Δήμητρα Γαλάνη: «Πоτέ δεν σκέφτnκα να κάνω παıδί, ήθελα να είμαι ανεξάρτnτη, δεν ήθελα αuτή την υπоχρέωσn»

Η φυγή στο Παρίσι, η βαρετή δεκαετία των 20, οι παράφοροι έρωτες και η μητρότητα.

Η Δήμητρα Γαλάνη μιλά με την Παυλίνα Βουλγαράκη στο ένθετο «Κ» της Καθημερινής και αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της.

Με αφορμή τη συνεργασία τους επί σκηνής, η Δήμητρα Γαλάνη και η Παυλίνα Βουλγαράκη έδωσαν μια διαφορετική συνέντευξη. Μίλησαν για κομβικές στιγμές της ζωής τους και φυσικά για τη μουσική.

«Ποτέ δεν σκέφτηκα να κάνω παιδί, παρά τους έρωτες που έζησα. Δεν ήθελα αυτή την υποχρέωση. Ήθελα να είμαι ανεξάρτητη κι ακόμα έτσι είμαι. Αλλάζω χώρο και τόπο αμέσως μόλις το αισθανθώ, μόλις νιώσω ότι τελειώνει ένας κύκλος.

Αυτό μπορεί να γίνει σε κάθε φάση ηλικιακή στη ζωή μου. Άλλος θα το ‘λεγε τρέλα. Πού πας τώρα 70 χρονών; Αυτή την πολυτέλεια του να αισθάνεσαι πότε τελειώνει ένας κύκλος σου τη δίνει αυτή η ανεξαρτησία. Αν είχα παιδί, δεν θα το είχα αυτό. Ερωτεύτηκα κάποτε παράφορα αλλά παιδί δεν έκανα», λέει η Δήμητρα Γαλάνη.

 «Η πιο έντονη στιγμή ήταν το ’81, τότε που ξεκινούσε όλη αυτή η περίφημη “αλλαγή”, η οποία αισθητικά και ουσιαστικά με διέλυε. Έφυγα και έζησα δύο χρόνια στο Παρίσι. Στην καλύτερη φάση της καριέρας μου, το διανοείσαι; Τα παράτησα και έφυγα.

Ζούσα κι έπαιρνα ό,τι είχε να μου δώσει η πόλη. Το Παρίσι ήταν πάντα ένα μούλτι-κούλτι μέρος. Την καλύτερη τζαζ την άκουγες εκεί. Πολιτιστικά ήταν σε πτώση και βέβαια αυτό είχε αντίκτυπο και στο τραγούδι. Σκέψου πολύ αφαιρετικά τη φάση που περάσαμε αργότερα με τα ριάλιτι, μία αποσύνθεση.

Δεν ήθελα όμως να γυρίσω πίσω. Θυμάμαι είχα πει σε μία συνέντευξη τότε: φεύγω, γιατί βαρέθηκα να πληρώνω τόσο ακριβά αυτόν τον ήλιο. Θα έφευγα τρέχοντας και τώρα αλλά είμαι μεγάλη πια, δεν μπορώ να το κάνω», εξομολογείται η Δήμητρα Γαλάνη στην Παυλίνα Βουλγαράκη.

«Το φευγιό εκείνο με απελευθέρωσε, ξεπέρασα τις αναστολές μου. Ήμουν εκεί στα 30, δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάθεις κρίση στα 30. Όταν φύγεις από τις πάρα πολύ βαρετές ανάγκες των 20, φτάνεις στα 30 μετέωρος.

Δεν ξέρω γιατί αυτή η δεκαετία των 20 περνάει τόσο αργά. Λες: ας τελειώσει αυτός ο εφιάλτης. Ειδικά αν είσαι τύπος που θέλεις να εξελιχθείς, πλήττεις θανάσιμα στα 20», σημειώνει η Δήμητρα Γαλάνη.