«Υγρή κόλαση». Αυτές ήταν οι δύο λέξεις που χρησιμοποίησε, χωρίς καν να το σκεφτεί, η Κατερίνα Σ. όταν τις ζητήσαμε να μας περιγράψει την αίσθηση από την πόλη που κατέγραψε τη μεγαλύτερη θερμοκρασία στον τωρινό καύσωνα. Η Πρέβεζα έσπασε άθελά της κάθε αρνητικό ρεκόρ το μεσημέρι της Δευτέρας: το θερμόμετρο, σύμφωνα με το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, έδειξε 54,1 βαθμούς Κελσίου στην κλίμακα της αισθητής θερμοκρασίας (heat index).
Σε τι ακριβώς αναφέρεται αυτή η μέτρηση; Δεν έχει να κάνει με τη θερμοκρασία υπό σκιάν αλλά το πώς βιώνει το ανθρώπινο σώμα τη ζέστη. Είναι, δηλαδή, ένας δείκτης για τη δυσφορία, η οποία εντείνεται και λόγω της υγρασίας. Σε αυτήν την τελευταία, η παραλιακή πόλη της Ηπείρου είναι πρωτοπόρα σε κάτι που ούτως ή άλλως χαρακτηρίζει την περιοχή.
Όχι, βέβαια, ότι ήταν μόνο η Πρέβεζα εκείνη που δεινοπάθησε: στον Ισθμό της Κορίνθου το heat index έφτασε τους 50,4 βαθμούς ενώ στο Μακροχώρι Ημαθίας τους 46,7 αντίστοιχα. Όλη η Ελλάδα βράζει ενώ σε πολλά της σημεία έχει παραδοθεί στις φλόγες.
Για τις δεύτερες δε φταίει μόνο η κλιματική κρίση, για το πρώτο σκέλος του προβλήματος όμως μάλλον βρισκόμαστε μπροστά σε κοσμογονικές αλλαγές. Είναι πολύ πιθανό ότι τα περιβαλλοντικά προβλήματα του πλανήτη και η άνοδος της μέσης θερμοκρασίας από εδώ και στο εξής να μας επηρεάζουν άμεσα. Οι καύσωνες θα είναι πιο έντονοι, πιο συχνοί και -κυρίως- μεγαλύτερης διάρκειας. Έχει φροντίσει για αυτό η αδιαφορία μας για τη Γη.
Παρ’ όλα αυτά, η ζωή πρέπει να συνεχιστεί. Πώς όμως γίνεται αυτό σε αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες, ιδιαίτερα μάλιστα όταν συντρέχουν και άλλοι λόγοι που πρέπει να προφυλακτείς; Η Κατερίνα Σ. είναι εφτά μηνών έγκυος, οπότε απλά κλείστηκε στο σπίτι με air condition. Τη Δευτέρα δεν υπήρχε άλλη λύση. «Είναι αυτό το αίσθημα ότι δεν παίρνεις ανάσα από την υγρασία και αναρωτιέσαι αν είναι η ζέστη ή αν παθαίνεις κάποιο κακό» αναφέρει με διάθεση να αστειευτεί, μετά το χθεσινό σοκ.
Οι κάτοικοι της Πρέβεζας βέβαια, είτε μένουν στην πόλη τους είτε επιστρέφουν σε αυτή, είναι συνηθισμένοι σε συνθήκες ακραίας δυσφορίας. Οι αντοχές τους είναι πολύ μεγαλύτερες από ότι του μέσου Αθηναίου, ο οποίος έχει συνηθίσει να ζει σε ένα ξηρό (ή και πολύ ξηρό) κλίμα. Μιλώντας από προσωπική εμπειρία: πολλές φορές γελάνε μαζί μας. Οι ανθρώπινες αντοχές όμως έχουν τα όριά τους και τις τελευταίες μέρες, με αποκορύφωμα της Δευτέρα, δοκιμάστηκαν.
«Τέτοια μεσημέρι στην πόλη είναι δύσκολα διαχειρίσιμα. Εάν δεν παραμείνεις στο σπίτι με air condition να δουλεύουν ασταμάτητα -που πόσο φυσιολογικό είναι αυτό;- η μόνη -λογική- σκέψη είναι να πας παραλία μέχρι να πέσει η νύχτα. Και αυτά κάναμε» λέει η Δανάη Ε. περιγράφοντας μία γενικότερη κατάσταση, η οποία όμως εντάθηκε φτάνοντας τους 54 (!) βαθμούς στο heat index.
