Διαμαρτυρία των stage Δ.Αρταίων προς τον Δήμαρχο Παναγιώτη Οικονομίδη

Είμαστε νέα παιδιά με ελπίδες και όνειρα για το μέλλον. Εργαστήκαμε τρία χρόνια στο Δήμο Αρταίων ως STAGE (από Οκτώβριο του 2007), με συνέπεια και ευθύνη στα αντικείμενα που μας ανέθεσαν. Οι απλοί πολίτες μας περνούσαν για μόνιμους υπαλλήλους αφού εξυπηρετούσαμε όλες τις ανάγκες του Δημαρχείου.






Εμείς για το μοίρασμα εγγράφων από γραφείο σε γραφείο, εμείς για



φωτοτυπίες, εμείς για αναπλήρωση θέσεων στις άδειες μονίμων, εμείς ώρες ατέλειωτες μπροστά σ΄ έναν υπολογιστή να δακτυλογραφούμε αποφάσεις και πάσης φύσεως έγγραφα του Δημάρχου, εμείς να περνούμε κλήσεις, εμείς να χειριζόμαστε τα προγράμματα και να παίρνουν τις μηχανογραφικές άδειες οι μόνιμοι, που δεν ήξεραν να χειρίζονται καν υπολογιστή, εμείς για όλες τις δουλειές, εμείς με τα 400 ευρώ χωρίς ασφάλεια... Θα μου πείτε δεν ξέρατε τι υπογράψατε;;







Ξέραμε δυστυχώς, αλλά όταν δεν έχεις άλλη επιλογή εργασίας, όταν η ανεργία μαστίζει καθημερινά, όταν μεγαλώνεις παιδιά που έχουν την ανάγκη σου, όταν...όταν...όταν... τότε κάνεις πέτρα την καρδιά και λες έστω κι αυτό...







Κι εγκλωβιστήκαμε σ΄ αυτό το ατέλειωτο τούνελ...







Έτσι είπαμε να παλέψουμε, να αγωνιστούμε και να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας, ξεκινώντας έναν δικαστικό αγώνα, αφού η κυβέρνηση το είπε καθαρά: ΤΕΛΟΣ τα stage...







Κι εκεί που κερδίζουμε (29-6-2010) απόφαση προσωρινής διαταγής σύμφωνα με την οποία: \"υποχρεώνεται ο Δήμος να αποδέχεται την εργασία των αιτούντων και να καταβάλλει τις νόμιμες αποδοχές τους\" (γιατί ο Δικαστής έκρινε ότι αυτά τα τρία χρόνια καλύπταμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες), ο Δήμαρχός μας, οι νομικοί του σύμβουλοι και αρμόδιοι υπάλληλοί του αρνούνται να μας δεχθούν εμπαίζοντάς μας καθημερινώς, λέγοντάς μας ότι δεν έχουν λάβει την απόφαση, ενώ γνωρίζουμε ότι την έχουν παραλάβει έγκαιρα με φαξ πρώτα και κατόπιν με δικαστικό επιμελητή (στις 5-7-2010, ώρα 12:00). Αναγκαζόμαστε να πάμε στην Εισαγγελία, ενημερωνόμαστε ότι η μη τήρηση δικαστικής απόφασης είναι ποινικό αδίκημα (άρθρο 232) και του κάνουμε μήνυση.







Το αποτέλεσμα: Μας καλεί στο γραφείο του 10:30 π.μ.,12-7-2010 (άσχετο αν ήρθε στις 1 παρά τέταρτο), για να μας πει: \"σας ευχαριστώ για τη μήνυση που μου κάνατε, ανοίξατε δύσβατους δρόμους και δεν το περίμενα αυτό από σας, εγώ που έκανα τόσα για σας!!!;;;;;;;;;\" Περιθώριο να μιλήσουμε δε μας άφηνε κι όταν του λέγαμε ότι έχει δικαστική απόφαση στα χέρια του και είναι παράβαση που δεν την τηρεί, θύμωνε περισσότερο... του έφταιγε η Εισαγγελία... μόνο σας ευχαριστώ που μου κάνατε μήνυση έλεγε... τίποτα ουσιώδες δηλαδή...







Τί έκανε για μας ο κύριος Δήμαρχος αλήθεια;;; Προσπάθησε ποτέ να μας γνωρίσει;;; Δεν ξέρει καν τα ονόματά μας... Προσπαθούσαμε επί ένα χρόνο να τον συναντήσουμε, να του μιλήσουμε ανθρώπινα, να του καταθέσουμε τα προβλήματά μας, αλλά δυστυχώς η γραμματέας του μας έλεγε ότι ήταν πολυάσχολος κι έτσι δεν έγινε ποτέ αυτή η συνάντηση. Όταν του το είπαμε αυτό μας είπε χαρακτηριστικά: \"Πώς δε με βρίσκατε, το εξαφανιζόλ πήρα;;;;\"







Και δε φτάνει αυτό ο κύριος Δήμαρχος βγαίνει σε Αρτινό τύπο και τονίζει: \"Βγήκε μια απόφαση σε κεντρικό επίπεδο, μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεση αυτά τα 8 άτομα να έρθουν στο Δήμο ξανά. Περιμέναμε κι εμείς λοιπόν να έρθουν...\"







Τι ειρωνεία! Μας περίμενε να έρθουμε;;;!!! Όταν την επομένη της θετικής απόφασης πήγαμε για δουλειά, μας έστελναν από τον Άννα στον Καϊάφα. «Όλοι ήξεραν για την απόφαση» και «κανένας δεν ήξερε», γιατί είχαν πάρει εντολές «να μη ξέρουν τίποτα»…. Το θυμάται αυτό ο κύριος Δήμαρχος;;;; ή μήπως περιμένει ακόμα να έρθουμε;;;







Και επίσης αναφέρει: \"Είναι καθοδηγούμενοι αυτοί\".







Από ποιόν είμαστε καθοδηγούμενοι κύριε Δήμαρχε;;; Εμείς το δίκιο μας ψάχνουμε να βρούμε. Αναγνώριση και εκτίμηση ζητάμε.







Αλλά τί λέξεις άγνωστες σε σας!







14-7-2010 στην Ευελπίδων, γίνεται το οριστικό δικαστήριο ασφαλιστικών, στο οποίο δίνεται παράταση της προσωρινής διαταγής μέχρι την έκδοση της οριστικής απόφασης. Ο κύριος Δήμαρχος αποφασίζει να μας καλέσει στο Δήμο αλλά με τον όρο να μη κάνουμε τίποτα, γιατί δε μας χρειάζεται πια.







Εκεί, σ΄ ένα γραφείο στο ισόγειο του Δήμου πηγαίνουμε καθημερινώς, όμως δεν πρέπει να εργαζόμαστε, μόνο να καθόμαστε. Να μη προσφέρουμε πια υπηρεσίες, γιατί δε μας έχει ανάγκη πια. Μέχρι και στο πρωτόκολλο έχει δώσει εντολή να μη μας επιτρέπεται να πρωτοκολλούμε κανένα έγγραφο. Σε τι εποχή ζούμε;;; Μήπως έχουμε γυρίσει κάτι χρόνια πριν;;;; Κάτι μας θυμίζει αυτό….. Ακόμη και σε μια κοπέλα που εργάζεται με stage και δεν έχει τελειώσει η σύμβασή της, έχει απαγορεύσει να δουλεύει! «Τηρεί την δικαστική απόφαση». Μας δέχτηκε στον Δήμο. Άμα σας αρέσει σου λέει, άμα δεν σας αρέσει φύγετε. Αυτή είναι η αντιμετώπιση του Δημάρχου Αρταίων κ. Παναγιώτη Οικονομίδη απέναντι στα παιδιά των STAGE. Ένας άνθρωπος παράδειγμα για τους Αρτινούς πολίτες!







Πέρυσι τέτοιο καιρό παρακαλούσε με έγγραφο την ανανέωση των συμβάσεών μας από το Υπουργείο Εσωτερικών, τη Διοίκηση του ΟΑΕΔ και Τ.Υ Προγραμμάτων STAGE, γιατί έκρινε σύμφωνα με το έγγραφο \"απαραίτητη τη συνέχιση της προσφοράς εργασίας μας αλλά και την κατάρτισή μας στις υπηρεσίες του Δήμου\". Πέρυσι μας ήθελε και φέτος δε μας θέλει;;;;;;; Πέρυσι μας χρειαζόταν και τώρα όχι;;;;







Αναρωτιόμαστε που μπορεί να φτάσει η αναλγησία του στο θέμα μας. Από τον Αρτινό λαό είναι κατακριτέα η πράξη του αυτή. Θέλησε να μας βάλει στην απομόνωση, να μας εκμηδενίσει, να μας κάνει να αισθανόμαστε παιδιά ενός κατώτερου Θεού. Είμαστε όμως άνθρωποι με αξιοπρέπεια, μορφωμένοι και πιστεύουμε ότι έχουμε βοηθήσει με όλη μας την ψυχή όλα αυτά τα χρόνια στην εύρυθμη λειτουργία του Δήμου Αρταίων.







Κάποια στιγμή το ατέλειωτο τούνελ που εγκλωβιστήκαμε, θα δει φως...







Τουλάχιστον θα λέμε ότι προσπαθήσαμε…







Και τότε θα έρθει η λύτρωση για όλους μας...







ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ







STAGE ΔΗΜΟΥ ΑΡΤΑΙΩΝ