Όταν ήμουν παιδί ο πατέρας μου μιλούσε για την Εθνική Ελλάδας και τον Άρη του Νίκου Γκάλη. Μιλούσε με μεγάλο θαυμασμό και εκτίμηση για τον κορυφαίο αθλητή της Ευρώπης όπως έλεγε. Την τριετία 1987-1990 ζήσαμε έναν όνειρο που δεν θέλαμε να τελειώσει έλεγε μας έλεγε ο πατέρας μας. Επικρατούσε άκρατος ενθουσιασμός και βρέθηκαν όλα τα παιδιά με μια μπάλα μπάσκετ στο χέρι. Οι Έλληνες ξέχασαν τις διαφορές τους σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο και έγιναν ένα. Η Ελληνική κοινωνία ζούσε ένα μαγικό όνειρο. Εγώ γεννήθηκα το 1998 και η μεγαλύτερη αδελφή μου το 1992. Καμία από εμάς δεν έζησε τις μεγάλες αυτές στιγμές της καλαθοσφαίρισης. Για πρώτη φορά κατά την σύγχρονη εποχή η ¨Ελλαδίτσα¨ είχε γίνει Ελλάδα εξαιτίας του Νίκου Γκάλη. Επιτέλους στην Ελλάδα της διαφθοράς οι νεοέλληνες είχαν κάτι για να αισθάνονται πραγματικά υπερήφανοι.
Ο Νίκος Γκάλης είναι ο κορυφαίος αθλητής όλων των εποχών στα ομαδικά αθλήματα. Και αποτελεί το μεγαλύτερο πρότυπο. Ένα ακόμη μεγάλο πρότυπο εδικά για τα νέα παιδιά είναι ο Ολυμπιονίκης και Παγκόσμιος Πρωταθλητής Μίλτος Τεντόγλου.
Δυστυχώς στην Ελλάδα η παρακμή και η σήψη δεν έχουν όρια. Σε μια εποχή που η χώρα δοκιμάζεται από τους εμπρησμούς, πλημμύρες, διαφθορά, την οικονομική εξαθλίωση, την δολοφονία του οπαδού της ΑΕΚ από Κροάτες νεοναζί, υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα.
Ο παγκόσμιος πρωταθλητής και Ολυμπιονίκης Μίλτος Τεντόγλου μας έκανε για πολλοστή φορά υπερήφανους. Κυριολεκτικά είναι μια όαση μέσα σε αυτό το χάος που επικρατεί στην Ελληνική επικράτεια. Μέσα από τις διακρίσεις του μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε τον δύσκολο αγώνα μας ως κοινωνία-έθνος και σε ατομικό επίπεδο. Αποκτήσαμε επιπρόσθετα κίνητρα και ειδικά οι νέοι άνθρωποι.
Είναι θλιβερό όμως δεν χαίρονται όλοι με τις επιτυχίες του μεγάλου αυτού αθλητή. Ο γνωστός νεοναζί από την Λέσβο Παναγιώτης Ντανιάς εδώ και τέσσερα συναπτά έτη αποκαλεί δημοσίως τον πρωταθλητή μας Μ. Τεντόγλου Τούρκο. Ισχυρίζεται ότι όσοι έχουν επώνυμο με κατάληξη ογλού ότι είναι Τουρκικής καταγωγής !!! Δημόσια αποκαλεί τον Τεντόγλου Τουρκοσπορο και ανάξιο νεοταξίτη βολεμένου του σάπιου συστήματος !!! Τα ίδια ακριβώς ισχυρίζεται για την κυρία Έφη Αχτσιόγλου και μέσα στον άκρατο μισογυνισμό την αποκαλεί οχετό λόγω φύλου καθώς σύμφωνα με εκείνον είναι Διονυσιακών-Φεμινιστικών πεποιθήσεων.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο διαταραγμένος νεοναζί προκαλεί με τα λεγόμενα του, καθώς δημοσίως απαιτεί την απελευθέρωση των έγκλειστων νεοαναζί λέγοντας λευτεριά στους Ιωάννη Λαγό και Ηλία Κασιδιάρη.
Δυστυχώς υπό την ανοχή της τοπικής κοινωνίας και των προϊσταμένων του έχει ναζιστική-ρατσιστική συμπεριφορά και μεταξύ άλλων αναφέρει ότι οι μετανάστες που έρχονται από την Τουρκία πρέπει να εκτελούνται πριν ακόμη πατήσουν το πόδι τους στις ακτές της Λέσβου.
Τι μας προσφέρει ο αθλητισμός ;
Οι θέσεις του Πλάτωνα για την φυσική αγωγή και τον ρόλο της που διαδραμάτισε στην αρχαία εποχή για τις Διονυσιακές εορτές και για λόγους ατομικής εμφανίσεως είναι πολύ αξιόλογες και διαχρονικές. Για αυτό ακόμη και σήμερα μας προσφέρουν πολύτιμη βοήθεια, ώστε να αντιληφθούμε την σχέση μεταξύ του σώματος και του πνεύματος.
Ο Πλάτωνας όπως και οι Πυθαγόρειοι δίδασκε ότι η ψυχή του ανθρώπου ανήκει στο θεικό και αιώνιο κόσμο από όπου και προήλθε. Σε αντίθεση με το φυσικό σώμα το οποίο ανήκει στην φθαρτή γη. Ο φιλόσοφος κάνει τον διαχωρισμό μεταξύ πνεύματος και φθαρτής ύλης, χωρίς όμως να απαξιώνει το σώμα στο οποίο δίνει μεγάλη έμφαση και πιστεύει ότι από μικρή ηλικία θα πρέπει να καλλιεργείται και να συμβαδίζει με την πνευματική ανάπτυξη των παιδιών. Είναι πολύ σημαντικό να συμβαδίζει η πνευματική με την σωματική καλλιέργεια και μέσα από την σωστή διαπαιδαγώγηση να φτάνει ο πολίτης στην κατάκτηση των αγαθών.
Ο ανώτατος όμως σκοπός παιδείας είναι να καταστήσει τον άνθρωπο έτοιμο να συμμετέχει στα κοινά και να μπορεί να εξουσιάζει τον εαυτό του και τους άλλους πάντοτε με άξονα την δικαιοσύνη και την υπεράσπιση της πατρίδας.
Δύο είναι οι τρόποι για την επίτευξη της γενικότερης αγωγής. Η καλλιέργεια του σώματος μέσω της γυμναστικής και η καλλιέργεια της ψυχής μέσω της μουσικής. Με τον όρο μουσική ο Πλάτωνας δεν εννοεί απλά την εκμάθηση κάποιου μουσικού οργάνου αλλά και την Γεωμετρία, την Φιλοσοφία.
Ο Σοφός ως γυμναστική εννοεί την αρμονική ανάπτυξη του σώματος, καθώς και της κινητικής πείρας, οι οποίες είναι απαραίτητες, για να μπορεί ο πολίτης να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις και τις αντιξοότητες της ζωής. Στην μουσική δίνει μια προτεραιότητα, εφόσον ασχολείται με τα ανώτερα στοιχεία του ανθρώπου. Η φυσική αγωγή είναι απαραίτητη για την εξέλιξη του πνεύματος, της υγείας και την επίτευξη της φυσικής αρμονίας. Σε καμία περίπτωση δεν υποστήριξε την περιφρόνηση προς το σώμα ούτε την ασκητική φυγή από τον κόσμο, στον οποίο έδινε μεγάλη αξία ως ομοίωμα του αθάνατου, αρχετυπικού και ιδεατού κόσμου.
Η καλλιέργεια και η υγεία του πνεύματος είναι ο κύριος στόχος κάθε πολίτη, ταυτόχρονα όμως, η ψυχή, θα πρέπει να κατοικεί σε ένα υγιές και δυνατό σώμα, και όχι μέσα σε ένα άρρωστο και αδύναμο. Απαραίτητη λοιπόν ήταν η άσκηση και η γύμναση του σώματος, ώστε να επιτευχθεί ένας ιδανικός φορέας, για να φιλοξενήσει ένα ανάλογα δυνατό πνεύμα, το οποίο και θεωρούσε ότι βρισκόταν "φυλακισμένο" μέσα στο ανθρώπινο σώμα.
Πολλά έχουν αναφερθεί ότι γίνονται μεταξύ των αθλητών του Στίβου, πριν και μετά τους αγώνες. Όταν ήμουν στο σχολείο εγώ και οι αδελφές μου κάναμε Στίβο.
