Όσο οι ψυχές ποτίζονται με μίσος το αποτέλεσμα θα είναι πόνος και θάνατος

Τι είναι αυτό που δικαιολογεί το να βιάζεται μια κοπέλα και μετά να

σέρνεται σαν τρόπαιο ή να διαμελίζεται;

Τι είναι αυτό που δικαιολογεί την βία; Το μίσος; Η συσσωρευμένη οργή και το μίσος δικαιολογούν την αποκτηνωμένη συμπεριφορά;

Όσο οι ψυχές ποτίζονται με μίσος το αποτέλεσμα θα είναι πόνος και θάνατος.

Θεοφάνης Α. Τσαπικούνης

Πόσοι παρακολουθούμε με δέος και πόνο ψυχής όλα αυτά που συμβαίνουν στην Παλαιστίνη; Πόσοι έχουν την ικανότητα να πονούν το ίδιο με την τραγωδία άσχετα σε ποια πλευρά συμβαίνει; Ο θάνατος και ο εξευτελισμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας δεν ξεχωρίζει χρώματα, εθνικότητες και δυνατούς ή αδύναμους. Ο πατέρας πονάει το ίδιο μπροστά στην βαναυσότητα που δέχτηκε το παιδί του

Ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο

Το 1947/48 τα ηνωμένα έθνη πρότειναν την ταυτόχρονη δημιουργία δυο κρατών, του Ισραήλ και των Παλαιστινίων. Οι πρώτοι δέχτηκαν, οι δεύτεροι αρνήθηκαν. Τους δεύτερους τους ρώτησαν; Ή συνεννοήθηκαν μόνο με τους πρώτους; Ήταν πατρώα γη και για τους δυο; Από την Παλαιά Διαθήκη καθίσταται φανερό ότι είναι αδελφικά έθνη, άντε πρωτοξάδελφα. Η ιστορία και η αρχαιολογία και η γενετική τι λένε; Η αρχαιολογία και η γενετική τι λένε; Ποιος πήγε πρώτος

Οι δεύτεροι και δεν δέχτηκαν να ιδρυθεί ταυτόχρονα και το δικό τους κράτος και ορκιστηκαν να εξαφανίσουν από προσώπου γης τους πρώτους. Πόσο λογικό είναι να αφιερώνεις την ύπαρξη σου στο να εξαφανίσεις τον απέναντι;;

Όσο οι ψυχές ποτίζονται με μίσος το αποτέλεσμα θα είναι πόνος και θάνατος

Πιάνεις έναν αιχμάλωτο, γιατί πρέπει να τον κακοποιήσεις; Τι δείχνει αυτό

Αυτά τα κτήνη υπάρχουν παντού ακόμα και διπλά μας και μπορεί ποιος να τους καταλάβει αν είναι αρκετά προσεκτικός. Σε ένα νέο εμφύλιο στην Ελλάδα θα ξαναζούσαμε τα αίσχη του εμφυλίου του 1947-49. Και μόνο με ένα τρόπο αποφεύγονται αυτά αλλά το πολιτικό σύστημα (όλων των βαθμίδων) δεν ενδιαφέρεται. Δηλαδή ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας απλά δεν ενδιαφέρεται. Όμως το πολιτικό σύστημα ίσως και να νοιάζεται να υπάρχει μιζέρια και φαγωμάρα. Είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της ύπαρξης του. Όπως και οι αμόρφωτοι και οι βλάκες.

Και φυσικά έχουμε πάντα τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Στην Ουκρανία ακούγεται πως είναι πάνω από 500.000 νεκροί και ίσως πάνω από 500 δις δολάρια το οικονομικό κόστος.

Τελικά, ο στόχος ήταν να εξασθενίσουν την Ρωσία μέχρι τον τελευταίο ουκρανό στρατιώτη; Ή να διαλύσουν την Ουκρανία και ταυτόχρονα να δοκιμάσουν οπλικά σύστημα και τακτικές πολέμου;

Σαν Επίλογος

Έχει γίνει κατανοητό εδώ και καιρό ότι η Ουκρανία είναι μια διεφθαρμένη χώρα. Οι ουκρανοί πολιτικοί, συμπεριλαμβανομένου του Ζελένσκι, έχουν εκμεταλλευτεί μέρος του πλούτου τους (ο Ζελένσκι έχει μια βίλα στην παραλία Forte dei Marmi της Τοσκάνης, την οποία αγόρασε πριν μπει στην πολιτική και τώρα νοικιάζει σε ρώσους πελάτες με 12.000 ευρώ το μήνα)