A Rake's Progress—Tavern Scene, William Hogarth, 1730 περίπου
Σε όλη την ιστορία, οι άνθρωποι έχουν δημιουργήσει μυστικές λέσχες όπου συναντιόντουσαν οι πλούσιου αριστοκράτες και μεθυσμένοι επιδίδονταν σε όργια, τζόγο και γλέντια. Όμως, λίγες λέσχες απέκτησαν τόσο πολλή φήμη όσο η Hellfire Club που ιδρύθηκε στην Βρετανία και την Ιρλανδία τον 18ο αιώνα.
Η αρχική Hellfire Club ιδρύθηκε στο Λονδίνο το 1718 από τον ισχυρό Ιακωβίτη πολιτικό Philip Wharton, Duke of Wharton, ένας έκφυλος άνθρωπος, ο οποίος λέγεται ότι είχε δύο ζωές. Ήταν ένας "άνθρωπος των γραμμάτων" και ένας "μέθυσος, ταραξίας, προδότης και άσωτος". Η λέσχη δημιουργήθηκε για να σατιρίσει και να χλευάσει τη θρησκεία και γενικά να σοκάρει τον έξω κόσμο. Τα μέλη αποκαλούνταν μεταξύ τους "διάβολοι" και συμμετείχαν σε πιάτα όπως "Πίτα Άγιο Φάντασμα", "Στήθος της Αφροδίτης" και "Φιλέτο του Διαβόλου".
Η πιο περίφημη λέσχη ιδρύθηκε το 1746 από τον Φράνσις Ντάσγουντ (Francis Dashwood, 11th Baron le Despencer) με μότο "Fais ce que tu voudrai" (Κάνε ό, τι θέλεις). Τα μέλη συναντιόντουσαν στο αβαείο του Medmenham, ένα αβαείο του 12ου αιώνα που ο Ντάσγουντ απέκτησε για αυτό το σκοπό. Η ιστορία λέει ότι ο Ντάσγουντ, μαζί με τον 4ο Κόμη του Σάντουιτς (4th Earl of Sandwich), ήταν σε μια λειτουργία στην εκκλησία της ενορίας και άφησαν έναν μικρό πίθηκο προκαλώντας πανικό και χάος.
Ο Ντάσγουντ ήταν γνωστός για τις φάρσες του. Ενώ ήταν στην Βασιλική Αυλή της Αγίας Πετρούπολης, κάποτε, ντύθηκε σαν τον βασιλιά της Σουηδίας, μεγάλος εχθρός της Ρωσίας εκείνη την εποχή. Η ιδιότητα των μελών της λέσχης του Sir Francis εκείνη την εποχή περιοριζόταν στα δώδεκα άτομα, αλλά σύντομα αυξήθηκε για να συμπεριλάβει πολλά εξέχοντα μέλη της κοινωνίας, όπως ο πολιτικός Τόμας Πότερ και ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, ο οποίος λέγεται ότι συμμετείχε σε συναντήσεις της λέσχης περιστασιακά.
Σύντομα, η Hellfire Club απέκτησε κακή φήμη επειδή τα μέλη της επιδίδονταν σε όργια ακολασίας και μεθύσια. Τα μέλη ντύνονταν σαν μοναχοί και αποκαλούσε ο ένας τον άλλο "αδελφό". Πόρνες ήταν ντυμένες σαν καλόγριες και ήταν υποχρεωμένες να φορούν μάσκες. Αργότερα, υπήρχαν υπαινιγμοί ότι συνέβαιναν τελετουργικές κακοποιήσεις γυναικών, σατανιστικές τελετές, ακόμη και ανθρωποθυσίες, αλλά τίποτα από αυτά δεν αποδεικνύεται.
Ο Ντάσγουντ απεικόνιζε σαν τον Άγιο Φραγκίσκο να προσεύχεται, αλλά η Βίβλος μπροστά του έχει αντικατασταθεί από ένα ερωτικό μυθιστόρημα. Το φωτοστέφανο πάνω από το κεφάλι του είναι η εικόνα του φίλου του, του Κόμη του Σάντουιτς, ενώ μια γυμνή γυναίκα μπροστά του βρίσκεται έχει την στάση της Αγίας Τερέζα σε έκσταση.
Αργότερα, η λέσχη συναντιόταν σε άλλο μέρος, λίγα μίλια πιο βόρεια. Εκεί, ο Ντάσγουντ έβαλε να φτιάξουν ένα περίτεχνο δίκτυο σπηλαίων από ένα υπάρχον σπήλαιο, με μικρές σπηλιές και εσοχές που φτιάχτηκαν κατά μήκος στενών διαδρόμων ώστε τα μέλη να επιδίδονται σε ανήθικες και ακόλαστες πράξεις. Λίγα μέτρα από την είσοδο και λίγα μέτρα κάτω από την επιφάνεια του λόφου, βρισκόταν ο Εσωτερικός Ναός, που προοριζόταν μόνο για τα σημαντικά μέλη της λέσχης. Σε αυτό το χώρο υποτίθεται ότι έλαβαν χώρα μερικές από τις πιο διαβολικές ιστορίες που συνδέονται με τη λέσχη.
Η Hellfire Club υπήρξε για περίπου δύο δεκαετίες, όταν, μερικά πολιτικά ατυχήματα διέλυσαν τη λέσχη. Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, τα Hellfire Cave ήταν ήδη τουριστικό αξιοθέατο. Το ασυνήθιστο σχέδιο και η ιστορία τους τραβούσαν επισκέπτες από όλη τη Βρετανία.
Η είσοδος στις σπηλιές μοιάζει με ερειπωμένη εκκλησία. Οι διάφοροι θάλαμοι έχουν πάρει το όνομα γνωστών μελών της λέσχης, όπως ο Θάλαμος του Steward και το Σπήλαιο του Whitehead, ο Κύκλος του Κόμη Σάντουιτς, ακόμη και το Σπήλαιο του Φραγκλίνου (από τον Βενιαμίν Φραγκλίνο). Σήμερα, είναι γεμάτες με εκθέματα και κούκλες, δημιουργώντας σκηνές από τις γιορτές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου