Μύκονος: Το άβατο «αγγίζει» και τους εργαζόμενους – «Σωρεία παραιτήσεων κάθε μήνα λόγω των απαράδεκτων συνθηκών εργασίας»

 

Τη στιγμή που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η έρευνα που παρήγγειλε η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Γεωργία Αδειλίνη, για τη λεγόμενη «Μαφία της Μυκόνου», προκειμένου να πέσει άπλετο φως στη «σκοτεινή» πλευρά του κοσμοπολίτικου νησιού των Κυκλάδων που πλαισιώνεται, μεταξύ άλλων, από ανθρωποκτονίες, «προστασία» επιχειρήσεων και ξέπλυμα χρήματος, η περιοχή χαρακτηρίζεται ως «άβατο» εδώ και δεκαετίες, και από εργαζόμενους που έρχονται αντιμέτωποι με τις άθλιες συνθήκες εργασίας που επικρατούν.

Καταγγελίες για ξυλοδαρμούς εργαζομένων, απειλές από εργοδότες, τρομερή παραβίαση του ωραρίου εργασίας που φτάνει έως και τις 13-15 ώρες την ημέρα, και οφειλές δεδουλευμένων. Όλα τα παραπάνω, αποτελούν τη λυπηρή και θλιβερή πραγματικότητα – και καθημερινότητα για τους εργαζόμενους που πηγαίνουν για σεζόν – του γοητευτικού και λαμπερού «Νησιού των Ανέμων».

Η Μύκονος το τελευταίο διάστημα βρίσκεται στα «φώτα της δημοσιότητας» για όλους τους λάθος λόγους. Αφορμή, αποτέλεσαν τα όσα αποκαλύφθηκαν μετά την δολοφονία του τοπογράφου Παναγιώτη Στάθη, στις αρχές του μήνα στο Ψυχικό. Το θύμα, φέρεται να είχε επαγγελματική δραστηριότητα στο νησί, ενώ τα τελευταία χρόνια είχε επεκτείνει τον κύκλο των εργασιών του και είχε αρχίσει να δραστηριοποιείται ενεργά στο real estate και να ενεργεί ως μεσίτης και επενδυτής, αγοράζοντας και μεταπωλώντας εκτάσεις. «Ο 54χρονος τοπογράφος φέρεται να απέκτησε σε νησί των Κυκλάδων κάτι που επιθυμούσε πολύ και άλλος», τόνιζαν πηγές της ΕΛ.ΑΣ.. «Φαίνεται ότι, πιθανότατα, κάποιος ενοχλήθηκε πολύ και έδωσε την εντολή δολοφονίας του», προσθέτουν.

Ανοχύρωτη η Μύκονος, χωρίς ελεγκτικό μηχανισμό

Το enikos.gr ήρθε σε επικοινωνία με τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Επισιτισμού – Τουρισμού, Γιώργο Χότζογλου, ο οποίος ερωτήθηκε σχετικά, εάν υπάρχει περίπτωση να συνδέονται και να σχετίζονται οι παράνομες και πολλές φορές εγκληματικές ενέργειες που αμαυρώνουν το κοσμοπολίτικο νησί, με τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας των εργαζομένων. «Όλα έχουν σχέση μεταξύ τους» απάντησε ο ίδιος.

«Η Μύκονος εδώ και χρόνια είναι ένα άβατο. Οι καταγγελίες που έχουμε κάθε χρόνο είναι οι ίδιες. Υπάρχει τρομερή παραβίαση του ωραρίου εργασίας, και οι προφορικές συμφωνίες για παχυλούς μισθούς, δεν αποδίδονται ποτέ στην πραγματικότητα. Για αυτούς τους λόγους, μεταξύ άλλων, έχουμε τέτοια εναλλαγή προσωπικού κάθε 1-1μιση μήνα, αφού σημειώνεται σωρεία παραιτήσεων, ενώ οι εργοδότες απλώς αναρτούν καινούριες αγγελίες. Είναι απαράδεκτες οι συνθήκες εργασίας».

Το κυριότερο πρόβλημα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι εργαζόμενοι στη Μύκονο, σύμφωνα με τον κ. Χότζογλου, είναι πως δεν υπάρχει κανένας ελεγκτικός μηχανισμός, ένας ΣΕΠΕ που να μπορούν να απευθυνθούν για να προχωρήσουν σε καταγγελίες. «Μύκονος, Σαντορίνη και Πάρος, που θεωρούνται οι “ναυαρχίδες” του ελληνικού τουρισμού με χιλιάδες εργαζόμενους και εκατοντάδες επιχειρήσεις, δεν έχουν ένα γραφείο επιθεώρησης εργασίας. Πρέπει να πας στη Σύρο για να καταγγείλεις οτιδήποτε». 

«Είχαμε συμβουλεύσει εργαζόμενο να απευθυνθεί στο αστυνομικό τμήμα»

«Το 2013 είχα πάει εγώ με ειδικούς επιθεωρητές από Αθήνα, και μας περίμεναν μπράβοι στο λιμάνι, οι οποίοι μας έδειξαν ένα κατάστημα εστίασης που βρισκόταν κοντά στο σημείο, και μας είπαν να πάμε εκεί να πιούμε καφέ, να φάμε, και στην συνέχεια μας έδειξαν και την “πόρτα της εξόδου”. Εμείς απορήσαμε, πώς γινόταν να γνωρίζουν τα πρόσωπά μας».

Σύμφωνα με τον κ. Χότζογλου, οι καταγγελίες στην Μύκονο, ξεκινάνε από την αρχή της σεζόν, και εντείνονται, παρουσιάζοντας φοβερή κλιμάκωση τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο. «Είτε ψάχνουν ένσημα, είτε ζητούν τα δεδουλευμένα τους, είτε ψάχνουν τον ίδιο τον εργοδότη. Πέρυσι, είχαμε καταγγελία για έναν εργοδότη που πέταξε από το κατάλυμα έναν εργαζόμενο κυριολεκτικά την νύχτα, με αποτέλεσμα εκείνος να μείνει σε beach bar, αφού δεν είχε που αλλού να πάει. Πρόπερσι, σε καταγγελία που αφορούσε κλαμπ του νησιού, ο εργαζόμενος είχε ένα σοβαρό τροχαίο με το μηχανάκι, και ήταν δηλωμένος μέχρι τις 00:00 ενώ σχολούσε ξημερώματα. Το πιο ακραίο ήταν ότι, όταν ζητήσαμε από την επιχείρηση να το δηλώσει ως εργατικό ατύχημα, μας απάντησαν πως ο ίδιος είχε απολυθεί, ακριβώς προτού σημειωθεί το τροχαίο».

Παλαιότερα, όπως επισημαίνει ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Επισιτισμού – Τουρισμού, υπήρχαν συχνότερα καταγγελίες για απειλές και ξυλοδαρμούς. «Σε μία περίπτωση είχαμε αναγκαστεί να συμβουλεύσουμε τον εργαζόμενο να προσφύγει στο αστυνομικό τμήμα της Μυκόνου. Αξίζει να σημειωθεί πως δεν είχε βρει την ανταπόκριση που θα έπρεπε».