«Κωσταλέξι του Πουατιέ»: Όταν μια γυναίκα της γαλλικής ελίτ κρατούσε φυλακισμένη την κόρη της για 25 χρόνια

Η τραγική ιστορία της Blanche Monnier

 Η εξέχουσα γαλλική οικογένεια της νεαρής Blanche Monnier ήταν έξω φρενών μαζί της που ερωτεύτηκε έναν κοινό άνδρα. Έτσι τη φυλάκισαν σε ένα μικροσκοπικό, χωρίς φως δωμάτιο για πάνω από δύο δεκαετίες.

Στο Παρίσι του 1876, η 25χρονη Blanche Monnier ήταν μια τυπική κοπέλα της "καλής κοινωνίας" που προσπαθούσε να βρει μνηστήρα πριν να είναι πολύ αργά. Ερωτεύτηκε έναν μεγαλύτερο, οικονομικά κατεστραμμένο δικηγόρο, τον οποίο αντιπαθούσε η αριστοκρατική μητέρα της και έκανε τα αδύνατα δυνατά για να μην τον παντρευτεί.




Η Madame Louise απαγόρευσε στην Blanche να δει ξανά αυτόν τον άντρα. Η Blanche αρνήθηκε, οπότε η μητέρα της παρακάλεσε την κόρη της να τερματίσει τη σχέση τους. Η Blanche αρνήθηκε για άλλη μια φορά. Συνειδητοποιώντας ότι δε θα έπειθε ποτέ την κόρη της να φύγει μακριά από τον φτωχό δικηγόρο, η Madame Monnier την έκλεισε σε ένα μικροσκοπικό δωμάτιο, λέγοντας της ότι θα έβγαινε από εκεί μόνο εάν ορκιζόταν ότι δεν θα ξαναδεί το δικηγόρο και περίμενε ότι γρήγορα αυτή θα υποκύψει.

Ακολούθησαν τη δυσοσμία στον επάνω όροφο, στη σοφίτα. Όταν μπήκαν στο δωμάτιο, βρήκαν ένα παράθυρο καλυμμένο από βαριές κουρτίνες και με ένα στρώμα σκόνης. Η αστυνομία δεν μπορούσε να ανοίξει τα παντζούρια χωρίς να αφαιρέσει τους μεντεσέδες. Και όταν τελικά το φως της ημέρας χύθηκε στον μουχλιασμένο θάλαμο, ένα συγκλονιστικό θέαμα αποκαλύφθηκε: Στην πίσω γωνία, καλυμμένη με μια βρώμικη κουβέρτα, ήταν σκελετωμένη, αλλά ακόμα ζωντανή Blanche Monnier. Ήταν εντελώς γυμνή και ξαπλωμένη σε ένα σάπιο αχυρένιο στρώμα, το οποίο είχε εμποτιστεί από ούρα και κόπρανα. Ήταν εξαιρετικά υποσιτισμένη, ζύγιζε μόλις 25 κιλά.

Όμως, η Blanche δεν υπέκυπτε και η μητέρα της την κράτησε κλειδωμένη για 25 ολόκληρα χρόνια, ταΐζοντας την υπολείμματα από το φαγητό της. Στο μεταξύ, εννέα χρόνια μετά ο αγαπημένος της Blanche πέθανε. Η κοινωνία δεν είδε ξανά τη Blanche και η οικογένειά της τη θρηνούσε για καιρό, όμως μόνο αυτή ήξερε το μυστικό της.

Τον Μάιο του 1901, ο Γενικός Εισαγγελέας του Παρισιού έλαβε ένα γράμμα που περιέγραφε τα φρικιαστικά γεγονότα ενός σπιτιού στο Πουατιέ της Γαλλίας. Σύμφωνα με την ανώνυμη επιστολή, μια γυναίκα κρατούνταν αιχμάλωτη κάτω από φρικτές συνθήκες στη rue de la Visitation 21 για 25 χρόνια.

Η επιστολή έγραφε:

"Κύριε Γενικέ Εισαγγελέα: Έχω την τιμή να σας ενημερώσω για ένα εξαιρετικά σοβαρό περιστατικό. Μιλάω για μια γυναίκα που είναι κλεισμένη στο σπίτι της Μαντάμ Μονιέ, μισοπεθαμένη και ζει σε σάπια απορρίμματα τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια –με μια λέξη, στη δική της βρωμιά."

Η αστυνομία ήταν δύσπιστη σχετικά με τους ισχυρισμούς της επιστολής. Ωστόσο, θυμήθηκαν τη δημόσια θλίψη 25 χρόνια πριν, όταν η κόρη των Monniers Blanche εξαφανίστηκε χωρίς ίχνος. Ίσως το γράμμα ήταν μια κακή φάρσα, αλλά, τι θα γινόταν αν ήταν αλήθεια; Η αστυνομία αποφάσισε να το ερευνήσει.



Η πόρτα ήταν κλειδωμένη όταν οι αρχές έφτασαν στη rue de la Visitation 21. Όταν κανείς δεν απάντησε, την άνοιξαν με το ζόρι και αναγούλιασαν με τη δυσάρεστη μυρωδιά. Ακολούθησαν τη δυσοσμία στον επάνω όροφο, στη σοφίτα. Όταν μπήκαν στο δωμάτιο, βρήκαν ένα παράθυρο καλυμμένο από βαριές κουρτίνες και με ένα στρώμα σκόνης. Η αστυνομία δεν μπορούσε να ανοίξει τα παντζούρια χωρίς να αφαιρέσει τους μεντεσέδες. Και όταν τελικά το φως της ημέρας χύθηκε στον μουχλιασμένο θάλαμο, ένα συγκλονιστικό θέαμα αποκαλύφθηκε: Στην πίσω γωνία, καλυμμένη με μια βρώμικη κουβέρτα, ήταν σκελετωμένη, αλλά ακόμα ζωντανή Blanche Monnier. Ήταν εντελώς γυμνή και ξαπλωμένη σε ένα σάπιο αχυρένιο στρώμα, το οποίο είχε εμποτιστεί από ούρα και κόπρανα. Ήταν εξαιρετικά υποσιτισμένη, ζύγιζε μόλις 25 κιλά.

Η Madame Monnier, η οποία είχε κερδίσει βραβείο από την Επιτροπή Καλών Έργων για τη γενναιόδωρη προσφορά της στην πόλη, συνελήφθη αμέσως. Πέθανε στη φυλακή 15 μέρες αργότερα, αφού ομολόγησε την απαγωγή στην αστυνομία. Ο αδερφός της Blanche, Marcel, δικάστηκε επειδή βοήθησε τη μητέρα του και καταδικάστηκε αρχικά σε 15 μήνες φυλάκιση. Αργότερα αθωώθηκε με τους ισχυρισμούς ότι η αδερφή του θα μπορούσε να είχε φύγει ανά πάσα στιγμή, αλλά επέλεξε να μην το κάνει.

Η Blanche Monnier, επίσης γνωστή στη Γαλλία ως "La Séquestrée de Poitiers" (=η απομονωμένη του Πουατιέ), πέθανε το 1913 σε ένα ιατρείο στο Bois.