«Ο συνδυασμός υψηλής θερμοκρασίας με την υγρασία που χτυπάει κόκκινο δημιουργούν μία ατμόσφαιρα αποπνικτική που σε εξαντλεί. Υποφέρεις κανονικά, όχι αστεία» παραδέχεται, πριν συνεχίσει με πιο πρακτικές αλήθειες: «Ό,τι κι αν φορέσεις, αν επιχειρήσεις να περπατήσεις λίγο στο κέντρο της πόλης ή να πας να φας κάπου έξω γρήγορα συνειδητοποιείς ότι ήταν μία λάθος απόφαση. Γι’ αυτό και η πόλη τα μεσημέρια αδειάζει».
Πραγματικά, ο Βενετσιάνικος Πύργος του Ρολογιού (πιο γνωστός και ως Ρολόι) που δεσπόζει στο κέντρο της πόλης μοιάζει τρομακτικά μόνος από τις 2 μέχρι και τις 6 το απόγευμα. Οι άνθρωποι (κάτοικοι, τουρίστες, επισκέπτες) βρίσκονται ή στις παραλίες ή στα δωμάτιά τους. Κανείς δεν τολμά να σταθεί έξω – πόσο μάλλον στα γραφικά στενά της πόλης που βράζουν κυριολεκτικά τέτοιες ώρες. Εικόνα γνώριμη σε πολλά μέρη της Ελλάδας βέβαια.
Απλά, χθες, τα πράγματα ήταν ακόμα πιο υπερβολικά: η πόλη είχε ερημώσει τελείως και το Ρολόι θύμιζε σκηνικό από γουέστερν πριν οι αντίπαλες συμμορίες της Άγριας Δύσης ανοίξουν πυρ μέσα σε κολασμένες συνθήκες καύσωνα. Στην τεράστια αμμουδιά του Μονολιθίου πάλι, ο κόσμος έβρισκε παρηγοριά και σωτηρία στις βουτιές.
«Εγώ είχα την αίσθηση ότι ήμουν σε γυάλα σαν το χρυσόψαρο» αναφέρει ο Δημήτρης Κ. προσπαθώντας να περιγράψει χωρίς υπερβολές και δραματικούς τόνους την αίσθηση που βίωσε. «Σε πιάνει μία κλειστοφοβία ακόμα και όταν είσαι σε εξωτερικό χώρο». Η λέξη αποπνικτική φαίνεται μάλλον λίγη για να δώσει όλη την εικόνα της κατάστασης· κάπως σαν προχωράς με δυσκολία μέσα από έναν καυτό, υγρό και αόρατο ιστό.
«Νιώθεις ότι μπαίνει λίγο-λίγο ζέστη στο σώμα σου και εγκλωβίζεται. Νομίζω είναι όπως όταν σιγοψήνεις το αρνί για 5-6 ώρες στη σούβλα. Απλά σε αυτήν την περίπτωση, το αρνί ήμασταν εμείς» λέει ο Θοδωρής Γ. με μία διάθεση χιούμορ (αλλά όχι απαραίτητα υπερβολικού χιούμορ).
Η Δευτέρα 24 Ιουλίου του 2023, όταν ο δείκτης heat index έδειξε 54,1 βαθμούς Κελσίου για την Πρέβεζα, είναι μία μέρα που γράφτηκε στη μετεωρολογική ιστορία της πόλης. Το πρόβλημα όμως είναι ό,τι από εδώ και στο εξής, αυτό το ρεκόρ δεν είναι απίθανο να σπάσει. «Η μέγιστη θερμοκρασία τη Δευτέρα ήταν 34 ενώ αύριο θα είναι 37» αναφέρει φανερά θορυβημένος ο Θοδωρής Γ. αφήνοντας το χιούμορ στην άκρη.
Οι απάνθρωποι καύσωνες έχουν έρθει για να μείνουν. Τα όσα ζούμε αυτές τις μέρες είναι η απόδειξη. Το ζήτημα είναι το πώς θα μάθουμε να ζούμε με αυτούς. Δυστυχώς, όπως δείχνουν οι μαρτυρίες από την Πρέβεζα, μόνο εύκολο δεν είναι. Δεν είναι όμως και αδύνατο. Απλά πρέπει να υπάρξει κάποιο πλάνο – τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο.
«Τέτοια μεσημέρι στην πόλη είναι δύσκολα διαχειρίσιμα. Εάν δεν παραμείνεις στο σπίτι με air condition να δουλεύουν ασταμάτητα -που πόσο φυσιολογικό είναι αυτό;- η μόνη -λογική- σκέψη είναι να πας παραλία μέχρι να πέσει η νύχτα. Και αυτά κάναμε» λέει η Δανάη Ε. περιγράφοντας μία γενικότερη κατάσταση, η οποία όμως εντάθηκε φτάνοντας τους 54 (!) βαθμούς στο heat index.
