Το πρώτο ελληνικό γκέι άρλεκιν καταρρίπτει τα στερεότυπα της ελαφρής αισθηματικής λογοτεχνίας

«Το διαβάζεις και ξεχνιέσαι» και δεν είναι καθόλου κακό το τρυφερό βιβλίο «Α’ στον έρωτα» του Γιώργου Αγγελίδη.
 ΤΑ ΑΡΛΕΚΙΝ ΕΧΟΥΝ ταυτιστεί με την ελαφρά αισθηματική λογοτεχνία ευρείας κατανάλωσης. Μεγέθους τσέπης, ευκολοδιάβαστα, πιστά κατά κανόνα στα έμφυλα στερεότυπα και τείνοντας να συνδυάζουν τη ρομαντζάδα και το συναίσθημα με περισσότερο ή λιγότερο σοφτ πορνό, απευθύνονται στο γυναικείο ιδίως κοινό και εξακολουθούν να είναι δημοφιλή.  

Στη λογική του άρλεκιν γράφτηκε και το «Α’ στον έρωτα» του Γιώργου Αγγελίδη, με κάποιες ειδοποιούς διαφορές όμως.

Μια τρυφερή όσο και αγχωτική, βίαιη σε κάποιες αποστροφές της ιστορία με άξονα την ερωτική αφύπνιση του Ορέστη και του Σπύρου, δυο έφηβων που δεν είναι σαν τους άλλους.

Ο γνωστός και από άλλες δουλειές του νέος συγγραφέας με έφεση στη φανταστική λογοτεχνία («Η Αυτοκρατορία του Φεγγαριού», «Estelarion», «Σκοτεινή Κληρονομιά») στήνει εδώ μια τρυφερή όσο και αγχωτική, βίαιη σε κάποιες αποστροφές της ιστορία με άξονα την ερωτική αφύπνιση του Ορέστη και του Σπύρου, δυο έφηβων που δεν είναι σαν τους άλλους – ο Σπύρος μάλιστα είναι μαύρος που έχει γεννηθεί και μεγαλώσει στην Ελλάδα, όπως αφήνεται να εννοηθεί, και, εκτός από τον σεξουαλικό του προσανατολισμό, έχει να αναμετρηθεί και με το χρώμα του δέρματός του, παρότι αυτό περνά σε δεύτερη μοίρα.

Οι ανομολόγητοι πόθοι, τα αισθήματα ενοχής, η δύσκολη πορεία προς τη συνειδητοποίηση και την απελευθέρωση, η κοινωνική κατακραυγή, το σχολικό μπούλινγκ, το «κρυφτούλι» με την οικογένεια, τους φίλους και τους συμμαθητές, όσα είναι πολύ πιθανό να νιώσει ή να αντιμετωπίσει ένα γκέι αγόρι όταν αρχίζει να καταλαβαίνει τον εαυτό του είναι όλα εκεί και φαντάζουν τόσο διαχρονικά, αν εξαιρέσει κανείς τις δυνατότητες που παρέχουν σήμερα η ψηφιακή κουλτούρα, οι πλατφόρμες γνωριμιών και μια κοινωνία που φαίνεται –και είναι– περισσότερο «έτοιμη» να ακούσει, να κατανοήσει και να αποδεχτεί απ’ ό,τι στα δικά μου σχολικά χρόνια. 

Η πλοκή είναι γρήγορη και γεμάτη ανατροπές, τα συναισθήματα των κεντρικών χαρακτήρων εναλλάσσονται διαρκώς, δυνατές όσο και γλαφυρές είναι και οι ερωτικές σκηνές και το τέλος δεν το μαρτυράω, κακό πάντως δεν το λες!

Οk, δεν λείπουν οι απλουστεύσεις, οι συμβατικότητες κι ένας κάποιος διδακτισμός. Όπως όμως είπαμε, πρόκειται για ένα άρλεκιν, έστω αντισυμβατικό και πιο ψαγμένο από τον μέσο όρο του είδους, και η χρησιμότητά του, όπως έλεγε κι εκείνη η κλασική διαφήμιση, είναι να το διαβάζεις και να ξεχνιέσαι. Κι αυτό μάλιστα διαφημίζεται ως το πρώτο μιας νέας σειράς των εκδόσεων Χάρλενικ Ελλάς με την ονομασία «Eros Pride».