Μαρία Ελένη Λυκουρέζου: «Δεν έβλεπα σχεδόν ποτέ τον πατέρα μου» – Η εξομολόγηση για τα ναρκωτικά και το αλκοόλ

Για την σχέση που είχε με τον πατέρα της, Αλέξανδρο Λυκουρέζο αλλά και

για την μάχη της με τα ναρκωτικά και το αλκοολ μίλησε η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου σε βίντεο που ανέβασε στο προσωπικό της προφίλ στο TikTok.

«Με μεγαλώσανε δύο έντονες προσωπικότητες, η μάνα μου και ο πατέρας μου. Η πιο δύσκολη σχέση να αποδεχτώ ήταν με τον πατέρα μου γιατί δεν ήμουν τόσο δεμένη όσο ήμουν με τη μάνα μου. Βασικά δεν ήμουν σχεδόν καθόλου δεμένη μαζί του. Έλειπε πολλές ώρες στο γραφείο, δεν τον έβλεπα σχεδόν ποτέ. Μετά είχα την εφηβεία, είχα την τρέλα μου, πιεζόμουν πάρα πολύ με το στυλ ανθρώπων που υπήρχε γύρω, όλες αυτές οι δεξιώσεις, τα πάρτι τα ψεύτικα και όλος αυτός ο ψεύτικος κόσμος…» είπε αρχικά η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου.

«Για αυτό και όταν έπινα ήταν όλα τέλεια. Γιατί περνούσα τέλεια γιατί από εκεί που δεν ήθελα να τους βλέπω, δεν με γεμίζανε και ένιωθα πάρα πολύ άβολα, με όλους αυτούς και σε όλους αυτούς τους χώρους. Έπινες το αλκοόλ, έπινες τα ναρκωτικά και ήσουν μια χαρά. Τους αγαπούσες όλους και μιλούσες με όλους. Την επόμενη ημέρα γινόμουν τρισχειρότερα. Όλη αυτή η τοξικότητα των ουσιών, η τοξικότητα των ανθρώπων που συναναστρεφόμουν» πρόσθεσε.

Ενώ σημείωσε πως: «Για να αποδεχτώ την σχέση με τον πατέρα μού πήρε πάρα πολύ καιρό. Και μην σας πω ότι ακόμα και σήμερα δυσκολεύομαι, αλλά είμαι πολύ καλύτερα απ’ ότι ήμουν τα προηγούμενα χρόνια. Γιατί δε συμμερίζομαι καθόλου απόψεις του, σχέσεις που είχε με κάποιους ανθρώπους, δε συμμερίζομαι καθόλου στάσεις και καταστάσεις και πράγματα που έχει κάνει. Γιατί δε σέβομαι και δεν εκτιμάω κανέναν από όλους αυτούς που είναι σε αυτό το ψεύτικό κοινωνικό σύνολο. Από όλο αυτό το συνάφι ένα 10% να αξίζει. Το 90% μόνο να σε φάει θέλει».

«Είναι πάρα πολύ σημαντικό λοιπόν, όπου και να γεννιόμαστε, σε όποιο οικογενειακό σύνολο να γεννιόμαστε… Εμένα μου πήρε πάρα πολύ καιρό να αγαπήσω και να αποδεχτώ τον πατέρα μου, για να αποδεχτώ πολλά πράγματα που δεν μου ταίριαζαν. Μου πήρε πάρα πολύ καιρό και ακόμα πολλές φορές ζορίζομαι. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν τον αγαπάω και δεν τον νοιάζομαι.

Δε σημαίνει ότι δεν αγαπάω και δε νοιάζομαι να είναι καλά. Από εκεί και πέρα όμως χρειάζεται να χαράσσουμε τη δικιά μας πορεία ως παιδιά. Όχι να είμαστε κάτω από την ομπρέλα της μαμάς και του μπαμπά, είτε λόγω ονόματος, είτε λόγω κατάστασης. Γιατί δεν σημαίνει το ότι επειδή γεννηθήκαμε σε ένα συγκεκριμένο σπίτι, χρειάζεται να ακολουθήσουμε ακριβώς αυτή την τακτική Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και ο κάθε άνθρωπος χρειάζεται να βάζει τα όριά του…» εξήγησε.