Τα φίδια μας ακούν να ουρλιάζουμε όταν τα βλέπουμε

Νέα μελέτη ενημερώνει πως τα φίδια αισθάνονται το περιβάλλον τους δια της όρασης, της γεύσης του αέρα, αλλά και της ακοής.

Ήταν γνωστό πως τα φίδια μπορούν να αισθάνονται ηχητικές δονήσεις μέσω του εδάφους. Δεν ήταν σαφές αν μπορούν να ακούσουν ηχητικές δονήσεις. Η εικασία ήταν πως είναι κωφά.

Άρθρο που δημοσιεύτηκε στο PLOS ONE αποκαλύπτει πως όχι μόνο ακούν τον αερομεταφερόμενο ήχο, αλλά και αντιδρούν σε ό,τι ακούν διαφορετικά -ανάλογα με το είδος στο οποίο ανήκουν.

Η μελέτη εξέτασε 19 διαφορετικά φίδια από επτά είδη. Φάνηκε πως όλα αισθάνονται το περιβάλλον τους, δια της όρασης και της γεύσης του αέρα.

Οι ερευνητές από το University of Queensland που έκαναν τις δοκιμές, έγραψαν στο Conversation ότι "από εξελικτικής άποψης θα είχε λογική να μην είναι κωφά, καθώς αποτελούν θηράματα σαυρών, γατών, σκύλων και άλλων φιδιών, ενώ πάντα μπορούν να τα πατήσουν άνθρωποι".

Δημιούργησαν ηχομονωμένο δωμάτιο όπου δοκίμασαν κάθε φίδι ξεχωριστά σε τρεις διαφορετικές συχνότητες -οι δυο ήταν στο εύρος της ανθρώπινης φωνής (100-250Hz, ανάλογα με το φύλο)-, όπως εκείνα μπορούσαν να κυκλοφορούν ελεύθερα.

Όλα ανταποκρίθηκαν στη δυνατή ανθρώπινη φωνή και το ουρλιαχτό.

Άρα μας ακούν όταν ουρλιάζουμε που τα βλέπουμε μπροστά μας.

Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν και επιταχυνσιόμετρο για να ανιχνευθεί εάν οι ήχοι παρήγαγαν δονήσεις του εδάφους -ώστε να επιβεβαιωθεί αν όντως τα φίδια ‘έπιανα’ τους αερομεταφερόμενους ήχους.

Τα περισσότερα από τα φίδια εμφάνισαν πολύ διαφορετικούς τύπους συμπεριφορών στις δοκιμές.

Το μη δηλητηριώδες φίδι Woma pythons (Aspidites ramsayi) αύξησε σημαντικά την κίνηση του, ως απόκριση στον ήχο και προσπάθησε να πλησιάσει σε αυτόν. Όπως σημείωσαν οι ερευνητές “έδειξε μια ενδιαφέρουσα συμπεριφορά που ονομάζεται ‘περισκόπηση’: είναι όταν τα φίδια σηκώνουν το μπροστινό τρίτο του σώματός τους με τρόπο που υποδηλώνει περιέργεια”.

Αντίθετα, τρία άλλα γένη (Acanthophis, Oxyuranus και Pseudonaja) απομακρύνθηκαν από τον ήχο. Υπήρχε λογική εξήγηση για όλα. Χαρακτηριστικά, το Acanthophis είναι θηρευτής που στήνει ενέδρες και περιμένει να το πλησιάσει το θήραμα, δελεάζοντας το με την ουρά του -μοιάζει με σκουλήκι. Άρα λογικά απομακρύνθηκε, καθώς για να επιβιώσει πρέπει να αποφύγει το πάτημα από μεγάλα σπονδυλωτά.