«Ο συνδυασμός υψηλής θερμοκρασίας με την υγρασία που χτυπάει κόκκινο δημιουργούν μία ατμόσφαιρα αποπνικτική που σε εξαντλεί. Υποφέρεις κανονικά, όχι αστεία» παραδέχεται, πριν συνεχίσει με πιο πρακτικές αλήθειες: «Ό,τι κι αν φορέσεις, αν επιχειρήσεις να περπατήσεις λίγο στο κέντρο της πόλης ή να πας να φας κάπου έξω γρήγορα συνειδητοποιείς ότι ήταν μία λάθος απόφαση. Γι’ αυτό και η πόλη τα μεσημέρια αδειάζει».
Πραγματικά, ο Βενετσιάνικος Πύργος του Ρολογιού (πιο γνωστός και ως Ρολόι) που δεσπόζει στο κέντρο της πόλης μοιάζει τρομακτικά μόνος από τις 2 μέχρι και τις 6 το απόγευμα. Οι άνθρωποι (κάτοικοι, τουρίστες, επισκέπτες) βρίσκονται ή στις παραλίες ή στα δωμάτιά τους. Κανείς δεν τολμά να σταθεί έξω – πόσο μάλλον στα γραφικά στενά της πόλης που βράζουν κυριολεκτικά τέτοιες ώρες. Εικόνα γνώριμη σε πολλά μέρη της Ελλάδας βέβαια.
Απλά, χθες, τα πράγματα ήταν ακόμα πιο υπερβολικά: η πόλη είχε ερημώσει τελείως και το Ρολόι θύμιζε σκηνικό από γουέστερν πριν οι αντίπαλες συμμορίες της Άγριας Δύσης ανοίξουν πυρ μέσα σε κολασμένες συνθήκες καύσωνα. Στην τεράστια αμμουδιά του Μονολιθίου πάλι, ο κόσμος έβρισκε παρηγοριά και σωτηρία στις βουτιές.
«Εγώ είχα την αίσθηση ότι ήμουν σε γυάλα σαν το χρυσόψαρο» αναφέρει ο Δημήτρης Κ. προσπαθώντας να περιγράψει χωρίς υπερβολές και δραματικούς τόνους την αίσθηση που βίωσε. «Σε πιάνει μία κλειστοφοβία ακόμα και όταν είσαι σε εξωτερικό χώρο». Η λέξη αποπνικτική φαίνεται μάλλον λίγη για να δώσει όλη την εικόνα της κατάστασης· κάπως σαν προχωράς με δυσκολία μέσα από έναν καυτό, υγρό και αόρατο ιστό.
«Νιώθεις ότι μπαίνει λίγο-λίγο ζέστη στο σώμα σου και εγκλωβίζεται. Νομίζω είναι όπως όταν σιγοψήνεις το αρνί για 5-6 ώρες στη σούβλα. Απλά σε αυτήν την περίπτωση, το αρνί ήμασταν εμείς» λέει ο Θοδωρής Γ. με μία διάθεση χιούμορ (αλλά όχι απαραίτητα υπερβολικού χιούμορ).
Η Δευτέρα 24 Ιουλίου του 2023, όταν ο δείκτης heat index έδειξε 54,1 βαθμούς Κελσίου για την Πρέβεζα, είναι μία μέρα που γράφτηκε στη μετεωρολογική ιστορία της πόλης. Το πρόβλημα όμως είναι ό,τι από εδώ και στο εξής, αυτό το ρεκόρ δεν είναι απίθανο να σπάσει. «Η μέγιστη θερμοκρασία τη Δευτέρα ήταν 34 ενώ αύριο θα είναι 37» αναφέρει φανερά θορυβημένος ο Θοδωρής Γ. αφήνοντας το χιούμορ στην άκρη.
Οι απάνθρωποι καύσωνες έχουν έρθει για να μείνουν. Τα όσα ζούμε αυτές τις μέρες είναι η απόδειξη. Το ζήτημα είναι το πώς θα μάθουμε να ζούμε με αυτούς. Δυστυχώς, όπως δείχνουν οι μαρτυρίες από την Πρέβεζα, μόνο εύκολο δεν είναι. Δεν είναι όμως και αδύνατο. Απλά πρέπει να υπάρξει κάποιο πλάνο – τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου