"Η πυρακτωμένη λάβα της Μέσης Ανατολής..."

 

Του Γεωργίου Παπασίμου

Ενώ είχαν δρομολογηθεί το τελευταίο διάστημα σχέδια σχετικής σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής τουλάχιστον από το 2020, με τις συμφωνίες του Αβραάμ που προωθούσαν οι ΗΠΑ με στόχο την αποδοχή του Ισραήλ από τις αραβικές χώρες με χαρακτηριστική την προσέγγιση Ισραήλ με τη Σαουδική Αραβία που πάντα έπαιζε τον ρόλο του προστάτη των Παλαιστινίων, ο νέος δραματικός κύκλος αίματος και οι θηριωδίες που διέπραξε η φανατική ισλαμική οργάνωση Χαμάς, μιμούμενη εν πολλοίς τον ISIS, σε βάρος αμάχων εντός του Ισραήλ τίναξαν τα πάντα στον αέρα. Άνοιξαν στην κυριολεξία τις πύλες της Κολάσεως με απροσδιόριστες συνέπειες τόσο για τον τοπικό πληθυσμό όσο και τις ευρύτερες γεωπολιτικές σταθερές που σε μία νύχτα αποσταθεροποιήθηκαν πλήρως. Τυχόν δε εμπλοκή της Χεζμπολάχ που αποτελεί το μακρύ χέρι του Ιράν στην περιοχή θα δημιουργήσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις που θα έχουν παγκόσμιες γεωπολιτικές συνέπειες. Το Ισραήλ, το γόητρο του οποίου υπέστη τεράστιο πλήγμα ετοιμάζεται συστηματικά σε μεγάλου μεγέθους εκκαθάριση της πυκνοκατοικημένης Γάζας των 2.5 εκατομμυρίων κατοίκων, κάτι που είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε ένα τεράστιο λουτρό αίματος χιλιάδων θυμάτων, κυρίως αμάχων του πολύπαθου παλαιστινιακού λαού. Η συντονισμένη και αναβαθμισμένη στρατιωτικά επιχείρηση εισβολής της Χαμάς στο Νότιο Ισραήλ, 50 χρόνια μετά τον αντίστοιχο αιφνιδιαστικό πόλεμο του Γιομ Κιπούρ, οι φρικιαστικές δολοφονίες αμάχων και η αρπαγή αιχμαλώτων κυρίως νέων και γυναικών που δημοσιοποιήθηκαν από την ίδια τη Χαμάς καταδεικνύουν ότι ο κεντρικός στόχος της ήταν η πρόκληση φόβου στην ισραηλινή κοινωνία, η σύνθλιψη του αισθήματος ασφαλείας που διαλαλούσε για τον εαυτό του το Ισραήλ και η πρόκληση οργής και εκδίκησης μέσω βομβαρδισμών και μιας νέας χερσαίας επίθεσης στο ναρκοπέδιο της Γάζας. Δηλαδή η επαναφορά των πραγμάτων στο απόλυτο μηδέν της πλήρους διάστασης και σύγκρουσης των δύο πλευρών, Ισραήλ και Αραβικού κόσμου. Είναι προφανές ότι με τον τρόπο αυτό η ηγεσία της Χαμάς επιχείρησε και πέτυχε να διαλύσει κάθε προσέγγιση του Ισραήλ με τις αραβικές χώρες χωρίς την πρότερη λύση του Παλαιστινιακού και να οδηγήσει το Ισραήλ σε ένα παρατεταμένο φθοροποιό πόλεμο εντός της Γάζας, αδιαφορώντας για τις μαζικές απώλειες αμάχων Παλαιστινίων, οι οποίοι πολλές φορές ως σήμερα έχουν χρησιμοποιηθεί ως αναλώσιμο μέγεθος.

Οι πολιτικές ηγεσίες του εβραϊκού κράτους έχουν πολύ μεγάλες ευθύνες για τη μη διευθέτηση του Παλαιστινιακού ζητήματος όταν επικρατούσαν μετριοπαθείς και κοσμικές δυνάμεις, πριν δηλαδή την άνοδο του ισλαμιστικού κινήματος της Χαμάς, η οποία παρά το γεγονός ότι εκπροσωπεί ένα μικρό τμήμα του Παλαιστινιακού λαού είναι αυτή πλέον που καθοδηγεί τα πράγματα και τις εξελίξεις. Το Ισραήλ βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση έχοντας καταρρεύσει η μέχρι τώρα στρατηγική του που είναι η ασφάλεια του λαού του . Η διατυπωμένη απόφαση για εξολόθρευση της Χαμάς προϋποθέτει χερσαίες επιχειρήσεις που σίγουρα θα επιφέρουν τεράστιες απώλειες και στις δύο πλευρές, αλλά και μακροχρόνιες επιχειρήσεις με πιθανότατη εμπλοκή και άλλων δυνάμεων όπως της Χεζμπολάχ. Πρόκειται σύμφωνα με όλους τους αναλυτές για εξόχως δύσκολη στρατιωτική επιχείρηση εντός του πυκνοκατοικημένου ιστού και τις τεράστιες δαιδαλώδεις υπόγειες σήραγγες. Άλλωστε τις προηγούμενες φορές που επιχειρήθηκε χερσαία επίθεση στη Γάζα τα στρατιωτικά αποτελέσματα για το Ισραήλ ήταν πενιχρά εν σχέσει με τις εκατόμβες νεκρών αμάχων και την καταστροφή των στοιχειωδών υποδομών της Γάζας. Αντίθετα κάθε φορά μεγάλωνε το μίσος των Παλαιστινίων που αποτελέι το λίπασμα για την ισχυροποίηση του ισλαμικού κινήματος και της ενίσχυσης της Χαμάς στη Γάζα. Οι μαζικές, δε, απώλειες αμάχων Παλαιστινίων είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσουν ισχυρό ντόμινο εξελίξεων με απροσδιόριστες συνέπειες. Από τη μια πλευρά είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει περαιτέρω ενδυνάμωση του ριζοσπαστικού Ισλάμ και της Τζιχάντ στους πληθυσμούς των Παλαιστινίων και από την άλλη κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τυχόν αντίποινα στις δυτικές πρωτεύουσες από τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς στο εσωτερικό τους σε μια τέτοια περίπτωση.

Είναι προφανές ότι αυτή η νέα τραγική εξέλιξη καταδεικνύει ότι το μέιζον ζήτημα είναι η λύση του παλαιστινιακού προβλήματος, ένα κατεξοχήν πολιτικό πρόβλημα, που δεν μπορεί να λυθεί με στρατιωτικά μέσα. Ως εκ τούτου μόνο αν υπάρξει μια θετική εξέλιξη για ένα ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, θα ενισχύσει την κοσμική παλαιστινιακή αρχή έναντι των φανατικών Ισλαμιστών της Χαμάς κλπ. Είναι η μόνη στρατηγική για την ηρεμία στην περιοχή. Και αυτό δεν αφορά μόνο τον Παλαιστινιακό λαό, αλλά και την ισραηλινή κοινωνία αφού παρά την καταλυτική υπεροχή του Ισραήλ σε τεχνολογικό και στρατιωτικό επίπεδο αποδείχθηκε ότι δεν μπορεί να παρασχεθεί ασφάλεια και ηρεμία στον λαό του, που επίσης είναι ο όχι μόνο στρατιωτικό μέγεθος, αλλά πρωτίστως πολιτικό.

Μπορεί η τωρινή εισβολή της Χαμός με την εκτέλεση και αρπαγή αμάχων να έχει προκαλέσει διεθνώς δικαιολογημένο αποτροπιασμό (κυρίως στη Δύση) και να έχει προσδώσει στην περίπτωση το ηθικό πλεονέκτημα στο Ισραήλ, οι συνέπειες όμως της χερσαίας επίθεσης στη Γάζα προβλέπεται να είναι τόσο δραματικές που αυτό γρήγορα θα απωλεστεί. Και όχι μόνο αυτό, αλλά θα γιγαντωθούν τα προβλήματα γιατί η αναπαραγωγή του φαύλου κύκλου της βίας και του αίματος δεν μπορεί να είναι η λύση. Απαιτούνται γενναίες πρωτοβουλίες από όλα τα μέρη και τη διεθνή κοινότητα για την εξάλειψη της αιτίας που το προκαλεί, που είναι η στοιχειώδης αξιοπρεπής λύση του παλαιστινιακού και η παροχή της ελπίδας για την αναγνώριση ενός δικού τους ανεξάρτητου κράτους. Μόνο αυτό θα αποτρέψει τον φανατισμό και το μίσος που αποτελούν τη κινητήρια δύναμη των ακραίων ισλαμιστικών οργανώσεων όπως στην προκειμένη περίπτωση της Χαμάς.