Επιστήμονας ισχυρίζεται ότι μέσα σε 4 χρόνια από σήμερα, οι άνθρωποι θα μπορούν να πάνε πίσω στον χρόνο

Υπάρχει μια αμφιλεγόμενη ιδέα που κυκλοφορεί στην κοινότητα των

φουτουριστών, η «ταχύτητα διαφυγής μακροζωίας». Ακούγεται σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά είναι η ιδέα σύμφωνα με την οποία, καθώς η τεχνολογία επιμήκυνσης της ζωής εξελίσσεται, το προσδόκιμο ζωής μας θα μπορούσε να αυξηθεί περισσότερο από όσο γερνάμε σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο.

Για παράδειγμα, καθώς οι ιατρικές καινοτομίες συνεχίζουν να προχωρούν, εμείς θα εξακολουθούσαμε να γερνάμε κατά ένα έτος μέσα σε ένα χρόνο.  Αλλά το προσδόκιμο ζωής μας θα αυξανόταν, ας πούμε, κατά ένα χρόνο και δύο μήνες, που σημαίνει ότι στην ουσία θα «κερδίζαμε» δύο μήνες ζωής.

Τον Μάρτιο του 2024, ο Ray Kurzweil —πρώην μηχανικός της Google και προεξέχων φουτουριστής με επίκεντρο την τεχνητή νοημοσύνη—δήλωσε σε διάφορα μέσα ενημέρωσης ότι πιστεύει πως η ανθρωπότητα θα επιτύχει την «ταχύτητα διαφυγής μακροζωίας» μέχρι το 2029.

 «Μετά το 2029, θα κερδίζετε περισσότερο από έναν χρόνο. Θα πηγαίνετε πίσω στον χρόνο», είπε ο Kurzweil σε συνέντευξή του στην εταιρεία επιχειρηματικών κεφαλαίων και ιδιωτικών μετοχών Bessemer Venture Partners. «Μόλις μπορείτε να κερδίσετε πίσω τουλάχιστον έναν χρόνο, έχετε φτάσει στην ταχύτητα διαφυγής της μακροζωίας».

Αυτό μπορεί να φαίνεται πως είναι το κοντινό μέλλον, αλλά ο Kurzweil φαίνεται πεπεισμένος, σε μεγάλο βαθμό επειδή η ιατρική πρόοδος φαίνεται να επιταχύνεται.  «Βγάλαμε το εμβόλιο για τον COVID σε δέκα μήνες», είπε στη συνέντευξη.

«Χρειάστηκαν δύο μέρες για να το δημιουργήσουμε. Επειδή αλληλουχήσαμε αρκετά δισεκατομμύρια διαφορετικές αλληλουχίες mRNA μέσα σε δύο μέρες. Υπάρχουν πολλές άλλες εξελίξεις που συμβαίνουν. Αρχίζουμε να βλέπουμε τη χρήση προσομοιωμένης βιολογίας και αυτός είναι ένας από τους λόγους που θα σημειώσουμε τόση πρόοδο τα επόμενα πέντε χρόνια».

Η διαφορά ανάμεσα στο “προσδόκιμο ζωής” και τη “διάρκεια ζωής”

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ιατρική έχει σώσει αμέτρητες ζωές και έχει αποδεδειγμένα αυξήσει το προσδόκιμο ζωής, ειδικά στα πιο ανεπτυγμένα μέρη του κόσμου.  Αλλά είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το “προσδόκιμο ζωής” δεν είναι το ίδιο με τη “διάρκεια ζωής” και η έννοια της ταχύτητας διαφυγής της μακροζωίας επικεντρώνεται στο πρώτο. Η επίτευξη αυτής της έννοιας δεν ισοδυναμεί με αθανασία.

«Η επίτευξη ταχύτητας διαφυγής μακροζωίας, δεν εγγυάται ότι θα ζήσεις για πάντα», είπε ο Kurzweil . «Θα μπορούσες να έχεις ένα 10χρονο και να υπολογίσεις ότι έχει πολλές, πολλές δεκαετίες ζωής, αλλά θα μπορούσε να πεθάνει αύριο».

Ένας σημαντικός λόγος γι’ αυτό είναι η απρόβλεπτη φύση της ζωής.  Δυστυχώς, πιθανότατα δεν θα καταφέρουμε να θεραπεύσουμε όλες τις μορφές καρκίνου τα επόμενα τέσσερα χρόνια, και ο καρκίνος είναι μια νόσος που ορίζεται από την τυχαιότητα των μεταλλάξεων που τον προκαλούν.  Τα ατυχήματα είναι επίσης μέρος της ζωής, αν και ο Kurzweil ισχυρίζεται ότι μέσω τεχνολογικών εξελίξεων όπως τα αυτόνομα οχήματα, οι πιθανότητες ενός θανατηφόρου ατυχήματος θα μειωθούν επίσης ραγδαία στο εγγύς μέλλον.

Ο Kurzweil είναι γνωστός στον κόσμο της τεχνολογίας για το εντυπωσιακό ιστορικό του όσον αφορά την ακριβή πρόβλεψη χρονοδιαγραμμάτων για τεχνολογικές εξελίξεις.  Προέβλεψε επιτυχώς τη διάδοση των φορητών υπολογιστών (π.χ. κινητά τηλέφωνα και laptops)  και του WiFi, την ύπαρξη του υπολογιστικού νέφους (cloud computing), και ότι ένας υπολογιστής θα νικούσε έναν πρωταθλητή στο σκάκι μέχρι το 1998 (κάτι που συνέβη το 1997), μεταξύ πολλών άλλων. Παρά ταύτα, έχει επίσης κάνει πολλά λάθη. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον, ακόμα και με όλα τα δεδομένα του κόσμου στη διάθεσή του.

“Πιθανότατα θα επιμηκυνθεί το προσδόκιμο της ζωής”

Επιπλέον, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι, στον πυρήνα του, το επίτευγμα της ταχύτητας διαφυγής μακροζωίας βασίζεται στους στατιστικούς υπολογισμούς για το μέσο προσδόκιμο ζωής.
Ακόμα κι αν είναι εφικτό να επιτευχθεί, δεν θα σήμαινε ότι όλοι σε όλο τον κόσμο θα βίωναν ξαφνικά δραματικά παρατεταμένες ζωές.

Αυτό θα απαιτούσε όλοι να έχουν πρόσβαση στην πιο προηγμένη ιατρική τεχνολογία και υποδομές, κάτι που είναι εξαιρετικά απίθανο να συμβεί μέσα σε διάστημα τεσσάρων ετών.  Ενδεικτικό παράδειγμα αυτής της απουσίας πιθανότητας είναι η φυματίωση -μια ασθένεια που γνωρίζουμε πώς να θεραπεύουμε και να προλαμβάνουμε εδώ και δεκαετίες-  η οποία σκοτώνει περισσότερους ανθρώπους ετησίως παγκοσμίως από οποιαδήποτε άλλη μολυσματική ασθένεια (με εξαίρεση μια τριετή περίοδο κατά την οποία ξεπεράστηκε από τον COVID-19).

Η ύπαρξη ιατρικών θεραπειών και προόδων δεν είναι συνώνυμη με την ευρεία εφαρμογή τους. Είναι αλήθεια ότι η ιατρική προχωρά ραγδαία, όπως και η τεχνολογία.  Και αν το παρελθόν έχει κάτι να πει για το μέλλον, αυτές οι εξελίξεις πιθανότατα θα συνεχίσουν να επεκτείνουν το μέσο προσδόκιμο ζωής.

Αλλά όσο δελεαστική κι αν είναι η ιδέα της ταχύτητας διαφυγής μακροζωίας, προς το παρόν, παραμένει απλώς μια πρόβλεψη.