Η πολωνική πόλη Βρότσλαβ -η τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της Πολωνίας- την δεκαετία του '80 βρισκόταν ακόμη υπό -αυταρχικό- κομμουνιστικό καθεστώς. Ένα κίνημα διαμαρτυρίας, το Orange Underground, εξελίχθηκε σε μια ειρηνική διαμαρτυρία ενάντια στο καθεστώς ως τμήμα του ευρύτερου κινήματος της Αλληλεγγύης. Αυτές οι διαμαρτυρίες ήταν όσο το δυνατόν πιο ανόητες, έτσι ώστε η αστυνομία, αν συλλάμβανε όσους συμμετείχαν, να προκαλούσε το γέλιο. Όταν οι αρχές έβαφαν τα αντικυβερνητικά γκράφιτι, η Orange Underground απαντούσε ζωγραφίζοντας νάνους πάνω στα σβησμένα γκράφιτι. Το 2001 έγινε μια εκδήλωση προς τιμή αυτής της αντίστασης: έχοντας πλέον πέσει το καθεστώς, τοποθετήθηκε το γλυπτό ενός νάνου στην οδό Świdnicka της πόλης και έτσι ξεκίνησαν όλα...
Το πρώτο μνημείο (φωτογραφία στην αρχή) δεν έμεινε μόνο του για πολύ καιρό. Σύντομα, οι νάνοι άρχισαν να εμφανίζονται σε όλη την πόλη. Δεν ήταν τόσο μεγάλοι όσο το πρωτότυπο, αλλά τοποθετήθηκαν σε μέρη όπου μπορούσε να τους δει ο κόσμος.
Γιατί όμως νάνοι (krasnale, krasnoludki, στα πολωνικά); Τα μέλη του Orange Underground επέλεξαν τους νάνους ως σύμβολο του κινήματος. Στη δεκαετία του 1980 μάλλον είχαν κάποιο νόημα: ο πανταχού παρών, ανώνυμος μικρούλης τύπος αντιστέκεται. Επιπλέον, όπως είπε κάποτε ο αρχηγός του κινήματος, Waldemar Fydrych, "Μπορείτε να αντιμετωπίσετε σοβαρά έναν αστυνομικό όταν σας ρωτάει: 'Γιατί συμμετείχατε σε μια παράνομη συνάντηση νάνων';".
Μια γρήγορη ματιά στο πρωτότυπο και θα φανεί γρήγορα ότι δεν ήταν προγραμματισμένο να γίνει ολόκληρη σειρά με νάνους. Αυτό που ξεκίνησε ως ένα και μόνο μνημείο, έχει γίνει γιορτή.
Όταν ανεγέρθηκε το πρώτο άγαλμα, αργά, αλλά σταθερά, οι νάνοι άρχισαν να πολλαπλασιάζονται.
Σε όλη την πόλη, μπορεί κανείς να δει νάνους να "συμμετέχουν" στην καθημερινότητα. Κάποιοι διασκεδάζουν, τραγουδώντας ο ένας στον άλλον. Άλλοι καταναλώνουν όσο το δυνατόν περισσότερο αλκοόλ, άλλος ετοιμάζεται να παραδώσει ένα σημαντικό μήνυμα μέσω περιστεριών. Όταν όμως κάποιος είναι σε ένα συνεχές πάρτι, θα χρειαστεί και έναν υπνάκο, έξω, στον ήλιο. Φυσικά, κάποιες φορές, ο ενθουσιασμός έχει και επιπτώσεις...
Μερικοί νάνοι συνεχίζουν τα μικρά, καθημερινά καθήκοντά τους. Άλλοι επισημαίνουν κάποιο συγκεκριμένο ζήτημα. Σε τρεις για παράδειγμα (φωτογραφία κάτω), ανατέθηκε η εκστρατεία "Βρότσλαβ, Πόλη Χωρίς Εμπόδια" το 2008. Η εκστρατεία ήταν μέρος της δέσμευσης των αρχών της πόλης ώστε να ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος σε θέματα αναπηρίας.
Από τον τεράστιο αριθμό των νάνων -250 μέχρι στιγμής και συνεχίζει- μέχρι στιγμής υπάρχουν μόνο τρεις γυναίκες. Ίσως αυτό να είναι ένα δείγμα της λαογραφίας όπου οι αρσενικοί νάνοι φαίνεται να είναι περισσότεροι των γυναικών.
Από τις κυρίες λοιπόν, η μια σερβίρει μπίρα, η δεύτερη φαίνεται να το διασκεδάζει στο χώρο εργασίας της, ενώ η τρίτη μάλλον ετοιμάζεται για κάποιο ραντεβού.
Οι νάνοι έχουν γίνει τόσο δημοφιλές αξιοθέατο στην πόλη, που το τοπικό τουριστικό γραφείο έχει δημοσιεύσει φυλλάδιο όπου αναφέρονται όλα τα μέρη που μπορεί να βρει κανείς κάποιον νάνο.
Κάποτε ξεκίνησε ως μια μορφή πολιτικής διαμαρτυρίας αλλά πλέον, με αυτόν τον κάπως αστείο τρόπο, αυτή η διαμαρτυρία δε θα ξεχαστεί ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου