Ρίτσαρντ Γκιρ

Ο Αμερικανός ηθοποιός και κοινωνικός ακτιβιστής Ρίτσαρντ Γκιρ αναδύθηκε στο κινηματογραφικό

στερέωμα την δεκαετία του ’70. Ποθητός από το γυναικείο φύλο στα νιάτα του, διακρίθηκε για τους ρόλους του σε ρομαντικές ταινίες. Αν και έπαιξε σε καλές και εμπορικές ταινίες, ακόμη αναζητά τον μεγάλο ρόλο, που θα τον καταξιώσει καλλιτεχνικά.

Ο Ρίτσαρντ Γκιρ γεννήθηκε στις 31 Αυγούστου 1949 στην Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ και ανδρώθηκε στις Συρακούσες της Νέας Υόρκης. Το 1967 έγινε δεκτός στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης στο Άμχερστ για σπουδές φυσικής αγωγής αλλά ύστερα από δύο χρόνια θα τις εγκαταλείψει για να ασχοληθεί με την μουσική και την υποκριτική. Έπαιξε τρομπέτα και κιθάρα σε διάφορες μπάντες και τους καλοκαιρινούς μήνες εμφανιζόταν σε θεατρικές παραστάσεις.Το 1972 συμμετείχε στο ροκ μιούζικαλ «Grease» και τον επόμενο χρόνο κράτησε έναν από τους βασικούς ρόλους στην λονδρέζικη μεταφορά του έργου.

To 1975 πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο στο αστυνομικό δράμα του ελληνοαμερικανού σκηνοθέτη Μίλτον Κατσέλας «Report to Commissioner», κρατώντας ένα μικρό ρόλο. Η αναγνώριση ήρθε δύο χρόνια αργότερα, με τον πρωταγωνιστικό του ρόλο δίπλα στην Νταϊάν Κίτον, που υποδύεται μια προβληματική νεαρή γυναίκα, στην δραματική ταινία του Ρίτσαρντ Μπρουκς «Αναζητώντας τον Κύριο Γκούντμπαρ» («Looking for Mr. Goodbar»). Ο Γκιρ αναδείχθηκε σε σύμβολο του σεξ τα επόμενα χρόνια για τους ρόλους του σε ταινίες όπως «Ημέρες Ευτυχίας» («Days of Heaven», 1978), σχετικά με ένα νεαρό ζευγάρι και τη σχέση του με έναν αγρότη στο Τέξας και «Επάγγελμα Ζιγκολό» («American Gigolo»,1980»), στην οποία υποδύεται ένα συνοδό ώριμων κυριών.

Το 1982, πρωταγωνίστησε ως ναυτικός δόκιμος στην ταινία του Τέιλορ Χάκφορντ «Ιπτάμενος και Τζέντλεμαν» («An Officer and a Gentleman»), μια από τις μεγάλες επιτυχίες εκείνης της δεκαετίας, που τον καθιέρωσε ως κινηματογραφικό αστέρα πρώτου μεγέθους. Ο Γκιρ επανήλθε στις επιτυχίες το 1990 με την κομεντί του Γκάρι Μάρσαλ «Pretty Woman», στον ρόλο ενός πλούσιου επιχειρηματία που απασχολεί και αργότερα ερωτεύεται μια πόρνη, την οποία υποδύεται η Τζούλια Ρόμπερτς. Ενδιάμεσα έπαιξε σε δύο ξεχωριστές ταινίες: «Χωρίς Ανάσα» («Breathless»,1983), μια ελεύθερη διασκευή της κλασικής ταινίας του Ζαν Λικ Γκοντάρ από τον αμερικανό σκηνοθέτη Τζιμ ΜακΜπράιντ και «Κότον Κλαμπ» («Cotton Club», 1984), το τζαζ έπος του Φράνσις Φορντ Κόπολα.

