Τάφος Γινγκ Ζενγκ: Γιατί οι αρχαιολόγοι τρέμουν να τον εξερευνήσουν

Δεν τολμούν οι αρχαιολόγοι να μπουν στον τάφο του τρομερού πρώτου

Κινέζου αυτοκράτορα της δυναστείας Τσιν, Τσιν Σι Χουάνγκ (ή Γινγκ Ζενγκ), και φαίνεται να έχουν πολύ καλούς λόγους.

Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά μνημεία όλων των εποχών, που απέκτησε παγκόσμια προβολή από τα χιλιάδες ομοιώματα στρατιωτών και πολεμικών αλόγων σε φυσικό μέγεθος, που κατασκευάστηκαν για να φρουρούν τον νεκρό αυτοκράτορά τους, ο οποίος είχε κυβερνήσει από το 221 έως το 210 π.Χ.

Υπενθυμίζεται ότι το μαυσωλείο βρίσκεται στην επαρχία Σαανσί και ήρθε στο φως εντελώς τυχαία το 1974 όταν αγρότες καθώς έσκαβαν, βρήκαν θραύσματα ανθρώπινης φιγούρας φτιαγμένα από πηλό.

Ενώ μεγάλα τμήματα της νεκρόπολης που περιβάλλει το μαυσωλείο έχουν εξερευνηθεί, ο ίδιος ο τάφος του αυτοκράτορα δεν έχει ανοιχθεί ποτέ παρά την ίντριγκα που τον περιβάλλει.

Θανάσιμο κίνδυνοι

Όπως αναφέρει ο ιστότοπος ΙFLSscience, ένας βασικός λόγος που δεν τολμούν να μπουν οι αρχαιολόγοι μέσα είναι ότι ανησυχούν για τη σωματική τους ακεραιότητα!

Το άνοιγμα του τάφου εγκυμονεί ενδεχομένως θανάσιμους κινδύνους. Σύμφωνα με τον αρχαίο Κινέζο ιστορικός Σίμα Τσιεν -περίπου 100 χρόνια μετά τον θάνατο του Τσιν Τσιν Σι Χουάνγκ – ο τάφος είναι συνδεδεμένος με παγίδες που είχαν σχεδιαστεί για να σκοτώνουν κάθε εισβολέα

 «Χτίστηκαν παλάτια και γραφικοί πύργοι για εκατό αξιωματούχους και ο τάφος ήταν γεμάτος με σπάνια αντικείμενα και υπέροχους θησαυρούς. Οι τεχνίτες διατάχθηκαν να κατασκευάσουν βαλλίστρες και βέλη προετοιμασμένα για να ρίξουν σε όποιον μπαίνει στον τάφο. Ο υδράργυρος χρησιμοποιήθηκε για την προσομοίωση των εκατό τεχνητών ποταμών που ρέουν μηχανικά, του Γιανγκτσέ και του Κίτρινου Ποταμού και της μεγάλης θάλασσας», αναφέρει.

Ωστόσο, ακόμα κι αν τα τόξα 2.000 ετών αποτύχουν, αυτή η αναφορά του ιστορικού υποδηλώνει ότι μια πλημμύρα τοξικού υγρού υδραργύρου θα μπορούσε να πέσει πάνω στους τυμβωρύχους ή αρχαιολόγους.

Αυτά μπορεί να ακούγεται λόγια του αέρα, αλλά επιστημονικές μελέτες εντόπισαν υψηλότατες συγκεντρώσεις υδραργύρου γύρω από τον τάφο, πάνω από τα επίπεδα της περιοχής.

«Ο πολύ πτητικός υδράργυρος μπορεί να διαφεύγει από ρωγμές, που αναπτύχθηκαν στη δομή με την πάροδο του χρόνου, και η έρευνά μας υποστηρίζει αρχαία χρονικά για τον τάφο, ο οποίος πιστεύεται ότι δεν ανοίχτηκε/λεηλατήθηκε ποτέ», καταλήγουν οι συγγραφείς μιας εργασίας του 2020.

Μη κάνουμε τα λάθη του Σλήμαν

Ένας επιπλέον λόγος που καθιστά εξαιρετικά διστακτικούς τους επιστήμονες είναι για να κάνουν το ίδιο μοιραίο λάθος που διέπραξε ο Γερμανός αρχαιολόγος Ερίκος Σλήμαν τη δεκαετία του 1870 όταν έκανε ανασκαφές στην Τροία.

Με τη βιασύνη και την αφέλειά του, το έργο του κατάφερε να καταστρέψει σχεδόν όλα τα ίχνη της ίδιας της πόλης που είχε ξεκινήσει να αποκαλύψει. Έτσι, οι αρχαιολόγοι είναι σίγουροι ότι δεν θέλουν να είναι ανυπόμονοι και να κάνουν ξανά τα ίδια λάθη, βλάπτοντας τον τάφο και χάνοντας ζωτικής σημασίας ιστορικές πληροφορίες.

Επί του παρόντος, μόνο επεμβατικές αρχαιολογικές τεχνικές μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την είσοδο στον τάφο, διατρέχοντας υψηλό κίνδυνο πρόκλησης ανεπανόρθωτης ζημιάς.

Οι επιστήμονες έχουν διατυπώσει την ιδέα της χρήσης ορισμένων μη επεμβατικών τεχνικών για να κοιτάξουν μέσα στον τάφο. Μια ιδέα είναι να χρησιμοποιηθούν μιόνια, το υποατομικό προϊόν των κοσμικών ακτίνων που συγκρούονται με άτομα στην ατμόσφαιρα της Γης, τα οποία μπορούν να κοιτάζουν μέσα από δομές όπως μια προηγμένη ακτίνα Χ. Ωστόσο, φαίνεται ότι οι περισσότερες από αυτές τις προτάσεις άργησαν να ξεκινήσουν.

Προς το παρόν, ο τάφος του Κινέζουν αυτοκράτορα παραμένει σφραγισμένος και αθέατος, αλλά όχι ξεχασμένος. Όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, ωστόσο, είναι πιθανό ότι οι επιστημονικές εξελίξεις θα μπορούσαν τελικά να εμβαθύνουν στα μυστικά που βρίσκονται εδώ ανενόχλητα για περίπου 2.200 χρόνια.