10 αποφθέγματα από τον φιλόσοφο του «παραλόγου» Σάμιουελ Μπέκετ για τη ζωή και τον άνθρωπο

 Ο μεγάλος Ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας

Ο Σάμιουελ Μπέκετ ήταν επαναστάτης του θεάτρου, φιλόσοφος του

«παραλόγου», με περίεργη αίσθηση του χιούμορ που απέπνεε και την 

απαισιοδοξία του για τον άνθρωπο, που όμως έζησε 50 χρόνια με την αγαπημένη του Σουζάν και πέθανε 5 μήνες μετά τον θάνατό της, επενδύοντας σε αυτή τη σχέση όλο του το είναι.


Ήταν Ιρλανδός και τα έργα του παίζονται ακόμα σε ολόκληρο τον κόσμο. Έργα όπως το «Περιμένοντας τον Γκοντό», «Ευτυχισμένες Μέρες», «Τέλος του Παιχνιδιού», αλλά και πεζά όπως η τριλογία «Μολλόυ», «Ο Ακατανόμαστος», «Πρώτος Έρωτας» και «Ο Ερημώτης».

Το 1969 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, επιβεβαιώνοντας τον τίτλο που του είχε δοθεί, ως ένας από τους πιο σημαντικούς θεατρικούς συγγραφείς του 20ου αιώνα. Τα αποφθέγματα του για τη ζωή μπορούν να στην αλλάξουν…



Πάντα προσπάθεια. Πάντα αποτυχία. Δεν πειράζει. Προσπάθησε ξανά. Απότυχε ξανά. Απότυχε καλύτερα.

Όσο πιο μεγάλος είναι κανείς, τόσο πιο γεμάτος είναι και τόσο πιο άδειος.

Τίποτα δεν είναι πιο πραγματικό από το τίποτα.

Όλοι γεννιόμαστε τρελοί. Μερικοί παραμένουν.

…μες στη σιωπή δεν γνωρίζεις, πρέπει να συνεχίσεις, δεν μπορώ να συνεχίσω, θα συνεχίσω.

@wikipedia.org

Παραδέχομαι βέβαια ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο αστείο απ’ τη δυστυχία. Αλλά… Ναι, ναι, είναι το πιο κωμικό πράγμα στον κόσμο. Στην αρχή γελάμε, γελάμε με την καρδιά μας. Αλλά η ιστορία επαναλαμβάνεται. Είναι σαν το ανέκδοτο που τ’ ακούμε κάθε τόσο και μ’ όλο που μας αρέσει, δεν μπορούμε πια να γελάσουμε.

Πώς να πω τι απομένει; Είναι όμως το τέλος. Ή μήπως ήταν όνειρο, μπας και ονειρεύομαι; Όχι, όχι, τίποτα απ’ όλ’ αυτά, άλλωστε και το όνειρο τι είναι, ένα τίποτα, και το χειρότερο, με σημασία.



Το τέλος είναι στην αρχή, και παρ’ όλα αυτά εσύ συνεχίζεις!

Έτσι είμαι εγώ. Είτε ξεχνώ αμέσως είτε δεν ξεχνώ ποτέ.

Το να βρει μια φόρμα για να τακτοποιήσει τη χαώδη ακαταστασία. Αυτός είναι ο σκοπός του καλλιτέχνη τώρα.