Το χωριό - στολίδι της Φλώρινας που βρίσκεται ανάμεσα στα 10 ομορφότερα της Ευρώπης

Μόλις λίγη ώρα από την πόλη της Φλώρινας, υπάρχει ένα μικρό ορεινό χωριό, το οποίο διεκδίκησε το Διεθνές Βραβείο Μελίνα Μερκούρη για την άριστη διαχείριση πολιτιστικού αποθέματος και φυσικού περιβάλλοντος στον παγκόσμιο διαγωνισμό της UNESCO, ενώ πολλοί ταξιδιωτικοί οδηγοί το κατατάσσουν στην πρώτη δεκάδα των ομορφότερων χωριών της Ευρώπης, και όχι μόνο.

Το Νυμφαίο, που έχει χαρακτηρισθεί από το 1978 ως «διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός» βρίσκεται σε υψόμετρο 1350 μέτρων και μαγεύει τον επισκέπτη με την πρώτη ματιά. Τα υπέροχα λιθόστρωτα μονοπάτια του, τα αψεγάδιαστα καλντερίμια, τα εντυπωσιακά πέτρινα αρχοντικά και τα πανύψηλα δέντρα οξιάς που το περιβάλλουν, είναι μερικά από αυτά που θα σε κάνουν να εντυπωσιαστείς και να ερωτευτείς το Νυμφαίο στο λεπτό. Πρόκειται για ένα χωριό – πρότυπο, μα και ένας τόπος που κρατάει ζωντανό το ενδιαφέρον του επισκέπτη, όπως γράφει το travel-inspiration.gr.

Σε πολλούς είναι γνωστό από τον “Αρκτούρο”, ένα υπέροχο καταφύγιο αρκούδας στη φύση, ενώ είναι πανέμορφο όποια εποχή του χρόνου και αν το επισκεφτείς.

 

 

Το καλοκαίρι με τα ιδιαίτερα ζωηρά του χρώματα, έχεις την δυνατότητα να περπατήσεις στα φροντισμένα δρομάκια χωρίς την “ενοχλητική” παρουσία των οχημάτων που σταθμεύουν στην άκρη του χωριού, μα και να συναντήσεις σε έναν τεράστιο χώρο περίπου 60 στρεμμάτων δάσους, πρώην αιχμάλωτες αρκούδες που ζουν πλέον ελεύθερες, αλλά προστατευμένες. Μπορείς επίσης να κάνεις κανό στη λίμνη Ζάχαρη και να γευτείς εκλεκτά κρασιά από ονομαστούς αμπελώνες.

Το καλοκαίρι με τα ιδιαίτερα ζωηρά του χρώματα, έχεις την δυνατότητα να περπατήσεις στα φροντισμένα δρομάκια χωρίς την “ενοχλητική” παρουσία των οχημάτων που σταθμεύουν στην άκρη του χωριού, μα και να συναντήσεις σε έναν τεράστιο χώρο περίπου 60 στρεμμάτων δάσους, πρώην αιχμάλωτες αρκούδες που ζουν πλέον ελεύθερες, αλλά προστατευμένες. Μπορείς επίσης να κάνεις κανό στη λίμνη Ζάχαρη και να γευτείς εκλεκτά κρασιά από ονομαστούς αμπελώνες.

Όσο για τον χειμώνα που το λευκό χρώμα του χιονιού καλύπτει τα πάντα στο πέρασμά του, η ματιά σου δεν θα σταματήσει να αποτυπώνει την ομορφιά των επιβλητικών αρχοντικών με τις υπέροχες χιονισμένες λαμαρινένιες στέγες. Θα παίξεις ξέγνοιαστα στο χιόνι και θα γνωρίσεις τη ζεστασιά των λιγοστών μα ευγενέστατων κατοίκων.

Σήμα κατατεθέν του χωριού αποτελεί το παλιό πέτρινο σχολείο, η Νίκειος Σχολή, δωρεά του μεγάλου καπνεμπόρου Ζαν Νίκο το 1928, που χαρίζει στη σχολή και το όνομά της. Πλέον αποτελεί Συνεδριακό κέντρο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Πρωτοκατοικήθηκε το 1385 και από τότε κατέχει σημαντική θέση στην ιστορία του τόπου, με κορύφωση τη μεγάλη οικονομική του άνθηση από το 18ο μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, όταν οι Νεβεσκιώτες έμποροι εξαπλώθηκαν σε Δύση και Ανατολή και αποτελούσε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα αργυροχρυσοχοΐας των Βαλκανίων. Και μπορεί να πέρασε κάποια εποχή που οι κάτοικοί του το εγκατέλειψαν και στράφηκαν, όπως πολλοί άλλωστε, στα μεγάλα αστικά κέντρα, όμως από το 1990 το χωριό ζωντάνεψε με τη συμβολή σημαντικών ατόμων που κατάγονται από εκεί και έχει γίνει πόλος έλξης αξιόλογου τουρισμού.