Φαντάσματα, δαίμονες και το κακό συναπάντημα: Το «Κάλεσμα 4» βασίζεται σε αληθινή ιστορία;

Η ταινία τρόμου «Κάλεσμα 4» λαμβάνει χώρα το 1986, πέντε χρόνια

μετά τα γεγονότα που είδαμε στο «Ο Διάβολος με Έβαλε να το Κάνω».

Το τελευταίο κεφάλαιο του κινηματογραφικού εγχειρήματος «Το Κάλεσμα» έχει γραφτεί – και ακολουθεί μια ακόμη αλλόκοτη υπόθεση από τους ερευνητές παραφυσικών φαινομένων Εντ και Λορέιν Γουόρεν.

Η ταινία τρόμου, η οποία λαμβάνει χώρα το 1986, πέντε χρόνια μετά τα γεγονότα που είδαμε στο «Ο Διάβολος με Έβαλε να το Κάνω», ακολουθεί τους Γουόρεν καθώς σκέφτονται να αποσυρθούν από την επιχείρηση κυνηγιού δαιμόνων. Όταν όμως ένα ζευγάρι από την Πενσιλβάνια ζητά βοήθεια για μια ενεξήγητη παρουσία που καταστρέφει ψυχικά και σωματικά την οικογένειά τους, συμφωνούν να λάβουν δράση για μια τελευταία φορά.

Η πλοκή βασίζεται σε ένα γεγονός που απασχόλησε αρκετά τους Αμερικανούς (και τις μηχανές αναζήτησης). Στην πραγματικότητα, μια από τις πιο γνωστές υποθέσεις των δαιμονολόγων που ενέπνευσαν την πολυαναμενόμενη ταινία ήταν αυτή της οικογένειας Σμερλ από την Πενσυλβάνια, η οποία απευθύνθηκε στους Γουόρεν το 1986 και ισχυρίστηκε ότι μια δαιμονική παρουσία τρομοκρατούσε το σπίτι τους για πάνω από ένα χρόνο.

Ο εκτελεστικός παραγωγός Πίτερ Σάφραν δήλωσε στο Entertainment Weekly ότι η υπόθεση «διέρρεε σε τακτική βάση» ως πιθανή πλοκή από την αρχή του franchise, καθώς είναι «μία από τις πιο Googleable υποθέσεις».

«Γνωρίζαμε γι’ αυτή την υπόθεση εδώ και πολύ καιρό», δήλωσε ο Γουίλσον στο πρακτορείο. «Στη συνέχεια, οι σεναριογράφοι περιεργάζονται το πώς επηρεάζει την οικογένεια και τι συμβαίνει στη ζωή της οικογένειας. Εκεί είναι που μπορούμε να το κάνουμε πραγματικά θεατράλε. Δεν κάνουμε ένα ντοκιμαντέρ».

Η ιστορία της οικογένειας Σμερλ

Το 1976, οι Τζακ και Τζάνετ Σμερλ μετακόμισαν σε μια κατοικία στο West Pittston με τις δύο μικρές κόρες τους, τους γονείς του Τζακ, ενώ στη συνέχεια το ζευγάρι καλωσόρισε τελικά και δίδυμα.

Η ζωή στο σπίτι ήταν ως επί το πλείστον αδιάφορη, χλιαρή – μέχρι μια νύχτα του 1985, όταν μια λάμπα έπεσε από το ταβάνι και άφησε την κόρη τους, Σάνον Σμερλ, με μια πληγή στο μέτωπό της.



Τον επόμενο ενάμιση χρόνο, οι Σμερλ ισχυρίστηκαν ότι βίωσαν μια σειρά από υπερφυσικές δραστηριότητες, από κραυγές και περίεργες μυρωδιές μέχρι το να βλέπουν τον γερμανικό τους ποιμενικό, τον Σάιμον, να πετιέται στον τοίχο και τις κόρες τους να πέφτουν από τη σκάλα σαν να τους σπρώχνει κάποιο αόρατο χέρι. Ο Τζακ ισχυρίστηκε επίσης ότι ένας δαίμονας τον είχε κακοποιήσει σεξουαλικά.

«Μέχρι πριν από ένα χρόνο, πίστευα ότι αυτού του είδους τα πράγματα συνέβαιναν μόνο στις ταινίες», είπε ο Τζακ στη Λορέν σε μια συνέντευξη του 1986. «Και πάντα ένιωθα, βέβαια, ότι οι ταινίες ήταν, ξέρετε, πάντα υπερβολικές εξ αρχής, οπότε δεν το πίστευα πραγματικά».

Μετά από δύο υποτιθέμενα αποτυχημένους εξορκισμούς, οι Σμερλ αποφάσισαν να δημοσιοποιήσουν την ιστορία τους με την ελπίδα να προσελκύσουν περισσότερη βοήθεια για να απαλλάξουν το σπίτι τους από τους δαίμονες. Έδωσαν συνεντεύξεις σε τηλεοπτικές εκπομπές όπως το Larry King Live και το Entertainment Tonight και ο υποτιθέμενος παραφυσικός εφιάλτης τους καλύφθηκε στενά από τα μέσα ενημέρωσης.

Οι προσπάθειές τους απέδωσαν καρπούς το 1986, όταν η περίπτωσή τους τράβηξε την προσοχή του Εντ και της Λορέιν. Οι διάσημοι ερευνητές παραφυσικών φαινομένων κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι στο σπίτι των Σμερλ είχαν εισβάλει τέσσερα πνεύματα: μια ηλικιωμένη γυναίκα, ένα νεαρό βίαιο κορίτσι, ένας άνδρας που πέθανε στο σπίτι και ένας δαίμονας.

*Με πληροφορίες από: People | Digital Spy