Ένα ειρωνικό τέλος: «Μη φοβάστε, ούτε ελέφαντα δεν μπορούν να πετύχουν», είπε ο στρατηγός και σωριάστηκε νεκρός!

Τέλος καλό, τέλος κακό, τέλος άθλιο, αλλά και τέλος ειρωνικό. Τι έπαθε ο Αμερικανός στρατηγός και έμεινε στην Ιστορία για το τέλος του;



«Θανέειν πέπρωται άπασι» ξεκαθάριζε ο Πυθαγόρας, που θα πει: είναι γραφτό να πεθάνουν όλοι. Σωστά! Το ότι όλοι θα πεθάνουμε είναι γνωστό και εν μέρει αποδεκτό, όμως έχει σημασία το πώς θα πεθάνει κάποιος. Ο Αριστοτέλης- με φιλοσοφία αρχίσαμε- απαντούσε στον Πυθαγόρα λέγοντας: «Εκ του βίου κράτιστόν εστιν υπεξελθείν ως εκ συμποσίου, μήτε διψώντα, μήτε μεθύοντα», δηλαδή: το καλύτερο είναι να αποχωρήσεις από τη ζωή όπως από ένα συμπόσιο: ούτε διψασμένος ούτε μεθυσμένος.



Και ο Αλμπέρ Καμί είχε τη δική του άποψη: «Από τη στιγμή που όλοι θα πεθάνουμε, είναι προφανές ότι το πού και το πότε δεν έχουν καμιά σημασία». Είναι όμως έτσι; Άσε το «πού» και το «πότε». Δεν έχει σημασία, όμως, ο τρόπος;



Κι αφού φιλοσοφήσαμε περί θανάτου, να μπούμε στο θέμα μας και να καταπιαστούμε με μια περίπτωση «φυγής» που έμεινε στην Ιστορία και για τον τρόπο που συνέβη και για το «πού» συνέβη και για τα λόγια τα στερνά, που λέμε, του αποθανόντα τα οποία έκαναν πιο δραματικό το τέλος ή καλύτερα: πιο ειρωνικό. Για να δούμε…




Ο Τζον Σέντγουικ (John Sedgwick: 1813 – 1864) είχε γεννηθεί από μια οικογένεια βετεράνων του Πολέμου της Ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών· οικογένεια, που είχε για καμάρι της έναν παππού που είχε υπηρετήσει ως στρατηγός στο πλάι του Τζορτζ Ουάσιγκτον.



Ο Τζον Σέντγουικ.

Ο Σέντγουικ συνέχισε τη στρατιωτική οικογενειακή παράδοση και έφθασε να γίνει σεβαστός και ικανός στρατηγός-διοικητής στρατεύματος της «Ένωσης» (η χερσαία στρατιωτική δύναμη που πολέμησε για να διατηρήσει τη συλλογική ένωση των πολιτειών) κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου.
Η ευγένεια, η αστική παιδεία του και η πατρική του στοργή προς τους στρατιώτες του, τον έκαναν αγαπητό σε όλους, που τον αποκαλούσαν χαϊδευτικά: ο Θείος Τζον. Δυστυχώς, η Ιστορία τον καταχώρησε στις σελίδες της περισσότερο για τον δραματικό- και ειρωνικό- χαμό του παρά για τη στρατιωτική του καριέρα και τον άψογο χαρακτήρα του.


Από τραυματισμό σε τραυματισμό...



Ο Σέντγουικ αποφοίτησε από τη στρατιωτική σχολή του West Point το 1837 και υπηρέτησε ως αξιωματικός του Πυροβολικού· ήταν ακόμα εν ενεργεία όταν ξέσπασε ο Εμφύλιος Πόλεμος, τον Απρίλιο του 1861. Ο Σέντγουικ ήταν τότε 48 χρονών· του δόθηκε η διοίκηση συντάγματος ιππικού και τον Αύγουστο του 1861 προήχθη για να διοικήσει ταξιαρχία στο Στρατό του Ποτόμακ, το κύριο στρατιωτικό Σώμα της «Ένωσης» στο ανατολικό θέατρο των επιχειρήσεων του Εμφυλίου. Ο Σέντγουικ σύντομα έγινε διοικητής ολόκληρου του στρατεύματος, πολέμησε γενναία στις σκληρές μάχες και τραυματίστηκε δύο φορές.




Στη Μάχη του Σάρπσμπουργκ (η πιο αιματηρή σύγκρουση στην αμερικανική ιστορία, με συνολικό απολογισμό 22.727 νεκρούς, τραυματίες ή αγνοούμενους), ο Σέντγουικ ηγήθηκε μιας κακώς σχεδιασμένης επιχείρησης. Αν και ο Στρατός της Ένωσης υπέστη βαρύτερες απώλειες από τους Συνομοσπονδιακούς, η μάχη έγειρε την πλάστιγγα υπέρ της Ένωσης. Το τμήμα του Σέντγουικ χτυπήθηκε ανηλεώς, έχασε 2200 άνδρες, ενώ ο ίδιος μέτρησε τρεις σφαίρες στο κορμί του.



Όταν ανάρρωσε και επέστρεψε στην υπηρεσία, ο Σέντγουικ προήχθη σε διοικητή του Σώματος. Οι νίκες και οι ήττες έρχονταν σαν τις καταιγίδες, μέχρι… Μέχρι που στις 9 Μαΐου του 1864, πριν από την έναρξη της Μάχης της Σποτσιλβάνια, ο Τζον Σέντγουικ τοποθετούσε τις θέσεις του πυροβολικού του, όταν στρατιώτες του δέχθηκαν πυρά ελεύθερων σκοπευτών. Επικράτησε ταραχή και νευρικότητα και ο Θείος Τζον υποχρεώθηκε να επιπλήξει κάποιους φαντάρους για τη δειλία τους. Αναρωτήθηκε, μάλιστα, πώς θα αντιδρούσαν όταν αντιμετώπιζαν τον εχθρό στην πρώτη γραμμή και έρχονταν πρόσωπο με πρόσωπο με άγριους επιτιθέμενους και καταιγισμό πυρών.
Οι άντρες του Σέντγουικ ντράπηκαν, αλλά συνέχισαν να είναι επιφυλακτικοί και τρομαγμένοι. Έτσι ο Σέντγουικ για να τους εμψυχώσει συνέχισε: «Τι φοβάστε ρε; Αυτοί δεν μπορούν να χτυπήσουν ούτε ελέφαντα από αυτή την απόσταση… ».
Ε, αυτά ήταν τα τελευταία του λόγια!

Το μνημείο του στρατηγού Σέντγουικ στο Γκέτισμπεργκ

Σ’ εκείνο το σημείο η… εμπνευσμένη ομιλία του στρατηγού, διακόπηκε αναπάντεχα από μια σφαίρα ελεύθερου σκοπευτή που τον βρήκε στο πρόσωπο, κάτω από το αριστερό του μάτι και τον σκότωσε ακαριαία. Ο στρατηγός Τζον Σέντγουικ ήταν ο πιο υψηλόβαθμος αξιωματικός που σκοτώθηκε στη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου των ΗΠΑ.
Μεγάλη κουβέντα είπε, λοιπόν, ο Τζον Σέντγουικ · δεν πρόλαβε να την αποσώσει και τον αποστόμωσε η μοίρα, που του κρατούσε για το τέλος ένα κακόγουστο αστείο…