ADVERTISEMENT

Το 1996, κέρδισε τον έπαινο της κριτικής για την ερμηνεία του στο δικαστικό δράμα « Φόβος Ενστίκτου» («Primal Fear»). Υποδύθηκε ένα δικηγόρο που υπερασπίζεται ένα παπαδάκι (στον ρολο του ο Έντουαρντ Νόρτον), το οποίο κατηγορείται για την δολοφονία ενός εξέχοντος ιερωμένου. Το 1999, επανεμφανίσθηκε δίπλα στην Τζούλια Ρόμπερτς στην ανάλαφρη κωμωδία του Γκάρι Μάρσαλ «Η Νύφη το `Σκασε» (« Runaway Bride»).

Το 2002, ο Γκιρ πρωταγωνίστησε στην κινηματογραφική μεταφορά του μιούζικαλ «Chicago» και κέρδισε Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία του στον ρόλο του δικηγόρου. Στην ταινία του Λάσε Χάλστρομ «Η Μεγάλη Απάτη» («The Hoax», 2006), που βασίστηκε σε μια αληθινή ιστορία, υποδύθηκε έναν συγγραφέα που γράφε μια ψεύτικη βιογραφία του Χάουαρντ Χιούζ. Τον επόμενο χρόνο εμφανίστηκε ως Billy the Kid, μια από τις περσόνες του Μπομπ Ντίλαν, στην ταινία του Τοντ Χέινς «I’m Not There», που αναφέρεται στον βάρδο της φολκ και ροκ μουσικής.

Το 2008, ξανασυνάντησε την Νταϊάν Λέιν, συμπρωταγωνίστριά του στο ερωτικό δράμα «Άπιστη» («Unfaithful», 2002), στην ταινία «Νύχτες στη Ροδάνθη» («Nights in Rodanthe»), ένα ρομαντικό δράμα βασισμένο σε μυθιστόρημα του Νίκολας Σπαρκς.Το 2009, έπαιξε στην βιογραφική ταινία «Αμέλια» («Amelia» (2009), που αναφέρεται στην πρωτοπόρο της αεροπλοίας Αμέλια Ερχαρτ (την υποδύεται η Χίλαρι Σουάνκ) και το αστυνομικό δράμα «Η Σκοτεινή Πλευρά του Νόμου» (Brooklyn's Finest»).

Τα επόμενα χρόνια πρωταγωνίστησε στο πολιτικό θρίλερ «Άλλοθι» («Arbitrage», 2012), στο οποίο υποδύεται ένα επιχειρηματία μπλεγμένο σε σκάνδαλο και το δράμα «Ο Ευεργέτης» («The Benefactor», 2015), στο ρόλο ενός πλούσιου εκκεντρικού κυρίου που εισβάλλει στην ζωή ενός νεαρού ζευγαριού. Το 2016, κέρδισε την κριτική αποδοχή για τον ρόλο του στο πολιτικό δράμα «Ο Κος Τίποτα» («Norman: The Moderate Rise and Tragic Fall of a New York Fixer»)

Εκτός από την κινηματογραφική του διαδρομή διακρίνεται και για τον κοινωνικό του ακτιβισμό. Γνωστός για την πίστη του στον Βουδισμό και μαθητής του Δαλάι Λάμα, υπερασπίζεται σε κάθε ευκαιρία την ανεξαρτησία του Θιβέτ από την Κίνα. Στο φιλανθρωπικό του έργο περιλαμβάνονται οι συνεισφορές του σε πολιτιστικά έργα και την φροντίδα για τους πάσχοντες από AIDS.

Στην προσωπική του ζωή έχει συνδεθεί με πολλές ωραίες γυναίκες και έχει συνάψει τρεις γάμους. Από το 1991 έως το 1995 ήταν νυμφευμένος με την ιέρεια της πασαρέλας Σίντι Κρόφορντ, από το 2002 έως το 2013 με την ηθοποιό Κάρεϊ Λόουελ, με την οποία απέκτησε ένα γιο και από το 2018 είναι νυμφευμένος με την ισπανίδα ακτιβίστρια Αλεχάντρα Σίλβα με την οποία απέκτησε ένα γιο τον Φεβρουάριο του 2019.