Τι κι αν ήταν ο Πρώτος Πολίτης της άλλοτε κραταιάς Σοβιετικής Ένωσης;
Ο Λεονίντ Μπρέζνιεφ μπορεί να ήταν κομμουνιστής, αλλά είχε… καπιταλιστικά ελαττώματα. Η πλούσια συλλογή του από πανάκριβα αυτοκίνητα, έχει μείνει στην Ιστορία.Νίκος Τζιανίδης
Συντάκτης-Αρθρογράφος
Η περασμένη γενιά, αυτοί που πρωταντίκρισαν το φως στην 10ετία του ’60 δηλαδή, θα θυμούνται τον Μπρέζνιεφ για τα χοντρά κι ακατάστατα φρύδια του, το παγερό και σκληρό πρόσωπό του και την δύσκαμπτη πολιτική του… Ο Μπρέζνιεφ έμοιαζε με κολώνα πάγου που κινούνταν μόνο για τις συναντήσεις στο Πολιτικό Γραφείο και τις στρατιωτικές παρελάσεις. Αυτά στο προσκήνιο, γιατί πίσω από τα φώτα ήταν ένας θερμόαιμος, παμφάγος απόλυτος μονάρχης!
Ο Λεονίντ Μπρέζνιεφ ήταν γέννημα θρέμμα Ουκρανός· στην πόλη Καμιανσκέ γεννήθηκε, στις όχθες του Δνείπερου ποταμού. Ο Μπρέζνιεφ ανέβηκε στην εξουσία της Σοβιετικής Ένωσης το 1964, αφού έριξε από την «καρέκλα» τον διαβόητο Νικήτα Χρουτσόφ και παρέμεινε επικεφαλής της αχανούς σοβιετικής αυτοκρατορίας μέχρι τον θάνατό του, το 1982.
Τον πρόσεξε από την κορμοστασιά του!
Λέγεται ότι ο Στάλιν πρόσεξε τον νεαρό Μπρέζνιεφ μόνο λόγω της αρχοντικής του σωματικής διάπλασης και τον τρόπο που κοιτούσε τις γυναίκες... Ο Μπρέζνιεφ, δεν ήταν μόνο εντυπωσιακός στην όψη, ήταν και καλός ερμηνευτής (στα νιάτα του ήθελε να γίνει ηθοποιός), απάγγελε ποιήματα προκαλώντας εντύπωση και γοήτευε το ωραίο φύλλο: δεν δίσταζε να φλερτάρει με νεαρές δημοσιογράφους της χώρας του, αλλά και αλλοδαπές, είχε δεσμούς με γραμματείς του και ηθοποιούς και λέγεται ακόμα, ότι σε πολλές από τις επισκέψεις του στις χώρες της Δύσης συνελήφθη να «ατακτεί».
.
Εντυπωσιακός στα νιάτα του, δεξιά. /copyright Ap Photos
Ο Μπρέσνιεφ επανέφερε την προσωπολατρία στην χώρα που… ούτε ο Θεός μπορούσε να μετρήσει την έκτασή της και ξύπνησε τις σταλινικές μεθόδους, όσον αφορά την προπαγάνδα και τον σκληρό κρατικό μηχανισμό. Επί των ημερών του τα σοβιετικά τεθωρακισμένα μετέτρεψαν την Άνοιξη της Πράγας σε αιματοβαμμένο χειμώνα. Επίσης τα σοβιετικά τανκς και τα αεροπλάνα εισέβαλλαν στο Αφγανιστάν, η οικονομία της ΕΣΣΔ πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, ο Ψυχρός Πόλεμος πάγωνε τη Γη ολόκληρη, η διαφθορά κορυφαίων στελεχών της ηγεσίας της Σοβιετικής Ένωσης πάγωνε τη «Μόσχα» και η Δύση έβλεπε την δυνατή
αντίπαλό της να φθίνει τραγικά.
