Η πόλη Σαμούχα
Η Σαμούχα υπήρξε μια πόλη των Χετταίων και θρησκευτικής σημασίας που ήκμασε μεταξύ 1800-1600 π.Χ.
Η Σαμούχα, σήμερα γνωστή ως Καγιαλιπίναρ, βρίσκεται στο κέντρο της Τουρκίας, περίπου 40 χιλιόμετρα δυτικά της Σίβας, κοντά στην πόλη Καγιαλιπίναρ.
Η Σαμούχα αποτέλεσε κέντρο για τη διαμονή κατά τη θερινή περίοδο για πολλούς βασιλιάδες, λόγος ο οποίος κάνει τους ιστορικούς να εικάζουν ότι, η πόλη ήταν δεύτερη πρωτεύουσα.
Οι ανασκαφές στην πόλη Σαμούχα ξεκίνησαν το 1930.
Μέχρι σήμερα έχουν ανακαλυφθεί αρχαίες Ασσυριακές Εμπορικές Αποικίες, οικήματα των Χετταίων, καθώς και ρωμαϊκά, βυζαντινά, ελληνιστικά, οικήματα και αντικείμενα της ρωμαϊκής και της πρώιμης χριστιανικής περιόδου, καθώς και πολλές σφραγίδες από βασιλιάδες, πριγκίπισσες, πρίγκιπες και αξιωματούχους των Χετταίων.
H αναπληρώτρια καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Koç, του τμήματος Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης και επικεφαλής των ανασκαφών, Δρ. Çiğdem Maner, συνεχίζει από πέρυσι τις ανασκαφές στην περιοχή που θεωρείται ότι βρισκόταν το κτίριο που στέγαζε τον ναό της θεάς Σάουσκα.
Δηλώνοντας ότι, κατά την ανασκαφική περίοδο του 2023, ανακαλύφθηκε ένα σπουδαίο τμήμα πινακίδας των Χετταίων στην περιοχή που θεωρείται πως βρίσκεται το σημείο του ναού, η Δρ. Çiğdem Maner, είπε:
«Η πινακίδα που βρήκαμε, ανέφερε την αποστολή βοοειδών, όπως 1.200 αγελάδες και 400 βόδια. Κατά τη διάρκεια των φετινών ανασκαφών, βρήκαμε διάφορα ευρήματα που στηρίζουν την υπόθεση αυτή.
Ως εκ τούτου, αποφασίσαμε νa αποκαλύψουμε ολόκληρη τη δομή στον συγκεκριμένο τομέα και, για φέτος, αυτός είναι ένας απ’ τους βασικούς μας στόχους».
Η Çiğdem Maner σημείωσε ότι: «Εικάζουμε ότι στην περιοχή υπήρχε ένας ναός. Βέβαια, οι ανασκαφές ενδέχεται ν’ αποκαλύψουν ένα διαφορετικό αποτέλεσμα στο μέλλον.
Ο ναός είχε μια μνημειώδη είσοδο και όταν την αντιπαραβάλλουμε με άλλες δομές ναών από άποψη αρχιτεκτονικής και δομής, προκύπτουν ομοιότητες.
Εργαζόμαστε συγκριτικά στην αρχαιολογία».
Αναφορές στη Σάουσκα σε κείμενα των Χετταίων
«Το Καγιαλιπίναρ υπήρξε ένας σημαντικός οικισμός κατά το δεύτερο μισό του 1.000 π.Χ.
Ήταν θρησκευτικό κέντρο τόσο στη διάρκεια της Ασσυριακής Εμπορικής Αποικίας, όσο και στις περιόδους των Χετταίων.
Κατά την περίοδο της ασσυριακής αυτοκρατορίας, κείμενα της σφηνοειδούς γραφής περιλαμβάνουν αναφορές στη θεά Ishtar. Κατά την περίοδο των Χετταίων, αναφέρεται η Σάουσκα. Δεν έχει αποφασιστεί ακόμη σε ποια απ’ τις δύο περιόδους ανήκει ο ναός.
Όμως, όπως καταλαβαίνουμε απ’ όλα τα κείμενα της σφηνοειδούς γραφής που έχουν βρεθεί στο Καγιαλιπίναρ, οι θρησκευτικές δραστηριότητες και οι γιορτές, ήταν πολύ διαδεδομένες..
Για τον λόγο αυτό, αποφασίσαμε να εστιάσουμε το ενδιαφέρον μας στη συγκεκριμένη περιοχή, ενώ σκοπεύουμε νa αποκαλύψουμε ολόκληρη τη δομή φέτος το καλοκαίρι».
Ποια ήταν η θεά Σάουσκα
Η θεά Σάουσα, συνδέθηκε με την αγάπη και τον πόλεμο, καθώς και με ξόρκια και κατ’ επέκταση με τη θεραπεία.
Ενώ συνήθως αναφέρεται ως θεά και με θηλυκούς τίτλους, όπως “allai”, (Hurrian: «κυρία»), είναι επίσης γνωστές οι αναφορές σε έναν αρσενικό Σάουσκα.
Οι Χουρρίτες τη συνέδεσαν με τη Νινευή, αλλά λατρευόταν επίσης σε πολλά άλλα κέντρα που σχετίζονται με τον πολιτισμό τους, από τις πόλεις της Ανατολίας στην Κιζουβάτνα, μέσω του Αλαλάχ και της Ουγκαρίτ στη Συρία, μέχρι το Νούζι και το Ουλάμμε στη βορειοανατολική Μεσοποταμία.
Λατρευόταν επίσης στη νότια Μεσοποταμία, όπου εισήχθη μαζί με μια σειρά άλλων ξένων θεοτήτων κατά την περίοδο Ουρ Γ΄.
Σε αυτήν την περιοχή, συνδέθηκε με την Ιστάρ.
Σε μεταγενέστερο χρονικό σημείο, η αυξανόμενη επιρροή των Χουρριτών στον πολιτισμό των Χετταίων, είχε ως αποτέλεσμα την υιοθέτηση της Σάουσκα στο Χιτιτικό πάνθεον του κράτους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου