Ανακαλύφθηκε μικρό χρυσό δαχτυλίδι της ελληνιστικής εποχής που αλλάζει τα δεδομένα – Εκτιμάται ότι είναι 2.300 ετών

Ένα εκπληκτικό δείγμα αρχαίων κοσμημάτων, ένα μικρό χρυσό

δαχτυλίδι, διακοσμημένο με πολύτιμο κόκκινο λίθο, ο οποίος πιστεύεται ότι είναι γρανάτης, έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη και η ηλικία του εκτιμάται ότι είναι 2.300 ετών.

Η ανακάλυψη έγινε σε ανασκαφές στην Πόλη του Δαβίδ, και για την ακρίβεια σε ένα μέρος του Εθνικού Πάρκου των Τειχών της Ιερουσαλήμ. Με βάση την ηλικία του το δαχτυλίδι τοποθετείται στην πρώιμη ελληνιστική περίοδο.

 Το χρυσό δαχτυλίδι, άψογα διατηρημένο λόγω της φύσης του χρυσού, δεν φέρει σημάδια σκουριάς ή σημαντικής φθοράς από την τελευταία χρήση του, έστω κι αν αυτή ήταν πριν από χιλιετίες. Σύμφωνα με τους διευθυντές της ανασκαφής, Yiftah Shalev και Riki Zalut Har-tov, το δαχτυλίδι είναι ιδιαίτερα μικρό, πιθανόν να ταιριάζει στο μικρό δάχτυλο μιας γυναίκας ή στο δάχτυλο ενός παιδιού.

Η τεχνοτροπία του δαχτυλιδιού

Ο Δρ. Marion Zindel, εξηγεί ότι το δαχτυλίδι κατασκευάστηκε σφυρηλατώντας λεπτά κομμένα, χρυσά φύλλα πάνω σε μια μεταλλική βάση δακτυλίου. H μέθοδος  αυτή, αντικατοπτρίζει το κοινό στιλ κατασκευής δαχτυλιδιών στο τέλος του 4ου έως τις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ.. Πρόκειται για μια  μια περίοδομκατά την οποία οι άνθρωποι άρχισαν να προτιμούν τα χρυσά κοσμήματα με πολύτιμους λίθους έναντι των αμιγώς χρυσών κοσμημάτων.

Σύνδεση με άλλα κοσμήματα της πρώιμης ελληνιστικής περιόδου

Ο καθηγητής Yuval Gadot από το Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ και ο ανασκαφέας Efrat Boacher, τονίζουν ότι αυτό το χρυσό δαχτυλίδι έρχεται να προστεθεί σε άλλα πρώιμα ελληνιστικά κοσμήματα που βρέθηκαν στις ανασκαφές της πόλης του Δαβίδ, όπως ένα μενταγιόν που αναπαριστά ένα κερασφόρο ζώο και μια διακοσμημένη χρυσή χάντρα. Τα ευρήματα αυτά είναι καθοριστικά για την αναδιαμόρφωση της κατανόησης της φύσης και του καθεστώτος της Ιερουσαλήμ κατά την πρώιμη ελληνιστική περίοδο.

Το Ελληνιστικό δαχτυλίδι που βρέθηκε είναι πολύ μικρού μεγέθους. (Φωτό: Αρχή Αρχαιοτήτων του Ισραήλ)

Προηγουμένως, η σπανιότητα των δομών και των αντικειμένων από αυτήν την εποχή οδήγησε τους μελετητές να πιστεύουν ότι η Ιερουσαλήμ ήταν μια μικρή πόλη με περιορισμένους πόρους, που περιοριζόταν στη νοτιοανατολική κορυφογραμμή και ήταν γνωστή ως «Πόλη του Δαβίδ».  Ωστόσο, οι πρόσφατες ανακαλύψεις από τις ανασκαφές στο πάρκινγκ της Givati αποκαλύπτουν μια διαφορετική αφήγηση. Το εύρος των κατασκευών που έχουν έρθει στο φως περιλαμβάνει τόσο ιδιωτικές κατοικίες όσο και δημόσια κτίρια, υποδεικνύοντας μια εκτεταμένη πόλη που εκτείνεται από την κορυφή του λόφου προς τα δυτικά. Η ποιότητα και η φύση αυτών των κτιρίων, παράλληλα με τα πολυτελή χρυσά ευρήματα, υποδηλώνουν μια ακμάζουσα οικονομία και ένα καθεστώς ελίτ για τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ.

Η Ελληνιστική περίοδος, αρχίζοντας από τη βασιλεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ήταν γνωστή για τις εκτεταμένες εμπορικές και πολιτιστικές ανταλλαγές. Οι κατακτήσεις του Αλεξάνδρου διευκόλυναν την κυκλοφορία των πολυτελών αγαθών, συμπεριλαμβανομένων των χρυσών κοσμημάτων, σε όλη την αυτοκρατορία του. Τα ελληνιστικά κοσμήματα συχνά παρουσίαζαν σχέδια εμπνευσμένα από μυθολογικές μορφές ή σημαντικά συμβολικά γεγονότα, που καταδεικνύουν τις καλλιτεχνικές και πολιτιστικές επιρροές της εποχής.

Οι ανασκαφές συνεχίζουν να αποκαλύπτουν αντικείμενα, που εμπλουτίζουν την ιστορική αφήγηση της Ιερουσαλήμ. Κάθε ανακάλυψη, όπως αυτό το εξαίσιο χρυσό δαχτυλίδι, συμβάλλει σε μια πιο ουσιαστική κατανόηση του παρελθόντος της πόλης, των ανθρώπων της και της θέσης της μέσα στην ευρύτερη ελληνιστική πολιτιστική και οικονομική σφαίρα.