Ποια είναι όμως τα πλεονεκτήματα των ομαδικών και των ατομικών αθλημάτων ;Τα παιδιά που συμμετέχουν και ασχολούνται με ομαδικά και ατομικά αθλήματα, είναι πιο υγιή, πιο δυνατά σωματικά από τα συνομήλικα παιδιά, που είναι λιγότερο φυσικά δραστήρια. Ο αθλητισμός, όπως κάθε κοινωνικός θεσμός, λειτουργεί με συγκεκριμένους κανόνες, τους οποίους αποδέχονται όσοι ασχολούνται με τα διάφορα αθλήματα.
Τα παιχνίδια και τα αθλήματα, πραγματοποιούνται, μέσα από μια σειρά κανόνων. τους οποίους οι εμπλεκόμενοι, καλούνται να αποδεχτούν υποχρεωτικά. Συνέπεια αυτής της αποδοχής των αθλητικών κανόνων, είναι η κοινωνικοποίηση των ανθρώπων, καθώς εξαναγκάζονται όσοι ασχολούνται με τα σπορ, να προσαρμόζονται, υιοθετώντας συγκεκριμένο πρότυπα συμπεριφοράς. Ο αθλητισμός, είναι το κατεξοχήν μέσο, που κοινωνικοποιεί εντονότερα τα παιδιά, γιατί μέσα στο παιχνίδι και την αθλητική δραστηριότητα, γενικότερα λαμβάνουν χώρα καταστάσεις όμοιες με εκείνες της ευρύτερης κοινωνίας. Το κάθε παιχνίδι έχει συγκεκριμένους κανόνες, που πρέπει να ακολουθηθούν, γιατί αλλιώς δεν είναι εφικτή η διεξαγωγή του. Τους κανόνες αυτούς, τα] παιδιά καθώς και οι ενήλικες, τους αποδέχονται οικειοθελώς, με αποτέλεσμα να μαθαίνουν να πειθαρχούν.
Σε σύγκριση μάλιστα, προς άλλους θεσμούς της κοινωνίας, θεωρείται ότι τα αθλήματα, έχουν πολύ πιο συγκεκριμένους κανονισμούς που απαιτούν πιστή τήρηση. Εκτροπές λοιπόν, από τους κανονισμούς των αθλητικών αγώνων επισύρουν ποινές και τιμωρίες, ενώ παράλληλα η πειθαρχεία, ανταμείβεται. Καθώς τα παιδιά και οι ενήλικες αθλούνται βιώνουν εντονότερα, το νόημα και την σημασία, των βασικών αξιών, όπως είναι η συνεργασία, η αλληλεγγύη και η ομαδικότητα και κοινωνικοποίηση. Ο χώρος του αθλητισμού χαρακτηρίζεται ως ένα υποσύνολο της κοινωνίας» καθώς αντικατοπτρίζει το ισχύον κοινωνικό-πολιτισμικό πλαίσιο του συνόλου. Ο αθλητικός κλάδος αποτελεί έναν ιδιαίτερο κοινωνικό θεσμό, καθώς περιλαμβάνει μια σειρά κανόνων, ρόλων, προτύπων συμπεριφοράς, στόχων και σχέσεων μεταξύ των ατόμων που εμπλέκονται στις σχετικές δραστηριότητες.
Στον αθλητισμό οι συμμετέχοντες,. μαθαίνουν τον τρόπο της κοινωνικής συμπεριφοράς, όπως προσαρμογή στις απαιτήσεις της ομάδας, αλληλεγγύη προς τους συναθλητές , συνεργασία και ευγένεια. Με τις αθλητικές δραστηριότητες καλλιεργούνται οι διαπροσωπικές και συντροφικές ιδιότητες, οι οποίες είναι τόσο απαραίτητες. Ο αθλητισμός αντισταθμίζει και εξαλείφει ελαττώματα και αρνητικές συνέπειες, που απορρέουν από την αποτυχία της ευρύτερης κοινωνίας. Με αυτό τον τρόπο, κατορθώνει να κοινωνικοποιεί και να επανεντάσσει το άτομο στην κοινωνία. Στον αθλητισμό δραστηριοποιείται κανείς τόσο σε ομαδικά όσο και σε ατομικά αγωνίσματα. Εν τούτοις, ακόμα και τα άτομα που αγωνίζονται καθαρά σε ατομικά αγωνίσματα, όπως ο βασιλιάς των σπορ ο Στίβος, κινούνται σε ομαδικά πλαίσια, καθώς στους αγώνες, δεν παίρνουν ποτέ μέρος μεμονωμένα άτομα, αλλά τα αθλητικά σωματείο . Ακόμη και οι αθλητές των ατομικών αγωνισμάτων λειτουργούν μέσα στα πλαίσια μιας ομάδας
Ο αθλητισμός αποτελεί διαχρονικά μια δημιουργική απασχόληση στον ελεύθερο χρόνο μικρών και μεγάλων. Από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα η σημασία του είναι μεγάλη, καθώς στοχεύει στην σωματική και την ηθική-πνευματική ανάπτυξη αλλά και στην κοινωνικοποίηση των νέων παιδιών.
Τα ομαδικά αθλήματα συμβάλλουν στην κοινωνικοποίηση των νέων καθώς επικρατεί ένα κλίμα ομαδικότητας, συνεργασίας και ευγενούς άμιλλας. Αυτό σημαίνει ότι τα οφέλη που προκύπτουν από την άθληση είναι πολύπλευρα . Τόσο τα ατομικά όσο και τα ομαδικά αθλήματα συμβάλλουν στη σωματική και στην ψυχική ευεξία. Ο άνθρωπος που αθλείται αποκτά υγεία, ζωντάνια και ενεργητικότητα.
Τονώνεται η αυτοπεποίθησή του, αποκτά θετική εικόνα και υιοθετεί μια αισιόδοξη στάση ζωής. Για αυτό είναι σε θέση να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στις απαιτήσεις της καθημερινότητας και να αντιμετωπίσει με ψυχικό σθένος τις δυσκολίες που προκύπτουν. Παράλληλα με την ψυχική αυτή ανάταση συντελείται και η αναζωογόνηση του πνεύματος. Ικανότητες όπως η αντίληψη, η προσοχή, η αυτοσυγκέντρωση και η μνήμη καλλιεργούνται με τον αθλητισμό. Για την επίτευξη του στόχου σε ένα άθλημα είναι απαραίτητη η εγρήγορση του σώματος και του πνεύματος. Ο αθλητισμός μας προσφέρει τον έλεγχο και την πειθαρχία. Ο νέος που αγωνίζεται ατομικά ή ομαδικά μαθαίνει να είναι συνεπής, εργατικός, επίμονος και υπομονετικός.
Αυτές οι αρετές, θα είναι πολύ χρήσιμες στην μελλοντική του ζωή και την σταδιοδρομία των παιδιών. Το πιο σημαντικό όφελος που απορρέει από τον αθλητισμό είναι η έννοια της ομαδικότητας. Τα ομαδικά αθλήματα συμβάλλουν στην κοινωνικοποίηση των νέων.
Για όσους δεν γνωρίζουν, ομαδικό άθλημα στον στίβο, είναι οι σκυταλοδρομίες (4χ100, 4χ200, 4χ400 κλπ). Συγκεκριμένα, ο αθλητισμός διδάσκει το πνεύμα της συνεργασίας, της ομαδικότητας και της ευγενούς άμιλλας. Η πειθαρχία στους κανόνες και ο σεβασμός των συναθλητών είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την εύρυθμη λειτουργία της ομάδας. Με την απόκτηση, λοιπόν, αυτών των αρετών μετριάζεται ο εγωισμός και ο ατομισμός και ο νέος αντιλαμβάνεται την αξία της αλληλεγγύης και της κοινωνικότητας. Σε μια ομάδα οι αθλητές μαθαίνουν να συνεργάζονται, να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους και να ανταμείβονται για αυτό και να είναι υπομονετικοί. Όταν υπάρχει ανάγκη, θυσιάζονται και κάνουν το καλύτερο δυνατό για την ομάδα τους.
Μαθαίνουν όσοι ασχολούνται να αντιμετωπίζουν την απογοήτευση ενός τραυματισμού, αλλά και μιας ήττας, καθώς και τις διάφορες μεταξύ προσπάθειας και ικανότητας. Αναπτύσσεται η αυτοπειθαρχία και η ανάγκη για καλή προετοιμασία, καθώς βλέπουν την διαφορά στην απόδοσή τους. Μαθαίνουν από τα λάθη τους και δέχονται πιο εύκολα την εποικοδομητική κριτική ως εργαλείο προόδου. Για όλους αυτούς τους λόγους ο αθλητισμός αποτελεί μια διαχρονική αξία.
Σε κάθε υγιή έκφανσή του προβάλλει τις αξίες τις ζωής, διαπαιδαγωγεί, ολοκληρώνει και προάγει τον άνθρωπο και τις κοινωνίες. Να βάλουν οι νέοι τον αθλητισμό στην ζωή τους, στην καθημερινότητά τους σε κάτι που όχι μόνο μας προσφέρει εκτόνωση αλλά και ψυχαγωγία (ψυχή και άγω, που σημαίνει, οδηγώ την ψυχή σε ανώτερα επίπεδα, σε ψυχική ανάταση. Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουν όλοι, ότι η σαγηνευτική εικόνα της τηλεόρασης, ο μαγικός κόσμος του διαδικτύου και τα εθιστικά παιχνίδια δεν είναι η πραγματική ζωή.
Η αληθινή ζωή, η ουσιαστική επικοινωνία, οι φίλοι, οι ανθρώπινες σχέσεις, τα συναισθήματα είναι εκεί έξω. Εκεί είναι και ο αθλητισμός∙ ας ζήσουμε τις συγκινήσεις που μας προσφέρει. Ο αθλητισμός είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι για τη ζωή πολλών ανθρώπων. Όταν αθλείται, ξεχνιέσαι από τα προβλήματα της καθημερινότητας, το άγχος το και την πίεση που του προκαλείται συστηματικά. Γενικότερα ο αθλητισμός είναι μέσο απόδρασης από επιβαρυντικές καταστάσεις, εκτόνωσης και πολλά ακόμα.
Μέσα από τον αθλητισμό καλλιεργείς όχι μόνο το σώμα, αλλά και το πνεύμα σου. Ο καθένας έχει τους δικούς του προσωπικούς λόγους που εμπλέκεται με τα αθλήματα, αλλά είναι αδιαμφισβήτητο ότι έχει πολλαπλά οφέλη και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μας. Στίβος ο βασιλιάς των ΑθλημάτωνΕίναι γεγονός ότι ο στίβος αποτελεί την βάση όλων των υπολοίπων αθλημάτων, τα οποία όλα τους έχουν στοιχεία από στίβο, σχετικά με την εκγύμναση και την φυσική κατάσταση.
Όλα τα αθλήματα, στην έναρξη της προπονητικής περιόδου, αλλά και κατά την διάρκεια τις σεζόν, κάνουν στίβο. Ο Στίβος είναι η αρχή όλων των σπορ, για αυτό σε όλες τις προηγμένες αθλητικά χώρες, το παιδιά, ξεκινούν με τον στίβο, ότι άθλημα και αν επιλέξουν μελλοντικά. Ο στίβος προάγει όλες τις διαφορετικές φυσικές ικανότητες που έχει ο άνθρωπος. Ο στίβος, προσφέρει στο παιδί σωματικά, ψυχολογικά, πνευματικά, του δίνει αυτοπεποίθηση και καλλιεργεί την προσωπικότητα του.
Το μέλλον ενός έθνους, είναι τα παιδιά. Για αυτό είναι απαραίτητο, εξασκούν, το σώμα και το πνεύμα, παράλληλα. Το παιδιά μέσα από τον στίβο μαθαίνουν να τηρούν αρχές και να σέβονται αξίες που σταδιακά θα υιοθετήσουν για όλη τους την ζωή. Μαθαίνουν υπακούν σε κανόνες, να συνυπάρχουν με τους συναθλητές τους στην προπόνηση, και στους αγώνες, με βάση το «ευ αγωνίζεσθαι».
Η προπόνηση στίβου, στις μικρές ηλικίες βασίζεται στην πολυπλευρικότητα, είναι προπόνηση βάσης και εκμάθησης τεχνικών, χωρίς μεγάλες επιβαρύνσεις, θυμίζει πιο πολύ παιχνίδι. Το παιδί στο στίβο μπορεί να επιλέξει ανάμεσα σε πολλά αγωνίσματα, ψάχνοντας αυτό που του ταιριάζει, πάντα σε συνεργασία με τον ειδικό προπονητή. Ως αναφορά τις συνδρομές στις ακαδημίες ό στίβος είναι το πιο οικονομικό ΣΠΟΡ «Η προπόνηση στις μικρές ηλικίες πρέπει να έχει πολυπλευρικότητα. Ο προπονητής δεν πρέπει να ξεχνάει ότι η εκγύμναση σε αυτές τις ηλικίες, πρέπει να είναι προπόνηση βάσης και εκμάθησης τεχνικών.Ο Μίλτος Τεντόγλου αποτελεί πρότυπο για τον αθλητισμό και ειδικά για τα νέα παιδιά και κανένας δεν είναι σε θέση να σπιλώσει το όνομα του.
Νίκη Δημητριάδη Φιλόλογος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου