Πώς να σταματήσουμε να σαμποτάρουμε τον εαυτό μας;

Πόσο συχνά αισθανόμαστε σαν να σαμποτάρουμε τον εαυτό μας; Ότι

έχουμε όλους αυτούς τους φιλόδοξους στόχους – να τρώμε υγιεινά, να γυμναζόμαστε, να είμαστε επιτυχημένοι – κι όμως σε κάποιο σημείο αποτυγχάνουμε;

Δεν είναι κάτι αφύσικο αυτό το αίσθημα. Το αυτοσαμποτάζ είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης.

Τα καλά νέα είναι ότι δεν είμαστε ανίσχυροι εναντίον του. Υπάρχουν συγκεκριμένες δράσεις που μπορούμε να αναλάβουμε για να σταματήσουμε να υπονομεύουμε τον εαυτό μας και να ξεπεράσουμε το άγχος. Ας δούμε παρακάτω τα βασικά βήματα.

Πρώτον, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε τις αρνητικές σκέψεις που κάνουμε. Γιατί από εκεί στην ουσία ξεκινά το αυτοσαμποτάζ. Εκτιμάται ότι κατά τη διάρκεια της ημέρας, το υποσυνείδητό μας είναι υπεύθυνο για το 95% περίπου των σκέψεων που κάνουμε. Άρα, αυτό σημαίνει ότι μόνο το 5% των καθημερινών μας δραστηριοτήτων ελέγχονται συνειδητά.

Εύκολα μπορούμε να θέτουμε στόχους σε συνειδητό επίπεδο, όπως να τρώμε πιο υγιεινά, να χάσουμε βάρος ή να γίνουμε επιτυχημένοι. Ωστόσο, εάν το υποσυνείδητό μας δεν προγραμματιστεί για αυτούς τους στόχους, τότε κρατάμε τον εαυτό μας πίσω, φυλακισμένο.

Συχνά, ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια εσωτερική φωνή που λέει ότι δεν είμαστε αρκετά ικανοί, ότι αυτοί οι στόχοι είναι υπερβολικά φιλόδοξοι, ώστε τελικά να πρέπει να εγκαταλείψουμε. Είναι αυτή που μας λέει ξανά και ξανά ότι δεν είμαστε αρκετά καλοί, ότι δε θα πετύχουμε ποτέ, διερωτώμενοι ποιοι είμαστε εμείς που προσπαθούμε να δοκιμάσουμε το ακατόρθωτο. Και είναι εξαιρετικά σημαντικό να μάθουμε να την αναγνωρίζουμε και να την αγνοούμε.

Δεύτερον, μας κάνει καλό να περιβαλλόμαστε από θετικούς ανθρώπους. Πιο εύκολο να το λέμε, παρά να το κάνουμε, σωστά; Είναι αλήθεια ότι δεν είναι εύκολο να αγνοήσουμε αυτή την ενοχλητική φωνή στο κεφάλι μας. Μπορεί να μονοπωλήσει τις σκέψεις μας και να μας εμποδίσει να φτάσουμε στο στόχο μας.

Ένα πράγμα που βοηθά περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι να περιβάλλουμε τον εαυτό μας με ανθρώπους που θα είναι πάντα εκεί για εμάς, είτε επιτύχουμε είτε αποτύχουμε. Να συναναστρεφόμαστε ανθρώπους που μας ανυψώνουν, που πιστεύουν σε μας και υποστηρίζουν τα όνειρά μας. Αυτοί θα μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε τις αρνητικές σκέψεις, και το ίδιο θα κάνουμε και εμείς για αυτούς.

Τρίτο βήμα, να κοιμόμαστε αρκετά. Η έλλειψη ύπνου είναι πολύ σοβαρή και τα σημάδια στέρησης είναι αρκετά εύκολο να φανούν: όταν δεν κοιμόμαστε αρκετά, είμαστε περισσότερο αντιδραστικοί, πιο ευερέθιστοι, απόντες και συνεπώς λιγότερο χαρούμενοι. Ο σωστός ύπνος μας βοηθά να λειτουργήσουμε καλύτερα.

Τέταρτον, ας αποσυνδεθούμε από το τηλέφωνό μας. Μια άλλη βασική συμβουλή που θα βοηθήσει να ξεκουράσουμε το μυαλό μας και να φτάσουμε στο μέγιστο των δυνατοτήτων μας.

Τα smartphones και τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης μπορούν να μας στερήσουν τον ύπνο, να ενθαρρύνουν την αναβολή και να μας εμποδίσουν να περάσουμε ποιοτικό χρόνο με τους ανθρώπους που αγαπάμε, καθώς αποσπούν όχι μόνο την προσοχή μας, αλλά και την ανθρώπινη σύνδεση.

Αν απενεργοποιήσουμε το τηλέφωνό μας κάθε τόσο, πριν πάμε για ύπνο ή κατά τη διάρκεια του γεύματος, τόσο το δικό μας μυαλό όσο και οι σχέσεις μας με τους άλλους, θα επωφεληθούν από αυτό.

Τέλος, ας χρησιμοποιήσουμε την τεχνολογία προς όφελός μας. Εδώ γεννάται το ερώτημα: θα πρέπει οι εταιρείες κοινωνικών μέσων όπως το Facebook να περιορίσουν την πρόσβασή μας στην τεχνολογία ή αυτό εξαρτάται εξ ολοκλήρου από εμάς;

Υπάρχουν ενδεχομένως κάποιες αλλαγές που ο κόσμος τεχνολογίας θα μπορούσε να επιφέρει, ώστε να διευκολύνει να έχουμε μια υγιή σχέση με την τεχνολογία. Ταυτόχρονα όμως, εύλογο είναι ότι δεν χρειάζεται να περιμένουμε από το Facebook να φέρει τις αλλαγές που έχουμε ανάγκη. Υπάρχουν επιλογές που μπορούμε να κάνουμε και αλλαγές που μπορούμε να εφαρμόσουμε, οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν σε πραγματικές βελτιώσεις. Δεν είμαστε ανίσχυροι!

Αυτό θα είναι ένα από τα επόμενα βήματα της τεχνολογίας: εφαρμογές και εργαλεία που μας θα μας βοηθούν να χρησιμοποιούμε την τεχνολογία στη ζωή μας, για να ενισχύσουμε και να βελτιώσουμε τον εαυτό μας και τις σχέσεις μας.

Επιμέλεια: Εύα Αρβανίτη