η σχεδόν πλήρης διαφοροποίηση μεταξύ των δύο πληθυσμών, το γεγονός ότι υπάρχουν πραγματικά σε σχετική απομόνωση για αρκετό καιρό», είπε ο Timothy Mousseau, βιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας και συγγραφέας της μελέτης. είπε στους New York Times. «Αυτή είναι μια μοναδική ευκαιρία… ένας μοναδικός πληθυσμός ζώων».

Αν και η μελέτη σημειώνει ότι τα φυσικά εμπόδια μεταξύ των πόλεων της περιοχής θα μπορούσαν να έχουν συμβάλει στις διακυμάνσεις της γενετικής ποικιλότητας, οι ερευνητές υποθέτουν ότι η μακροχρόνια έκθεση στην ακτινοβολία θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί τα σκυλιά στη ζώνη αποκλεισμού του Τσερνομπίλ είναι γενετικά διακριτά.

Εθελοντές φιλόζωοι αψηφούν τώρα την ακτινοβολία για να σώσουν τα τετράποδα που αφέθηκαν να αντιμετωπίζουν μόνα τις αντίξοες συνθήκες της περιοχής.