Γερμανία: Οδεύει και επίσημα προς πρόωρες εκλογές – Τι σηματοδοτεί η κατάρρευση της κυβέρνησης Σολτς, οι δυσκολίες μετά τις κάλπες

Η προεκλογική εκστρατεία στην Γερμανία άρχισε ουσιαστικά τη

Δευτέρα (16/12), με τις ομιλίες των αρχηγών των κομμάτων στην Βουλή, κατά την διάρκεια της συζήτησης για την ψήφο εμπιστοσύνης που είχε ζητήσει ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς, όπως γράφουν τα γερμανικά ΜΜΕ.

Η πρόταση για ψήφο εμπιστοσύνης που ζήτησε ο σοσιαλδημοκράτης Καγκελάριος Όλαφ Σολτς καταψηφίστηκε από την πλειοψηφία των βουλευτών της Bundestag, και πλέον έχει ανοίξει ο δρόμος για τις πρόωρες εκλογές στην χώρα, με την ημερομηνία που θα ανοίξουν οι κάλπες να έχει οριστεί για τις 23 Φεβρουαρίου.

 Ο Όλαφ Σολτς έχασε μια ιστορική ψήφο εμπιστοσύνης στο γερμανικό κοινοβούλιο. Είχε ζητήσει την ψήφο εμπιστοσύνης ακριβώς για να την χάσει και να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές, αφού ο τρικομματικός συνασπισμός του δεν μπορούσε να μακροημερεύσει, σχολιάζουν τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης. Ο απερχόμενος καγκελάριος χρειαζόταν 367 ψήφους για να κερδίσει, αλλά πήρε 394 αρνητικές και μόλις 207 θετικές, ενώ 116 βουλευτές απείχαν από την ψηφοφορία.

Το προεκλογικό κλίμα

Δεν είναι περίεργο, που η προεκλογική εκστρατεία άρχισε. Απομένουν μόνο δέκα εβδομάδες μέχρι τις αναμενόμενες εκλογές. Ο Σοσιαλδημοκράτης Σολτς παρουσιάζεται ως προστατευτική δύναμη για τους αδύναμους πολίτες, προσπαθώντας σαφώς να επαναλάβει την επιτυχημένη προεκλογική του εκστρατεία “Σεβασμός” από το 2021.

«Στόχος μου είναι να προωθήσω τις ομοσπονδιακές εκλογές», είπε ο Σολτς στην κατάμεστη αίθουσα της Βουλής. «Αυτό έχει να κάνει με το να έχουμε εμπιστοσύνη στη χώρα μας και να μην θέσουμε το μέλλον μας σε κίνδυνο». Είπε ότι στόχος του ήταν να στηρίξει την εμπιστοσύνη στο μέλλον της χώρας, επιμένοντας: «Οι καλύτερες μέρες της Γερμανίας βρίσκονται μπροστά μας».

Ο τριμερής συνασπισμός του Σολτς με την επωνυμία «Φωτισμένα Φανάρια» κατέρρευσε τον Νοέμβριο, όταν οι Ελεύθεροι Δημοκράτες (FDP) παραιτήθηκαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την απόλυση του υπουργού Οικονομικών, Christian Lindner, από τον καγκελάριο, λόγω βαθιών διαφωνιών γύρω από τη διαχείριση του χρέους.

Η κίνηση αυτή άφησε τη Γερμανία με μια υπηρεσιακή κυβέρνηση μειοψηφίας των Σοσιαλδημοκρατών (SDP) και των Πρασίνων του Σολτς σε μια περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης και γεωπολιτικής αβεβαιότητας. Ο Σολτς θα παραμείνει στη θέση του επικεφαλής της κυβέρνησης μέχρι να σχηματιστεί νέα κυβέρνηση.

Ο καγκελάριος χρησιμοποίησε την ημίωρη ομιλία του στο κοινοβούλιο για να υπερασπιστεί την απόφασή του να πιέσει για πρόωρες εκλογές, υποστηρίζοντας ότι η διχόνοια στην κυβέρνηση δεν μπορεί να γίνει πλέον ανεκτή. «Η πολιτική δεν είναι παιχνίδι», είπε, ασκώντας σκληρή κριτική στη συμπεριφορά του FDP εν μέσω κατηγοριών ότι σχεδίασε την κατάρρευση της κυβέρνησης.

«Λυπάμαι βαθύτατα για αυτή τη ζημιά», δήλωσε ο Σολτς .

Ο ισχυρός Μερτς

Ο Φρίντριχ Μέρτς, ηγέτης των Χριστιανοδημοκρατών, που είναι το ισχυρότερο κόμμα με 32% βάσει των σημερινών δημοσκοπήσεων, συμπεριφέρεται ήδη ως ο μελλοντικός καγκελάριος, υπαγορεύοντας πιθανούς όρους για τον σχηματισμό ενός μεγάλου συνασπισμού στο SPD, αλλά και στους Πράσινους, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως τον καλύτερο άνθρωπο.

Ο Μερτς, μίλησε με θέρμη για τις εκλογές ως μια ευκαιρία να καταψηφίσουν την κυβέρνηση και “μια μέρα ανακούφισης”. Η Γερμανία, είπε, αντιμετωπίζει μια δύσκολη περίοδο αν θέλει να ξεπεράσει τις εκτεταμένες οικονομικές προκλήσεις της. Οι Γερμανοί θα πρέπει να εργαστούν σκληρότερα, είπε, καθώς υποσχέθηκε φορολογικές ανταμοιβές για όσους αποφάσισαν να αναβάλουν τη συνταξιοδότηση για να συμμετάσχουν σε αυτό που αποκάλεσε αναγκαία “μαζική εθνική προσπάθεια άσκησης”.

