Ελον Μασκ: Γιατί αναμιγνύεται στα εσωτερικά άλλων κρατών – Ανάλυση του Guardian

Λίγες ημέρες πριν αναλάβει εκ νέου την εξουσία στον Λευκό Οίκο, ο

Ντόναλντ Τραμπ, τόσο ο ίδιος όσο και ο ακρογωνιαίος του σύμμαχος ο δισεκατομμυριούχος Έλον Μασκ προχώρησαν σε μια σειρά ακραίων δηλώσεων, πολλές από τις οποίες αφορούσαν την Ευρώπη.

Στην Βρετανία αυτό που ενόχλησε πάρα πολύ ήταν οι απόψεις του Μασκ για το σκάνδαλο με τους βιασμούς κοριτσιών, για το οποίο κατηγόρησε προσωπικώς τον πρωθυπουργό ότι αμέλησε να αποδώσει πλήρη δικαιοσύνη όταν ήταν εισαγγελέας.

Το βασικό ερώτημα είναι γιατί ασχολείται ο Μασκ με το σκάνδαλο των κακοποιημένων κοριτσιών στην Βρετανία και σε τέτοιο λεπτομερή βαθμό, τώρα; Έχει φτάσει να ταυτίζει τα κακοποιημένα κορίτσια με τους Βρετανούς προγόνους του.

Σε ανάλυσή του για την υπόθεση, ο βρετανικός Guardian σημειώνει ότι η κακοποίηση των κοριτσιών στη βόρεια Αγγλία ήταν πολύ πραγματική, και υπήρξαν αληθινές και ακραίες αδικίες που περιγράφονται λεπτομερώς από δημοσιογράφους και αγωνιστές, όπως η Julie Bindel, στην πρωτοποριακή έκθεσή της στους Times το 2007, μια πηγή που ο Μασκ δεν επέλεξε, για κάποιο λόγο, να παραθέσει.

Ο συνδυασμός τρομερών και σαρωτικών κατηγοριών, με πρόχειρη επεξεργασία των γεγονότων και βίαιη γλώσσα ευθυγραμμίζει τα σχόλια του Μασκ για το βρετανικό σκάνδαλο παιδικής κακοποίησης με άλλα πρόσφατα επεισόδια υποκίνησης μίσους, όπως η θεωρία συνωμοσίας του Pizzagate για το “κύκλωμα παιδεραστίας” και οι σατανιστικοί πανικοί για την παιδική κακοποίηση του βαθύτερου παρελθόντος.

Αυτό που παραμένει παράξενο για τον Μασκ είναι η λυκοφιλική απόλαυση που φαίνεται να αντλεί από τέτοιου είδους αψιμαχίες. Αυτή είναι η τυπική στάση του τρολ, αλλά εδώ συμβαίνει κάτι άλλο που δεν έχει καμία σχέση με το θέμα που εξετάζεται και έχει να κάνει με τη φιλοδοξία του Μασκ, όπως του David Brent, να γίνεται αντιληπτός όχι μόνο ως τεχνολογική ιδιοφυΐα αλλά, κατά βάθος, ως διασκεδαστής.

Είναι σαφές από τα ξεσπάσματα του Μασκ ότι δεν «τρολάρει» απλώς, προσφέροντας περιεχόμενο. Θέλει την προσοχή, αλλά δεν μπορεί να είναι οποιαδήποτε προσοχή. Είναι σαν τον A κατηγορίας ηθοποιό που παίρνει μια κιθάρα και φτιάχνει “μια μπάντα”, αλλά δεν είναι καλή, ούτε η μπάντα ούτε η μουσική της. Ωστόσο οι άνθρωποι γύρω του τον χαρακτηρίζουν θρύλο και της μουσικής και κάνουν ότι μπορούν για να προσποιηθούν ότι είναι ο ηθοποιός είναι και καλός μουσικός.

Αλλά δεν υπάρχει λόγος να το κάνει αυτό ο Μασκ. Όπως έχει ειπωθεί σε ένα εκατομμύριο podcasts για επιχειρήσεις και τεχνολογία, συνήθιζε να δίνει την εντύπωση ότι είναι σχετικά φυσιολογικός ίσως και ενδιαφέρων. Δεν είναι ο τύπος που έχει μετοχές και με τον οποίο κανείς δεν θέλει να βρεθεί σε ένα δείπνο. Και όμως, όσα γράφει τελευταία στο X είναι μια σαλάτα από, χαμηλού επιπέδου stand up, αναδημοσιεύσεις περιεχομένου κατά του George Soros, εκρήξεις οργής και από ατελείωτες φωτογραφίες των πυραύλων του. Είναι απελπιστικό, θλιβερό και, δεδομένου του μεγέθους της πλατφόρμας του, είναι επικίνδυνο, σχολιάζει στον Guardian, η Emma Brockes.

«Είναι επίσης, σίγουρα, ένα είδος τρέλας, το να κυνηγάς τις κορυφές στο Χ, όταν η άλλη σου δουλειά είναι η κατάκτηση του Άρη. Ας προσευχηθούμε όλοι για μια επικείμενη ανακάλυψη στην τεχνολογία των πυραύλων μεγάλων αποστάσεων, ώστε ο Μασκ να επιστρέψει σε αυτό στο οποίο είναι καλός – και να αφήσει τον διάλογο και τους υπόλοιπους ήσυχους», καταλήγει ο Guardian.