"Η ΥΠΟΘΕΣΗ του πατέρα του Καλλιάνου είναι όμοια με τους δικούς μας γονείς, άρα… κάτι πρέπει να γίνει"

 

Γράφει ο Καθηγητης Ανδρεας Αθηναιος*

ΕΣΥ ΕΔΩ ΑΡΧΙΣΕΙ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ - Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ
Ε.Σ.Υ. : Η ΑΥΛΗ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ …..ΚΑΙ Ο ΚΑΙΑΔΑΣ
Η Υπόθεση του Πατέρα του Νίκου Καλλιανου είναι όμοια με τους δικούς μας γονείς, άρα… κάτι πρέπει να γίνει με τον ΚΑΙΑΔΑ….

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ
Η ΑΥΛΗ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ
Η Αποτελεσματικότητα ενός συστήματος προσδιορίζεται από τον σεβασμό και την αγάπη στον Άνθρωπο όσων είναι ταγμένοι να το χρησιμοποιούν –υποτίθεται αυτονόητα- για τον Άνθρωπο.

1. H ΙΣΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΣΤΕΜΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΣΤΙΚΗ ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΣ «ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ» ΣΤΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΟΞΥΝΣΗ ΤΩΝ ΑΝΙΣΟΤΗΤΩΝ.

Οι θέσεις Δημόσιας Ευθύνης- Θέσεις που –υποτίθεται αυτονόητα- είναι θέσεις που υπηρετούν το Δημόσιο Συμφέρον, δηλ το καλό όλης της Κοινωνίας, επιτελούν τον σκοπό τους μόνο εάν ακολουθούν το Αριστοτελικό «αποδιδοναι εκαστω τα ίδια» δηλ. να αποδόσεις σε κάθε Άνθρωπο το δέον ώστε να τον Δικαιώσεις … Αυτό στην πράξη αρχίζει από το να σώσεις την ζωή του [–χωρίς τις ανήθικες παραμέτρους το ορθολογιστικού Κόστους – Κέρδους των δυτικότροπων πολιτιστικά καθυστερημένων νοοτροπιών που μόλις πρόσφατα ανακαλύπτουν τον τροχό της συναισθηματικής νοημοσύνης,] και φθάνει μέχρι την δικαίωσή του στην αναζήτηση της Αλήθειας και του φωτός, στο Ταξίδι για την Ιθάκη.

Ο Όρκος του Ιπποκράτη εκφράζει απόλυτα τον Αριστοτέλη, στην διάσταση της Υγείας, ενώ ο Αριστοτέλης τα κάνει «πιο λιανά» διατυπώνοντας το τι σημαίνει ότι «όλοι είναι ίσοι» , ιδίως για τους μηρυκάζοντες τα περί ισότητας και δημοκρατίας μέσα από το στενά της πνευματικής ή ηθικής τους ανικανότητας, αναμασώντας τα περί « ίσης μεταχείρισης». ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΙΣΟΙ. Η Ισότητα είναι αξία της Δημοκρατίας !

Ας δούμε πως αυτό επιτυγχάνεται με εντιμότητα, ή πως –με ανεντιμότητα και δόλο η έστω λογω πνευματικής ανεπάρκειας - η Ισότητα χρησιμοποιείται ως υποκριτική επίκληση για να εφαρμοσθούν πολιτικές που θα οξύνουν την ανισότητα, και την κοινωνική αδικία, ώστε να εξασφαλίζουν συστεμικα την επιδιωκόμενη από τους εφαρμοστές των πολιτικών αυτών αρρωστημένη ηδονή της αίσθησης «υπεροχής» έναντι των άλλων.

Κάθε Άνθρωπος είναι ένα μοναδικό πλάσμα-δημιούργημα ξεχωριστής αξίας, αλλά «ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΟ ΑΝΙΣΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΙΣΩΝ…» (Αριστοτέλης)
Όσοι λοιπόν εννοούν και πιστεύουν πραγματικά στην ισότητα, γνωρίζουν και αγωνίζονται για την εξατομίκευση του «αποδιδοναι»… Η ισότητα εξασφαλίζεται με την εξατομίκευση του «αποδιδοναι» και με αυτό να γίνεται για όλους.

Η επίκληση και η με ευλάβεια εφαρμογή του αντιθέτου ως .. «δίνουμε σε όλους το ίδιο», είναι, ή αποτέλεσμα ιδεοληψίας, ή νοητικής ανεπαρκείας, ή συνειδητή πρόθεση αναπαραγωγής και επίτασης των κοινωνικών ανισοτήτων με βάση το ανώμαλο βίτσιο της εξουσίας.

Στην Νομαρχιακή μου θητεία άκουσα μεταξύ πολλών άλλων και την Θέση "αν εμείς δεν εμποδίσουμε τεχνητά τους άλλους να έχουν αυτό που έχουμε εμείς, ‘τότε εμείς ποιοι είμαστε’, ‘τότε εμείς πως θα είμαστε καλύτεροι".

Όσοι αγαπάμε τον Άνθρωπο, είναι εύκολο να αντιληφθούμε οτι τα αφηγήματα της ψωροκώσταινας , της ανεπάρκειας πόρων και όλα τα σχετικά φληναφήματα, δεν έχουν παρά ένα εκ προσθέσεως σκοπό, την Δημιουργία ανισοτήτων και την επίταση -όξυνση αυτών. Γιατί? Γιατί κάποιοι θέλουν να νιώθουν «ως Δόγης της Βενετίας».

Αντίθετα «σε ανώτερη πνευματική πίστα», άλλοι απαντούν στο προσωπικό τους ερώτημα του «ποιος είμαι»…με την απόλυτη αυτοπεποίθηση : «είμαι αυτός που πιστεύω σε αυτές τις αξίες που υπερασπίζομαι αυτές τις αρχές», ταξιδεύοντας ως Οδυσσέας για την Ιθάκη….. Είναι οι Καζαντζακικοι, οι Ζορμπάδες που ερωτεύονται την ζωή και υπάρχουν μέσα από την δημιουργία και την προσφορά με κίνητρο και δύναμη την αγάπη. Αυτή είναι η «αγιογραφία» του Έλληνα, του Οντολογικού Έλληνα του Πολιτισμού περασμένου από γενιά σε γενιά σε όλους, από τους βοσκούς του Ψηλορείτη, μέχρι τα βουνά της Μουργκανας στην Ήπειρο. Από τα Ζωνιανά του Μυλοποτάμου στο Ρεθεμνος έως την αναζήτηση πλουσίου γεύματος για τον καλεσμένο με ξόβεργες στο Μαυρουδι…. Από την ναυπηγοεπιισκευαστικη του Περάματος μέχρι τους ερευνητές, Καθηγητές και Ακαδημαϊκούς, όσοι βέβαια από εμάς ..κατάλαβαν….

Αν λοιπόν είσαι Κυβερνήτης, (Υπουργός, Νομάρχης, Διοικητής κλπ κλπ) έχει προσδιοριστική σημασία το πως βλέπεις τον κάθε Άνθρωπο, καθώς και το Σύνολο της Κοινωνίας. Τον βλέπεις μπροστά σου σαν «ενοχλητικό κακομοίρη» που του κανείς την τιμή «να τον δεχθείς» και να τον χτυπήσεις στην πλάτη ??? Αποδέχεσαι ως φυσιολογικό και αυτονόητο να περιμένει ξεχασμένος σε μια καρέκλα στο διάδρομο των επειγόντων με 40 Πυρετό (φωτο) και του λες να πάει το αίμα στο απέναντι κτήριο μέσα στο καταχείμωνο?? Το αποδέχεσαι αυτό καταχαρούμενος από τον Ναρκισσισμό της υπεροχής σου, (καθώς αντιλαμβάνεσαι την «Θέση» σου ως κάτι που καταναλώνεις για δική σου ευχαρίστηση) ή θέλεις ο Άνθρωπος που έχεις μπροστά σου να έχει με εσένα την ιδία περιποίηση, ζεστασιά και σεβασμό. ‘Η θέλεις να τον πάρεις αγκαλιά και να τον φροντίσεις. ‘Η έχεις καταλάβει οτι ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ ΟΛΟΥΣ ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ.
Και ακόμα εσύ/εγώ που ασκούμε ή ασκήσαμε εξουσία, σε ποιον αισθανόμαστε υπόλογοι? Αισθανόμαστε υπόλογοι στην Ελλάδα, στον Άνθρωπο, και στην Κοινωνία, ή κάπου αλλού…..


Στο «πεδίο» φαίνεται που αρχίζει να μεγαλουργεί και που «μας έχει τελειώσει», ο Άνθρωπος και η Ανθρωπιά.



2. ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΠΕΣΕΙΣ :
Σε πολλά πράγματα το αποτέλεσμα εξαρτάται από το ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΠΕΣΕΙΣ ... Άνθρωποι με αξίες και αφοσίωση στον Άνθρωπο και στην αποστολή τους Υπάρχουν πολλοί σε όλα τα λειτουργήματα, άσχετα από το τι (και αν ψηφίζουν). Η Ύπαρξη νάρκισσων, κακότροπων, εκμεταλλευτών και φραγκοφονιάδων (φακελακιδων) είναι αποτέλεσμα της συνολικής προοδευτικής παρακμής μέσα στο «κιτς» (εφαρμοστό) μοντελάκι του προγραμματισμένου συστεμικα αναλώσιμου καταναλωτικού ανθρώπου της Κοινωνίας της Αγοράς.

Οι άνθρωποι που έχουν εναρμονισθεί (πολιτική ορθότητα – κανονικότητα κοκ) με την ζητούμενη συμπεριφορά της κουλτούρας της παρακμής είναι οι (όποιοι) Δικηγόροι που πάνε αδιάβαστοι στο Δικαστήριο –αλλά καλά πληρωμένοι πουλώντας εγωισμό στον «πελάτη»- , οι (όποιοι) γιατροί που δεν παλεύουν να κρατήσουν στην ζωή με νύχια και με δόντια τον κάθε Άνθρωπο …βασιλέα ή στρατιώτη, ανεξάρτητα από το αν έχει χρήματα ή όχι.

Ο Δικός μου ο Πατέρας έφυγε άδικα 4 Ιανουαρίου 2006, σε ανάλογες συνθήκες με τον Πατέρα Καλλιανο. 18 χρόνια πριν. Ήταν άλλες κυβερνήσεις, άλλα κόμματα στην Εξουσία, άλλοι υπουργοί, που αυτούς (όπως και τους επόμενους) αν δεν άφησαν κάτι πίσω τους …ποιος τους θυμάται…. Θυμάμαι όμως πολύ καλά ότι όσο για ένα μεγάλο διάστημα ο Πατέρας μου ήταν στην «σωστή κλινική» με σωστούς Ανθρώπους, (Α.Μ.), η υγεία του ήταν θαυμάσια, με άπειρο σεβασμό σε αυτόν ως νοσηλευόμενο και στην οικογένεια του. Όμως με την μεταφορά σε άλλο τμήμα , δεν θα ξεχάσω ποτέ την «αρνητική δυναμική» την αδιαφορία και τις απαράδεκτες συμπεριφορές μιας ολόκληρης κλινικής, με καταπληκτικές ομοιότητες με αυτήν που περιέβαλαν τον Πατέρα Καλλιανο.

Οι πολιτικές ευθύνες πάντα θα υπάρχουν γιατί οι θάνατοι δεν συμβαίνουν σε κενό αέρος, συμβαίνουν στην πραγματικότητα που εν πολλής διαμορφώνεται και από την Πολιτική. Θα ήταν όμως λάθος να μείνουμε μόνο στις πολιτικές ευθύνες και στην τιμωρία των εκάστοτε υπευθύνων είτε αφορά 57 θανάτους , είτε και μόνον ένα. Του δικού μου πατέρα, του πατέρα του Γιάννη Καλλιανου, του δικού σας πατέρα. Προφανώς δεν αποδέχομαι ούτε την συγκάλυψη , ούτε την ατιμωρησία.

Αυτό που προτείνω είναι να συνειδητοποιήσουμε και τα καλά , τα άπειρα καλά του Ιατρικού μας Κόσμου , των Γιατρών, Των Νοσηλευτών και όλων όσων στελεχώνουν τον τομεα της Υγειάς, που πολεμάνε (σε πραγματικές συνθήκες πολέμου) πέρα από τα όριά τους, που φέρουν αποτέλεσμα λογω του ήθους τους. Γνώση χωρίς ήθος δεν φθάνει. Η γνώση είναι αναγκαία, αλλά όχι ικανή και αναγκαία συνθήκη…

Αυτό που προτείνω, και πρόσθετος σκοπός αυτού του Άρθρου μου, είναι να εντοπίσουμε εμπεριστατωμένα όλες τις παραμέτρους που αναπτύσσουν τις απαράδεκτες, και επικίνδυνες συνθήκες συμπεριφορών, και αρνητικές δυναμικές που συσχετίζονται με mall practice, ή/και θανάτους, στο περιβάλλον Νοσοκομείων και κυρίως κλινικών.

Η παρακμή και οι παράμετροι που δημιουργεί, (το…υποκείμενο νόσημα του μικρό-συστήματος επί μέρους Νοσοκομείων ή κλινικών) θέλει ισχυρότερη «αγωγή» από την απόδοση πολιτικών, ποινικών η αστικών ευθυνών.

Και αυτή την παρακμή πρέπει να αντιμετωπίσουμε για να μην είχε πεθάνει ο δικός μου πατέρας, ο πατέρας του Καλλιανου, ο δικός σας πατέρας.




Είναι ηθική υποχρέωση όλων μας και κυρίως ημών που λογω ιδιότητας έχουμε την ικανότητα και την δυνατότητα να αντιλαμβανόμαστε και να κρίνουμε, (αποδεχόμενοι και το να κρινόμεθα) είτε επιβραβεύοντας τα άριστα, είτε κυνηγώντας τις απεχθείς κατατάσσεις που παράγουν κακία και θάνατο.

]
Με τις παραμέτρους όμως της παρακμής στην υγεία θα ασχοληθούμε στο επόμενο Άρθρο μας που θα είναι το Β ΜΕΡΟΣ… που θα πραγματεύεται «ΤΟΝ ΚΑΙΑΔΑ ΤΟΥ ΕΣΥ»
3. Στο Σημερινό Άρθρο μας θα ήθελα να κλείσουμε με την Καλή, την ηθική και την αποτελεσματική πλευρά των «μαχητών για την υγεία του ασθενούς σε κατάσταση πολέμου» ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΣΥ γιατί . …
ΟΝΤΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΛΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ! ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
γιατί .… ΟΝΤΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΛΟ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ!
ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
γιατί . ΟΝΤΩΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ <<ΘΕΕ ΜΟΥ ΠΟΙΟΣ ΚΡΑΤΑ ΤΑ ΞΕΚΑΡΦΩΤΑ ΚΕΡΑΜΙΔΙΑ» Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ : ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ !
Άνθρωποι με αξίες και αφοσίωση στον Άνθρωπο και στην αποστολή τους Υπάρχουν πολλοί Και στον Ιατρικό χώρο. Αυτοί είναι οι Καλοί Γιατροί που έχουμε στην Ελλάδα. Οι καλοί γιατροί που υπάρχουν σε όλα τα Νοσοκομεία, και που έχουν κάνει το Νοσοκομείο σπίτι τους, τις εφημερίες «Οχυρό Ρουπελ ενάντια στο Θάνατο», την αγκαλιά τους ανοιχτή για κάθε πάσχοντα. Οι εκατοντάδες αυτοί γιατροί (αλλά και συνολικά το προσωπικο υγειάς) κρατάνε την μεθόριο της αξιοπρέπειας του Ανθρώπου και έγιναν γιατροί όχι για φωτογραφίες στο Face Book ή για την ταμπέλα καθηγητής που χρεώνει ανάλογα. Οι εκατοντάδες ερωτευμένοι με την αποστολή του γιατροί –και εν γένει Υγειονομικοί- διάλεξαν το ΕΣΥ για να υπηρετήσουν το σκοπό του. Την Δωρεάν προσφορά Υγείας στον πάσχοντα με αυταπάρνηση, και χωρίς ….παραπομπή σε ιδιωτικά Ιατρεία.

Αξίζει να κλείσω με θετική τεκμηρίωση που στηρίζει την Ελπίδα και την Πίστη στον Άνθρωπο του ΕΣΥ και στην αποτελεσματικότητα του ήθους του, παραθέτοντας και ονόματα Γιατρών που τιμούν τον όρκο του Ιπποκράτη.

Νοσοκομείο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός. Α ΥΠΕ, Διοικητις η κ Ταβιανατου. Τρέχει από τα χαράματα με δύναμη την αγάπη. Γενικά το Νοσοκομείο έχει μια ατμόσφαιρα καλωσορίσματος και αγκαλιάς. Στο ίδιο Νοσοκομείο, βραχεία Νοσηλεία στην ΩΡΛ κλινική. Η επέμβαση στο αυτί του ασθενούς από τον Διευθυντή της κλινικής Δρ Στέλιο Τριαντο γίνεται σε κανονικό χειρουργείο, σε περιβάλλον αποστείρωσης. Αναισθησιολόγος παρών έστω και για την τοπική ολιγόχρονη αναισθησία, σύνδεση με καρδιολογικά και άλλα μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας, εξασφάλιση φλέβας. Πλήρης χειρουργική ομάδα επι του εργον. Και όλα αυτά για νοσηλευόμενο χωρίς υποκείμενα νοσήματα. Όταν το τυπικό πρωτόκολλο είναι η μαξιμαλιστική θέση της 100% πρόληψης για όλα, επιτυγχάνουμε.

Νοσοκομείο Ευαγγελισμός, η ΝΑΥαρχίδα μας. Επείγοντα περιστατικά. Τα ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ φθάνουν απανωτά. Γενικός συντονιστής Επειγόντων Δρ Νίκος Αρβανιτακης-ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Συντονίζει (εδώ και πολλά χρόνια) με πάθος ομάδα γιατρών, αγκαλιάζει , εμπνέει, δίνει κουράγιο, πολεμάει. Πρώτος στη μάχη. Γιατί τα επείγοντα στον Ευαγγελισμό είναι κάτι παραπάνω από υβριδικός πόλεμος…. Να προσθέσω ονόματα μαχίμων γιατρών Δρ Ιωαννης Ξωξακος Ουρολόγος, Δρ Παναγιώτης Πριγκουρης Χειρουργός, Δρ Αμπατζης… αλλά και γιατρών που συνταξιοδοτηθηκαν από τον Ευαγγελισμό… Δρ. Δημήτρης Χονδρός ή που έφυγαν και από το Νοσοκομείο και από την ζωή…. Σωτήρης Πριγκουρης Διευθυντής Δ Χειρουργικής.

Να σταματήσω και στο ΚΑΤ Χειρουργός Αθανάσιος Αντωνόπουλος και να πεταχτώ στο Νοσοκομείο της Κυπαρισσίας με Διοικητή τον Δημήτρη Λαμπρόπουλο και Βιοπαθολογο τον Δρ. Αριστείδη Μπουτσικακη.

Θα σταματήσω εδώ τις «αναγνωρίσεις» κάτι που είναι δεοντολογία για κάθε ερευνητή και ακαδημαϊκό, γιατί ο αριθμός των ονομάτων θα είναι πολύ μεγάλος. Και οι αναγνωρίσεις παρατίθενται ως ελάχιστη τεκμηρίωση (και) του «καλού» που υπάρχει στο ΕΣΥ. … «Της αυλής των θαυμάτων».

Όλοι αυτοί έσωσαν ζωες πολεμώντας ΜΕ ΤΟ ΗΘΟΣ ΤΟΥΣ, με το πάθος τους για την αποστολή τους ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ. (Ισότητα).

Είμαι βέβαιος ότι με την συμμετοχή της Κοινωνίας θα μπορούσαμε να γεμίσουμε εκατοντάδες ονόματα τέτοιων γιατρών ανα την Ελλάδα

ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΣ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΟΤΙ
1: ΟΤΙ Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΣΥ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΗΘΟΣ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ.
2: ΟΤΙ Η ΙΣΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
3. ΟΤΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ ΟΛΟΥΣ ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ ( η ίση κακομεταχείριση δεν είναι Δημοκρατία)

Αυτές είναι οι αξίες και οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ τους που κρατούν το ΕΣΥ επάξια ως «αυλη των θαυμάτων». Για την Ελλάδα και τον Άνθρωπο

Μερικός προιδεασμός για το Β Μέρος :
Η σκέτη γνώση και μάλιστα αυτή που «δημιουργεί υπεροψία και αλαζονεία της εξουσίας» ακόμα και απέναντι σε ομολόγους ή ανώτερους σε βαθμίδα και γνώση (αλλά Ανθρώπους), .. παράγει κακομεταχείριση μέχρι και θάνατο και δημιουργεί ΤΟΝ ΚΑΙΑΔΑ ΤΟΥ ΕΣΥ. (για τον οποίο θα επανέλθουμε) …

(*)
Β.Α.,Μ.Α.,M.C.P., Ph.d., Post Doc
Case Western Reserve University
University of Pennsylvania
Αριστείο Ακαδημαϊκής Διδασκαλίας ΗΠΑ (1987)
Διετέλεσε Μέλος της Διοικούσας (Συγκλήτου) του Πανεπιστημίου Αιγαίου
Πρόεδρος της Εταιρείας Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Αιγαίου
Σύμβουλος στο Δημοκριτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
Νομάρχης Ρεθύμνης
Νομάρχης Θεσπρωτίας
#Αποφοίτησε από την Σχολή Μωραιτη Πρότυπο Λύκειο Αθηνών
# Στον Άνθρωπο, στην Ελλάδα και στον Πολιτισμό, τον μυησε ο πατέρας του Δημοσιογράφος, λογοτέχνης, θεατρικός και μουσικός κριτικός Περσεας Αθηναιος