Την πεποίθησή του ότι η Ιερά Σινδόνη του Ιησού είναι αυθεντική εκφράζει Ιταλός ερευνητής.
Πρόκειται για τον Λιμπεράτο Ντι Κάρο, ο οποίος με νέα μελέτη και την εφαρμογή μιας νέας μεθόδου με ακτίνες Χ ισχυρίζεται ότι έχει στα χέρια του επαρκή αριθμό αποδείξεων ότι η Ιερά Σινδόνη όντως ανήκε στον Ιησού Χριστό, δίνοντας απάντηση στο ζήτημα της χρονικής προέλευσης του συγκεκριμένου υφάσματος.
Η νέα έρευνα φέρνει απάντηση αναφορικά με την χρονολογία προέλευσης του συγκεκριμένου υφάσματος, τοποθετώντας το περίπου 2 χιλιάδες χρόνια πίσω. Ο καθηγητής De Caro είπε στην Telegraph: «Αν έπρεπε να γίνω δικαστής σε μια δίκη, ζυγίζοντας όλα τα στοιχεία που λένε ότι η Σινδόνη είναι αυθεντική και τα λίγα στοιχεία που λένε ότι δεν είναι, με όλη μου τη συνείδηση δεν θα μπορούσα να δηλώσω ότι η Σινδόνη του Τορίνο είναι μεσαιωνική. Δεν θα ήταν σωστό, δεδομένου του τεράστιου όγκου των αποδεικτικών στοιχείων υπέρ αυτού».
Τεχνική με ακτίνες Χ
Ο καθηγητής Ντι Κάρο και η ομάδα του στο Ινστιτούτο Κρυσταλλογραφίας στο Μπάρι της Ιταλίας χρησιμοποίησαν μια τεχνική που ονομάζεται σκέδαση ακτίνων-Χ ευρείας γωνίας (WAXS) σε ένα μικροσκοπικό δείγμα από το σάβανο, μικρότερο από έναν κόκκο ρυζιού. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η μέθοδος WAXS μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να χρονολογηθούν αρχαίες κλωστές λινού υφάσματος «επιθεωρώντας τη δομική τους υποβάθμιση» με την πάροδο του χρόνου, σε μικροσκοπικό επίπεδο.
Μέρος της ανάλυσης εξέτασε τα σχέδια κυτταρίνης του λινού, τις μακριές αλυσίδες μορίων γλυκόζης, που συνδέονται μεταξύ τους και με την πάροδο του χρόνου σπάνε.
Με βάση την ποσότητα της διάσπασης, η ομάδα διαπίστωσε ότι το σάβανο διατηρήθηκε σε θερμοκρασίες περίπου 72,5°F και σχετική υγρασία περίπου 55 τοις εκατό για 13 αιώνες πριν φτάσει στην Ευρώπη. Αν είχε διατηρηθεί σε διαφορετικές συνθήκες, η παλαίωση θα ήταν διαφορετική.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές συνέκριναν τη διάσπαση της κυτταρίνης στο σάβανο με άλλα λευκά είδη που βρέθηκαν στο Ισραήλ και χρονολογούνται από τον πρώτο αιώνα. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι δομικές υποβαθμίσεις ήταν «πλήρως συμβατές» με αυτές του άλλου δείγματος λινού – που χρονολογούνται, σύμφωνα με ιστορικά αρχεία, στο 55-74 μ.Χ.
Η ομάδα συνέκρινε επίσης το σάβανο με δείγματα από λινά που κατασκευάστηκαν μεταξύ 1260 και 1390 μ.Χ., βρίσκοντας ότι κανένα δεν ταιριάζει. Τα νέα ευρήματα προσδίδουν αξιοπιστία στην ιδέα ότι το αχνό, αιματοβαμμένο σχέδιο ενός άνδρα με τα χέρια σταυρωμένα μπροστά αποτυπώθηκε από το νεκρό σώμα του Ιησού.
Δείτε σχετικό βίντεο
Ξεπερνιέται το ζήτημα της χρονολογίας;
Τα νέα ευρήματα έρχονται να ενισχύσουν παλιότερη έρευνα της δεκαετίας του ’80, σύμφωνα με την οποία η Ιερά Σινδόνη ανήκε σίγουρα σε άνθρωπο που είχε μαστιγωθεί και βασανιστεί, βάσει των λεκέδων αίματος που υπήρχαν, με την αμφιβολία αναφορικά με την χρονική της προέλευση, καθώς τότε υποστηριζόταν ότι είχε κατασκευαστεί τον Μεσαίωνα. Το συμπέρασμα εκείνο, κατέρριπτε αυτόματα τον ισχυρισμό ότι η Σινδόνη ανήκε στον Ιησού Χριστό.
Το Ερευνητικό Πρόγραμμα Σινδόνης του Τορίνο (STURP) στις δεκαετίες του 1970 και του 1980 είχε φτάσει στο συμπέρασμα ότι το ιερό ύφασμα ήταν πράγματι βαμμένο με αίμα. Το STURP διαπίστωσε ότι οι λεκέδες έχουν ίχνη αιμοσφαιρίνης, την πρωτεΐνη στα ερυθρά αιμοσφαίρια που παρέχει οξυγόνο. Επιπλέον, οι λεκέδες έδωσαν επίσης θετικό τεστ για αλβουμίνη ορού, την πιο άφθονη πρωτεΐνη στο ανθρώπινο πλάσμα αίματος.
Το 1981, στην τελική έκθεσή του, οι ερευνητές του Προγράμματος έγραψαν σε σχετική τους έκθεση: «Μπορούμε να συμπεράνουμε προς το παρόν ότι η εικόνα της Σινδόνης είναι αυτή μιας πραγματικής ανθρώπινης μορφής ενός μαστιγωμένου, σταυρωμένου ανθρώπου. Δεν είναι προϊόν καλλιτέχνη».
Αυτό που υποστηρίζει πλέον η ερευνητική ομάδα του Ντι Κάρο είναι ότι συγκρίνοντας το ύφασμα με αντίστοιχα κατασκευασμένα τον Μεσαίωνα, το συγκεκριμένο είναι μοναδικό με την τεχνοτροπία αλλά και τη δομή του να είναι πολύ παλιότερη.
Μάλιστα, όπως λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος «εμείς αποδείξαμε πόσο παλιά είναι η Σινδόνη. Τα υπόλοιπα είναι θέμα πίστης».
Ωστόσο, οι συγγραφείς της νέας μελέτης ισχυρίζονται ότι η χρονολόγηση με ραδιοάνθρακα δεν θα ήταν αξιόπιστη, επειδή το ύφασμα έχει εκτεθεί σε αλλοίωση με την πάροδο των ετών που δεν μπορεί να αφαιρεθεί. Επιπλέον, δεν υπάρχει τρόπος να εξηγηθεί πώς θα μπορούσε να είχε κατασκευαστεί με τη μεσαιωνική τεχνοτροπία.
«Αν και η αυθεντικότητα δεν μπορεί να εξακριβωθεί, θα πρέπει να είναι αρκετά εύκολο να προσδιοριστεί εάν πρόκειται για μεσαιωνική τεχνοτροπία», δήλωσε ο Τιμ Άντερσεν, ερευνητής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Τζόρτζια. Αυτό που αποδεικνύεται είναι ότι το συγκεκριμένο ύφασμα δεν μπορεί να ανήκει σε αυτή την χρονική περίοδο.
Δείτε σχετικό βίντεο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου