Βίλι Μπραντ

Καγκελάριος της Γερμανίας κατά το διάστημα 1969 - 1974 και «αρχιτέκτονας» της πολιτικής της

ύφεσης (Ostpolitik), κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

Ο αποκαλούμενος «καγκελάριος της ειρήνης» γεννήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου του 1913 στο Λίμπεκ της Γερμανίας ως Χέρμπερτ Ερνστ Καρλ Φραμ. Άλλαξε το όνομά του σε Βίλι Μπραντ (Willy Brandt) το 1933, όταν καταδιωκόμενος από τους Ναζί αναγκάστηκε να διαφύγει στη Νορβηγία.

Για τα επόμενα 15 χρόνια δραστηριοποιήθηκε κατά του ναζισμού, εργαζόμενος ως δημοσιογράφος και ταξιδεύοντας σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις με νορβηγικό διαβατήριο, αφού το 1938 η κυβέρνηση της Γερμανίας τού αφαίρεσε τη γερμανική υπηκοότητα.

Η πολιτική καριέρα του Βίλι Μπραντ ξεκίνησε το 1948 με το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα. Το 1957 εξελέγη δήμαρχος του Δυτικού Βερολίνου και το 1964 πρόεδρος του κόμματός του. Διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών και αντικαγκελάριος στην κυβέρνηση συνεργασίας Σοσιαλδημοκρατών - Χριστιανοδημοκρατών το 1966, ενώ το 1969 εξελέγη καγκελάριος με τη συνεργασία των «Ελεύθερων Δημοκρατών».

Επί διακυβερνήσεώς του και κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου «θεμελίωσε» την πολιτική της ύφεσης (Ostpolitik), το άνοιγμα, δηλαδή, της Δύσης στην τότε κομμουνιστική Ανατολή.

Το 1973 ξέσπασε το «σκάνδαλο Γκιγιόμ», όταν οι μυστικές υπηρεσίες αποκάλυψαν ότι ένας από τους γραμματείς του Μπραντ, ο Γκίντερ Γκιγιόμ, ήταν κατάσκοπος της Ανατολικής Γερμανίας. Ένα χρόνο αργότερα, ο Γκιγιόμ συνελήφθη και ο Βίλι Μπραντ, αναλαμβάνοντας την ευθύνη, παραιτήθηκε από καγκελάριος.

Για τις προσπάθειές του ανάπτυξης κλίματος αλληλοκατανόηση μεταξύ Ανατολής και Δύσης, το 1971 η Νορβηγική Ακαδημία του απένειμε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

Ο Βίλι Μπραντ πέθανε σε ηλικία 78 ετών, στις 8 Οκτωβρίου του 1992, τρία χρόνια μετά την κατεδάφιση του Τείχους του Βερολίνου.