«Σκέφτηκα να σκοτώσω τον πατέρα μου» – Τι λέει η κόρη του 74χρονου που καταδικάστηκε για σεξουαλική κακοποίηση των εγγονιών του

«Είμαι δυστυχώς κόρη του. Εκείνου που ούτε το όνομα του δεν θέλω να

έχω. Εκείνου που δεν θέλω να ξαναδώ ποτέ στη ζωή μου…», λέει η κόρη του 74χρονου από την Κρήτη ο οποίος καταδικάστηκε για την σεξουαλική κακοποίηση των εγγονιών του.

Το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Ηρακλείου κήρυξε ομόφωνα ένοχο 74χρονο για την σεξουαλική κακοποίηση των εγγονιών του, επιβάλλοντας συνολική ποινή κάθειρξης 19 ετών.

Η κόρη του είναι μητέρα τεσσάρων παιδιών. Μία φτωχή γυναίκα που δούλευε σκληρά για να στηρίξει την οικογένεια της. Απουσίαζε ώρες από το σπίτι και ο πατέρας της ήταν ένα αποκούμπι σε σχέση με τη βοήθεια που προσέφερε στα παιδιά και με τις εξωσχολικές δραστηριότητες τους.

 «Σε αυτόν τον άνθρωπο είχα τυφλή εμπιστοσύνη. Ήταν ο πατέρας μου… ο πατέρας μου… ποιος θα το περίμενε, πού να το φανταστώ ότι θα έκανε τόσο κακό στο ίδιο του το αίμα, στα εγγόνια του. Τον έβλεπα στο δικαστήριο και ένιωθα μίσος. Αυτοί οι άνθρωποι θέλουν κρέμασμα. Είναι ένα κτήνος…», είπε στο Cretalive η γυναίκα.

Ο γιος της ήταν εκείνος που εκμυστηρεύτηκε πρώτος τι είχε συμβεί με τον παππού του. Έτσι «λύθηκαν» και τα άλλα παιδιά, πήραν θάρρος και άνοιξαν την ψυχή τους. Η γυναίκα έπαθε σοκ. «Σκέφτηκα να τον σκοτώσω. Με κράτησαν τα παιδιά μου. Έμεινα ξύπνια όλη τη νύχτα. Έπρεπε να σκεφτώ να δω τι θα κάνω. Ουδεμία στιγμή δεν σκέφτηκα ότι τα παιδιά μου έλεγαν ψέματα. Έπρεπε να τα προστατεύσω πάση θυσία», ανέφερε η γυναίκα.

Βρήκε το τηλέφωνο του Συνδέσμου Μελών Γυναικείων Σωματείων Ηρακλείου και Νομού Ηρακλείου (Ξενώνας Κακοποιημένης Γυναίκας) που υπήρξε για την πολύτεκνη μητέρα, όπως και για τόσες άλλες γυναίκες, φύλακας – άγγελος.

Στήριξαν και στηρίζουν εκείνη και τα παιδιά σε όλα τα επίπεδα, και έτσι η υπόθεση έφθασε μέχρι τις Αρχές και πήρε το δρόμο της δικαιοσύνης. «Χωρίς την υποστήριξη του Συνδέσμου, δεν θα ήμουν σήμερα εδώ. Νιώθω απεριόριστη ευγνωμοσύνη. Να μιλάμε. Ποτέ δεν είναι αργά. Να μην κρατάμε το στόμα μας κλειστό. Όχι άλλη βία στα παιδιά του κόσμου. Ούτε στον εχθρό μου τέτοιο κακό. Καμιά φορά λέμε τώρα είναι αργά. Ποτέ δεν είναι αργά. Να το θυμάστε…». Ξεσπά σε λυγμούς. «Ποτέ δεν είναι αργά…» επαναλαμβάνει η γυναίκα.

Τώρα πια εκείνη και τα παιδιά της παλεύουν και ελπίζουν σε μία καλύτερη ζωή.