Και ο Χάμπεκ, των Πρασίνων, παριστάνει τον λογικό άνθρωπο, τον άνθρωπο της ισορροπίας που επιδιώκει τον συμβιβασμό. Ωστόσο δεν αποφεύγει σφοδρές επιθέσεις στον ηγέτη των Χριστιανοδηοκρατών, τον Μερτς και το CDU/CSU.

Η διάλυση της κυβέρνησης

Οι Ελεύθεροι Δημοκράτες που διέλυσαν στην ουσία τον κυβερνητικό συνασπισμό εμφανίζονται ως ο «μπαμπούλας». Ο ηγέτης τους, Κρίστιαν Λίντνερ, και οι άνθρωποί του δεν μπορούν πλέον να ξεφύγουν από την κριτική, μετά την υπολογισμένη διάσπαση του συνασπισμού τους. Ο Σολτς δίνει τον τόνο από την αρχή: Για να μπεις σε μια κυβέρνηση, χρειάζεται “η απαραίτητη ηθική ωριμότητα”. Όποιος συμμετέχει σε μια κυβέρνηση φέρει ευθύνη “που υπερβαίνει το πρόγραμμα του κόμματός του”. Εννοώντας ότι δεν μπαίνεις σε μια κυβέρνηση για την υπονομεύσεις από μέσα.

Την τελευταία φορά που ο συνασπισμός διασπάστηκε από το FDP τη δεκαετία του 1980, τα πράγματα έγιναν επίσης έντονα, αλλά στη συζήτηση για την ψήφο δυσπιστίας στις 17 Δεκεμβρίου 1982 (σχεδόν ακριβώς πριν από 42 χρόνια), ο αποπεμφθείς καγκελάριος Χέλμουτ Σμιτ ήταν πιο συγκρατημένος από ότι ήταν ο Σολτς.

Αν και ο Σμιτ αρνήθηκε την “εσωτερική ηθική δικαίωση” των ενεργειών του FDP, ευχαρίστησε επίσης τους βουλευτές του FDP με τους οποίους ένιωθε προσωπικά συνδεδεμένος. Αυτές οι “αναπτυγμένες πολιτικές και ανθρώπινες ομοιότητες” θα συνέχιζαν να υπάρχουν. Στην πραγματικότητα, το FDP ήταν διχασμένο εκείνη την εποχή, αλλά οι γραμμές έχουν κλείσει γύρω από τον πρόεδρο του κόμματος, τον Λίντνερ.

Οι δυσκολίες την ερχόμενη Άνοιξη

Κατά καιρούς, δίδεται η εντύπωση ότι η Γερμανία θα μπορούσε να κυβερνηθεί και πάλι ήσυχα μετά από πρόωρες εκλογές. Ο Χάμπεκ είναι αυτός που, στον αυτοαποκαλούμενο ρόλο του λογικού, επισημαίνει ότι αυτό είναι μια πλάνη.

Και δικαίως. Ο σχηματισμός κυβέρνησης την επόμενη άνοιξη δεν θα είναι εύκολος. Εξάλλου, είναι απίθανο να κερδίσει την πλειοψηφία ένα από τα παλιά, παραδοσιακά στρατόπεδα. Ούτε το κοκκινοπράσινο (Σσοσιαλδημοκράτες και Πράσινοι) ούτε το μαυροκίτρινο (Χριστιανοδημοκράτες Φιλελεύθεροι) μπορούν να υπολογίζουν σε αυτό.

Αυτό σημαίνει ότι η επόμενη ημέρα στην Γερμανία θα έχει είτε έναν Μεγάλο Συνασπισμό (Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες) ή μια μαυροπράσινη συμμαχία (Χριστιανοδημοκρατών με Πράσινους).

Αυτό θα απαιτήσει και πάλι διακομματική συνεργασία. Είναι σημαντικό ότι ούτε ο Μερτς, ο Σολτς ούτε ο Χάμπεκ έχουν αποκλείσει μία από αυτές τις δύο συμμαχίες, παρά τις φραστικές αλληλοεπιθέσεις.

Πάντως ακόμα και ο Μερτς, ο οποίος ως το ξεκάθαρο φαβορί θα μπορούσε στην πραγματικότητα να κρατήσει και τους δύο διεκδικητές σε ίση απόσταση, εστιάζει πρωτίστως στην καγκελαρία – και συνεπώς στην ενίσχυση του κύρους του. Ο Χάμπεκ παραμένει στο περιθώριο, σε ξεκάθαρο ρόλο αουτσάιντερ.

Η ακροδεξιά Εναλλακτική για την Γερμανία

Η επικεφαλής του AfD, Άλις Βάιντελ (η ακροδεξιά Εναλλακτική για την Γερμανία) επιτέθηκε στον προηγούμενο κυβερνητικό συνασπισμό για την “αποτυχημένη μεταναστευτική του πολιτική”, όπως τη χαρακτήρισε, απαιτώντας την “άμεση επιστροφή” των Σύρων προσφύγων και χαρακτηρίζοντάς τους “ισλαμιστές τρομοκράτες”.

Τα γερμανικά ΜΜΕ δεν της δίνουν καμία ελπίδα να συμμετάσχει σε συνασπισμό, παρά το ότι το κόμμα της είναι δεύτερο στις δημοσκοπήσεις με 18%.