Διαβήτης: Πώς συνδέεται με το μικροβίωμα του εντέρου – Νέα μελέτη ανοίγει δρόμο για αποτελεσματική θεραπεία

Ο διαβήτης είναι μια πάθηση γνωστή από την αρχαιότητα, που

περιγράφεται 1500 χρόνια πριν γεννηθεί ο Χριστός, στο αιγυπτιακό ιατρικό κείμενο τον πάπυρο Ebers. Μια νέα μελέτη ανατρέπει τα δεδομένα για την αιτιολογία του και ανοίγει νέους δρόμους θεραπείας.

Η επικρατούσα άποψη σχετικά με την αιτιολογία του διαβήτη ανατρέπεται από τις νεότερες μελέτες.Μέχρι τώρα η άποψη που επικρατεί είναι ότι η νόσος εμφανίζεται όταν το πάγκρεας δυσκολεύεται να επεξεργαστεί την ινσουλίνη και ως εκ τούτου η γλυκόζη (ή το σάκχαρο του αίματος) γίνεται πολύ υψηλό.

 Όμως τα τελευταία χρόνια, οι επιστήμονες άρχισαν να εξετάζουν το μικροβίωμα του εντέρου -το σπίτι βακτηρίων, μυκήτων, ιών και άλλων μικροβίων που επηρεάζουν την υγεία μας- για ενδείξεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται ο διαβήτης. Μια πρόσφατη μελέτη στο περιοδικό Nature Medicine αναφέρει ότι ο διαβήτης μπορεί να οφείλεται σε αλλαγές στο μικροβίωμα και οι αλλαγές που υφίσταται ένα σώμα όταν αναπτύσσει την πάθηση μπορεί ακόμη και να ξεκινήσουν από εκεί.

Καθώς τα ποσοστά διαβήτη συνεχίζουν να αυξάνονται, ο ιατρικός τομέας συνεχίζει να αναζητά αποτελεσματικές θεραπείες για την εξουθενωτική ασθένεια. Οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, για παράδειγμα, εμφανίζουν συμπτώματα όπως κόπωση, δίψα, συχνουρία, αίσθημα μυρμηγκιάσματος και τακτικές λοιμώξεις. Εάν αφεθούν χωρίς θεραπεία, οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 μπορεί να υποφέρουν από νεφρική και οφθαλμική βλάβη, καρδιακές προσβολές και εγκεφαλικά επεισόδια.

Διαβήτης: Έρχεται θεραπεία μέσω του μικροβιώματος του εντέρου;

Για δεκαετίες, οι γιατροί αντιμετώπιζαν καταστάσεις όπως ο διαβήτης τύπου 2 με φάρμακα όπως η μετφορμίνη και οι αναστολείς SGLT2 ή μέσω ενέσεων ινσουλίνης. Αυτό που προτείνει αυτή η εκπληκτική νέα έρευνα, είναι ότι η θεραπεία για τον διαβήτη θα μπορούσε να επεκταθεί πέρα ​​από το αίμα ή το πάγκρεας, εστιάζοντας στους μικροοργανισμούς που βρίσκονται στα έντερά μας.

«Αν και η μελέτη μας δημιουργεί κυρίως υποθέσεις και δεν μπορεί να θεωρηθεί ως άμεση απόδειξη για αιτιώδη συναγωγή, η λεπτομερής ανάλυσή μας υποστηρίζει ότι τα ευρήματά μας για τα μικροβιακά χαρακτηριστικά του διαβήτη είναι απίθανο να οφείλονται σε αντίστροφη αιτιότητα -δηλαδή ότι οι παθολογικές αλλαγές του διαβήτη προκαλούν μικροβιακές αλλαγές», είπε ο Δρ Daniel Wang στο Salon.

Η μελέτη που συνέταξε ο επιστήμονας περιλαμβάνει τη μεγαλύτερη και πιο ποικιλόμορφη ανάλυση των μικροβιωμάτων του εντέρου που δημιουργήθηκε ποτέ για άτομα με διαβήτη τύπου 2, προδιαβήτη και υγιή κατάσταση γλυκόζης. Στην πορεία, οι ερευνητές από το Brigham and Women’s Hospital, το Broad Institute of MIT και T.H. Chan School of Public Health του Harvard ανακάλυψε συγκεκριμένους ιούς και γενετικές παραλλαγές σε συγκεκριμένα βακτήρια που αντιστοιχούν στον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2.

«Ως εκ τούτου, είμαστε βέβαιοι ότι οι παρατηρούμενες αλλαγές στο μικροβίωμα του εντέρου συμβαίνουν πρώτα και ότι ο διαβήτης αναπτύσσεται αργότερα, όχι το αντίστροφο. Ωστόσο, απαιτούνται μελλοντικές προοπτικές ή παρεμβατικές μελέτες για να αποδειχθεί σταθερά η αιτιότητα», είπε ο Δρ. Wang.

Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν ορισμένα πράγματα που οι ερευνητές προσδιόρισαν με βεβαιότητα. Πρώτον, υπάρχουν 19 φυλογενετικά διαφορετικά είδη μικροοργανισμών που ζουν στα ανθρώπινα έντερα που σχετίζονται με τον διαβήτη τύπου 2, συμπεριλαμβανομένων του Clostridium bolteae και του Butyrivibrio crossotus.

Κάθε είδος μικροβίων επηρεάζει διαφορετικά τον κίνδυνο για διαβήτη

Ίσως η πιο σημαντική συνεισφορά της εργασίας στην κατανόηση του διαβήτη τύπου 2 είναι ότι καθιερώνει σταθερά ότι διαφορετικά είδη μικροβίων συνδέονται με διαφορετικά επίπεδα κινδύνου για διαβήτη. Παρόλο που οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη καταδείξει ακριβώς γιατί αυτά τα μικρόβια σχετίζονται με τη νόσο, απλώς το να γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι αυτό συμβαίνει είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα.

«Διαφορετικά μικροβιακά στελέχη, ακόμη και μέσα στο ίδιο μικροβιακό είδος, συνδέονται με διαφορετικούς κινδύνους διαβήτη. «Οι διαφορές στη συσχέτιση μπορούν να εξηγηθούν από διαφορετικές γενετικές δομές και, επομένως, από τις λειτουργίες των στελεχών», εξήγησε ο Δρ. Wang.

Όταν οι ερευνητές εφαρμόσουν τα ευρήματα από την τελευταία μελέτη, ο Δρ. Wang πιστεύει ότι μπορούν να χρησιμοποιήσουν μικροβιακά χαρακτηριστικά ως βιοδείκτες προκειμένου να βοηθήσουν τους ασθενείς να προβλέψουν τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη. Αυτή είναι μόνο η αρχή.

«Εάν μελλοντικές μηχανιστικές μελέτες επιβεβαιώσουν ότι συγκεκριμένα μικροβιακά στελέχη σχετίζονται αιτιολογικά με τον κίνδυνο διαβήτη, θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε μέτρα παρέμβασης, όπως συμπληρώματα διατροφής ή φαρμακολογικές προσεγγίσεις που στοχεύουν τα συγκεκριμένα μικροβιακά στελέχη για την πρόληψη και τη θεραπεία του διαβήτη», κατέληξε ο ίδιος.