Κι ένα πρωί ο Μπρέζνιεφ πέθανε εντελώς αιφνιδίως, ξαφνικά δηλαδή, από έμφραγμα του μυοκαρδίου σε ηλικία 75 χρονών, πάνω στην πιο δημιουργική ηλικία για έναν αρτηριοσκληρωτικό ηγέτη (Ο Μπάιντεν έχει το ρόλο του Πλανητάρχη στα 81 του…) και τότε αποκαλύφθηκε πως ο κομουνιστής – σκληρός και λαοπρόβλητος Γενικός Γραμματέας είχε στα γκαράζ του δεκάδες πανάκριβα αυτοκίνητα, που θα τα ζήλευε κι ο Πρίγκιπας Ρενιέ του Μονακό…
Ο ασπασμός - θρύλος του Μπρέζνιεφ στον Χόνεκερ. /copyright Ap Photos
Αλλά, οι «κουβικουλάριοι» της – κατά κάποιον τρόπο – βυζαντινής αυτοκρατορίας των Σοβιετικών, φρόντισαν να μην βγει προς τα έξω από τα σκοτεινά παλάτια η λίστα με τα γυαλιστερά τετράτροχα και το μάθουν οι πένητες και οι δούλοι, που στέκονταν σε σχοινοτενείς ουρές για ένα κομμάτι ψωμί και μια γουλιά βότκα νοθευμένη και ξεσηκωθούν κι έχουν άλλα μετά… Και κάτι σχετικό: εκείνη την εποχή ένας σοβιετικός πολίτης, που είχε «τα μέσα» θα έπρεπε να περιμένει ακόμα και εννιά χρόνια στην αναμονή για να αγοράσει ένα ταπεινό Lada.
Κάποτε όμως η λίστα με τα πανάκριβα αυτοκίνητα μαθεύτηκε. Κι όταν μαθεύτηκε πια, οι Σοβιετικοί είχαν επιστρέψει στις ρίζες τους: είχαν γίνει ξανά Ρώσοι, Ουκρανοί, Γεωργιανοί, Λετονοί και τα λοιπά και τα λοιπά και καθόλου τους ένοιαζε τι άμαξες έκρυβε στο αμαξοστάσιό του ο Λεονίντ, ο συγχωρεμένος.
Από Maserati σε Rolls Royce
Για πάμε λοιπόν. Επί 18 χρόνια κυβέρνησε με μαστίγιο, δίχως καρότο, ο Μπρέζνιεφ και κατάφερε, όταν οι «από κάτω» κυκλοφορούσαν με άλογα, αυτός να έχει εκατοντάδες «άλογα» μοναχά σε μια… άμαξά του.
Τι Maserati, τι Lincoln, τι Mercedes Benz Pullman αποκλειστικά κατασκευασμένη για αυτόν και τους δικούς του, γυάλιζαν καθημερινά οι αυλόδουλοί του· η ιδιωτική συλλογή αυτοκινήτων του Λεονίντ Μπρέζνιεφ περιλάμβανε κάποια από τα πιο ακριβά αυτοκίνητα της εποχής, που μόνο Πρίγκιπες και Σεΐχηδες οδηγούσαν.
Ο Μπρέζνιεφ έμαθε να οδηγεί στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και το βολάν τού έγινε πάθος: λέγεται ότι οδήγησε μόνος όλα τα ακριβά αυτοκίνητα της συλλογής του.
Ένα «ZIL-111G», μια λιμουζίνα, δηλαδή, που παρήχθη από τη σοβιετική αυτοκινητοβιομηχανία ZIL το 1958 κατασκευάστηκε αποκλειστικά για τον σοβιετικό ηγέτη και μάλιστα βρισκόταν μέσα σε αυτό το αυτοκίνητο όταν αποπειράθηκαν να τον δολοφονήσουν στην Κόκκινη Πλατεία το 1969.
Λεονίντ, δικό σου!
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον παρέδωσε στον Λεονίντ Μπρέζνιεφ τα κλειδιά μιας σκούρας μπλε Lincoln Continental με πανάκριβη μαύρη βελούδινη ταπετσαρία, όταν ο σοβιετικός ηγέτης επισκέφτηκε τις Ηνωμένες Πολιτείες το 1973. Στο ταμπλό της πανάκριβης Lincoln ήταν χαραγμένη με χρυσά γράμματα η φράση: «Special Good Wishes - Greetings»...
Τρόμαξε ο Νίξον!
«Σιγά, σιγά, Λεονίντ»!
«Άρπαξε το τιμόνι και μου έκανε νόημα να καθίσω πλάι του στη θέση του συνοδηγού», θυμήθηκε αργότερα ο Νίξον. «Ο επικεφαλής της μυστικής υπηρεσίας μου, χλόμιασε καθώς τον αφήσαμε και τρέχαμε πάνω κάτω σε έναν από τους στενούς δρόμους που διατρέχουν το Καμπ Ντέιβιντ. Σε ένα σημείο, υπάρχει μια πολύ απότομη στροφή με μια πινακίδα που γράφει: «Αργά, επικίνδυνη στροφή». Ο Μπρέζνιεφ οδηγούσε με περισσότερα από 70 χιλιόμετρα την ώρα καθώς πλησιάζαμε στο σημείο. Έσκυψα και του ψιθύρισα: Σιγά, σιγά, Λεονίντ…, αλλά δεν έδωσε σημασία. Όταν φτάσαμε στο επικίνδυνο σημείο, ακούστηκε ένα τσιρίγμα από τα φρένα και το αυτοκίνητο μπήκε με ταχύτητα στη στροφή! Είσαι εξαιρετικός οδηγός, του είπα. Εγώ δεν θα μπορούσα ποτέ να πάρω τη στροφή με την ταχύτητα που τρέχαμε»!
Το Coupe Citroen SM δεν άρεσε στον Λεοντίντ Μπρέζνιεφ!
Το 1971, ο γάλλος πρόεδρος Ζορζ Πομπιντού χάρισε στον Μπρέζνιεφ ένα Coupe Citroen SM, που μπορούσε να πιάσει μέχρι και ταχύτητες έως και 225 km/h. Ωστόσο, ο Μπρέζνιεφ σχολίασε ότι μέσα στο Citroen ένιωθε «πολύ στρυμωγμένος» και ο φημισμένος ιταλικός κινητήρας του ήταν «οδυνηρά θορυβώδης»!
... ούτε και η Maserati «Quattroporte»!
Το 1966, ένα σπορ σεντάν Maserati «Quattroporte» παραχωρήθηκε ως δώρο στον Μπρέζνιεφ από το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Το εντυπωσιακό όχημα διέθετε έναν κινητήρα 4,1 λίτρων V8, 256 ίππων και μπορούσε να φτάσει ταχύτητες έως και 230 km/h. Ωστόσο, στον Μπρέζνιεφ δεν άρεσε αυτό το αυτοκίνητο και σχεδόν ποτέ δεν το οδήγησε· όταν το αγόρασε ένας φινλανδός συλλέκτης το 1994, είχε διανύσει μόνο 9.000 χλμ.
Μια Mercedes-Benz 280SE «Pullman» (W100) του 1969 που παραχωρήθηκε στον Μπρέζνιεφ από τον Βίλι Μπραντ, τον τότε Καγκελάριο της Δυτικής Γερμανίας· μόνο επτά τέτοια αυτοκίνητα κατασκευάστηκαν από την θρυλική εταιρεία.
Η συλλογή του Μπρέζνιεφ διέθετε ακόμη ένα Opel Kapitan του 1960, μια σοβιετική λιμουζίνα του GAZ-13 «Chaika», ένα Nissan «President» δεύτερης γενιάς του 1973. Μια Cadillac Eldorado κατασκευάστηκε για τον Λεονίντ σε τρεις μέρες και μια Rolls Royce που προσφέρθηκε στον σοβιετικό ηγέτη από την Βασίλισσα της Βρετανίας· το πολυτελές αυτοκίνητο βρέθηκε στο γκαράζ του Μπρέζνιεφ, μετά τον θάνατό του, τρακαρισμένο σε άθλια κατάσταση. Οι κακές γλώσσες είπαν ότι ο ίδιος ο Μπρέζνιεφ το είχε τρακάρει!
Της Rolls Royce, της «έβγαλε τα μάτια»
Μπον βιβέρ, όταν οι άλλοι πεινούσαν
Ο Μπρέζνιεφ λάτρευε το κυνήγι, τα ακριβά αμερικάνικα τσιγάρα, το χαβιάρι και τις ωραίες γυναίκες. Ήταν απόλυτος μονάρχης και γιατί να μην τα λατρεύει όλα αυτά που δίνουν ταυτότητα σε έναν μονάρχη και από «τίποτα» τον κάνουν «κάτι» παραπάνω από τους άλλους…
Αν δεν υπήρχαν αυλικοί, δεν θα υπήρχε και βασιλιάς. Κι ο Μπρέζνιεφ ήταν ένας μονάρχης μια τεράστιας αυτοκρατορίας!
Ο Μπρέζνιεφ ήταν το απόλυτο σύμβολο της ακλόνητης πίστης σε ένα διεφθαρμένο - αποστεωμένο σύστημα που δεν θα μπορούσε να αλλάξει ποτέ.
Όσοι γνώριζαν τον Μπρέζνιεφ από κοντά, περιέγραφαν έναν άνθρωπο υπέρμετρα ματαιόδοξο και υλιστή· λάτρης των γούνινων παλτών και των ακριβών ρούχων, διαφήμιζε τη λιτή ζωή του αγνού κομμουνιστή, αλλά ο ίδιος μάζευε θησαυρούς.
Ο Μπρέζνιεφ ήταν ο απόλυτος εκφραστής του αφορισμού του Όργουελ στη «Φάρμα των Ζώων»: όλοι είναι ίσοι, αλλά κάποιοι είναι πιο ίσοι από άλλους! Να ζούμε να τον θυμόμαστε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου