Ο Τόμας Έντισον ήταν ένας από τους μεγαλύτερους πρακτικούς επιστήμονες του 19ου αι. Στα κατορθώματά του περιλαμβάνεται η εφεύρεση του τηλέγραφου, η επινόηση του φωνογράφου και η εισαγωγή του πρώτου ηλεκτρικού φωτός στις ΗΠΑ. Το 1882 ο σταθμός παραγωγής του έφερε τον ηλεκτρικό φωτισμό για πρώτη φορά στους δρόμους της Νέας Υόρκης και 12 χρόνια αργότερα το θέαμά του με κινούμενες εικόνες, που ονόμαζε "κινητοσκοπική αίθουσα", άνοιξε για το κοινό.Παρά τις ακλόνητες επιτυχίες του όμως, μια συνέντευξη που έδωσε στο Scientific American το 1920 προκάλεσε ανησυχία στους σύγχρονούς του, και μερικοί θα σκέφτηκαν πως ο 73χρονος εφευρέτης είχε πάρει τον κατήφορο. Αυτό που πρότεινε, στο τεύχος της 30 Οκτωβρίου, ήταν πάνω κάτω ένα όργανο για την επικοινωνία με τους νεκρούς.
"Αν η προσωπικότητά μας επιζεί, τότε είναι απόλυτα λογικο και επιστημονικό να υποθέσουμε ότι διατηρεί τη μνήμη, τη διάνοια και άλλες ικανότητες και γνώσεις που αποκτάμε πάνω σ'αυτή τη γη. Γι'αυτό αν υπάρχει προσωπικότητα μετά από αυτό που ονομάζουμε θάνατο, είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι αυτοί που εγκαταλείπουν τη γη θα ήθελαν να επικοινωνήσουν μ'αυτούς που αφήνουν εδώ. Τείνω να πιστέψω ότι η προσωπικότητά μας από εδώ και στο εξής θα μπορεί να επηρρεάζει την ύλη. Αν είναι σωστός αυτός ο συλλογισμός, και αν θα μπορούσαμε έπειτα να κατασκευάσουμε ένα τόσο ευαίσθητο όργανο, ώστε να επηρρεάζεται, να κινείται ή να χειρίζεται… από την προσωπικότητά μας καθώς επιζεί στην επόμενη ζωή, ένα τέτοιο όργανο, όταν θα υπάρξει, πρέπει να καταγράψει κάτι".
Ο Έντισον εργάστηκε για την ανάπτυξη και κατασκευή ενός τέτοιου οργάνου χωρίς επιτυχία. Σύμφωνα όμως με τη γνώμη πολλών σύγχρονων επιστημονικών ερευνητών, οι απόψεις του δικαιώθηκαν το καλοκαίρι του 1959.
Τον καιρό εκείνο ένας διάσημος Σουηδός ζωγράφος, μουσικός και παραγωγός ταινιών, Ο Φρήντριχ Γιούργκενσον, πήρε το μαγνητόφωνό του, που λειτουργούσε με μπαταρία, σ'ενα μακρινό σημείο της εξοχής, κοντά στη βίλα του, για να ηχογραφήσει το κελάηδιμα των πουλιών. Όταν αργότερα ξανάπαιξε τις κασέτες, ανακάλυψε πως ακούγονταν και αμυδρές ανθρώπινες φωνές, που μίλαγαν στα σουηδικά και νορβηγικά, συζητώντας το νυχτερινό κελάηδιμα. Παρά τη "σύμπτωση" στο θέμα, ο Γιούργκενσον σκέφτηκε στην αρχή πως είχε "πιάσει" μια μακρινή ραδιοφωνική μετάδοση. Ωστόσο, επαναλαμβάνοντας το πείραμα, ηχογράφησε κι άλλες φωνές, που αυτή τη φορά απευθύνθηκαν σε αυτόν με τον ισχυρισμό ότι ήταν νεκροί φίλοι και συγγενείς του. Τα επόμενα χρόνια, εργαζόμενος στο σπίτι του στο Μελνμπο, κοντά στη Στοκχόλμη, ο Γιούγκενσον συγκέντρωσε τα στοιχεία και τα παρουσίασε στο βιβλίο του "Φωνές από το Σύμπαν" το 1964. Η περίπτωση φάνηκε αρκετά πειστική ώστε να τραβήξει την προσοχή του διακεκριμένου Γερμανού ψυχολόγου καθηγητή Χανς Μπέντερ, διευθυντή της ιδρυμένης απ'το κράτος παραψυχολογικής μονάδας έρευνας του Πανεπιστημίου Φράϊμπουργκ, που με τη σειρά του δημιούργησε μια ομάδα από γνωστούς επιστήμονες, για να επαναλάβουν τα πειράματα και να αναλύσουν τα αποτελέσματα.
Ο Φρ. Γιούργκενσον (καθιστός) που ανακάλυψε το φαινόμενο των φωνών μαζί με τον καθηγητή Μπέντερ.
Τα ευρήματά τους συνοψίζονται στα εξής: ότι κάτω από διαφορετικές συνθήκες και περιστάσεις μια ολοκαίνουρια κασέτα από το εργοστάσιο, που ηχογραφεί χρησιμοποιώντας μια συνιθισμένη κεφαλή μαγνητοφώνου σε ένα μάλλον σιωπηλό περιβάλλον, περιέχει ανθρώπινες φωνές που μιλούν με γνωστά λόγια, όταν ξαναπαίζεται. Ότι η καταγωγή αυτών των φωνών είναι κατά τα φαινόμενα ανεξήγητη, τουλάχιστον όσον αφορά τ σύγχρονη επιστήμη. Και ότι οι ίδιες οι φωνές είναι αντικειμενικές γιατί αφήνουν αποτυπώματα όπως και οι κανονικές φωνές, και οι ταλαντώσεις τους είναι ορατές σ'εναν παλμογράφο.
Οι επιπτώσεις αυτών των "φωνών από το πουθενά" είναι τεράστιες. Ο ίδιος ο Δρ. Μπέντερ τις θεωρούσε πιο σημαντικές για την ανθρωπότητα κι απ΄την ίδια την πυρηνική φυσική. "Στο κάτω κάτω", συμπέρανε σε ένα τεύχος του Παραψυχολογικού Περιοδικού, "είναι πολύ πιθανή η παραφυσική προέλευση των φαινομένων".
Κι άλλοι επιστήμονες, εκτός απ'τον Δρ. Μπέντερ, γοητεύτηκαν από την παράξενη ανακάλυψη του Γιούργκενσον. Ο Δρ. Κόνσταντιν Ρόντιφ, πρώην καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα και της Ρίγας, ζούσε στο Μπάντ Κρόϊζινγκεν της Γερμανίας, όταν άκουσε για τα πειράματα των Γιούργκενσον-Μπέντερ το 1965. Πρώην μαθητής του Γιουνγκ, ο Δρ. Ρόντιβ αναγκάστηκε να φύγει από τη γενέτειρα του τη Λάτβια, όταν προσαρτήθηκε στη Σοβ.Ένωση το 1945. Από τότε έγινε γνωστός σαν συγγραφέας πειραματικής ψυχολογίας.
Κι ο Ρόντιβ άρχισε να κάνει πειράματα πάνω στις μυστηριώδεις φωνές με αξιόλογη επιτυχία, από το 1965 ως το 1974 που πέθανε, μαζί με τον ψυχίατρο Δρ.Άλεξ Σνάϊντερ απ'το Σεϊντ Γκάλεν της Ελβετίας και τον Θήοντορ Ρούντολφ, ειδικό στην ηλεκτρονική μηχανική υψηλών συχνοτήτων. Έγραψε πάνω από 100.000 κασέτες, κάτω από αυστηρές εργαστηριακές συνθήκες. Μια ενδελεχής ανάλυση του έργου του δημοσιεύτηκε στη Γερμανία το 1960 με τίτλο "Το Ανήκουστο που Ηχογραφήθηκε".
Ο Πήτερ Μπάντερ που έγραψε τον πρόλογο της αγγλικής έκδοσης του βιβλίου του Ρόντιβ, αφηγήθηκε αργότερα το πώς άκουσε για πρώτη φορά μια παράξενη φωνή σε κα΄σετα. Περιγράφει με όμορφο τρόπο "αυτό που συνέβη" και τονίζει επίσης την αντικειμενική φύση του φαινομένου. Ο Κόλιν Σμάϊθ είχε αγοράσει μια καινούρια άγραφη κασέτα και ακολούθησε τις οδηγίες του Ρόντιβ για το πως να έρθει σε "επαφή" με τις φωνές. Ένας ορισμένος ρυθμός που έμοιαζε με ανθρώπινη φωνή καταγράφηκε, ήταν όμως ακατανόητος για τον Σμάϊθ. Ο Πήτερ Μπάντερ έπαιξε το κομμάτι αυτό της κασέτας 2 ή 3 φορές, και τότε κατάλαβε ξαφνικά τι έλεγε η φωνή. Ήταν μια γυναικεία φωνή που έλεγε στα γερμανικά "άνοιξε την πόρτα". Ο Μπάντερ αναγνώρισε σ'αυτη, τη φωνή της νεκρής μητέρας του - που έιχε τη συνήθεια να αλληλογραφεί μαζί της μαγνητοφωνόντας τα γράμματά του, πολλά χρόνια πριν πεθάνει.
Έκπληκτος ο Μπάντερ ζήτησε από 2 άτομα που δεν ήξεραν γερμανικά να ακούσουν την κασέτα και να γράψουν αυτό που άκουσαν φωνητικά. Τα γραπτά τους ταίριαζαν ακριβώς με αυτό που είχε ακούσει. Ο Μπάντερ πείστηκε για την αυθεντικότητα των φωνών.
Απ'όποια πηγή κι αν προέρχονται οι φωνές αυτών των παλιών ερευνητών, αντιπροσωπεύουν ένα ολότελα καινούριο πεδίο στη μελέτη του παραφυσικού, που στις μέρες μας έχει αποκτήσει κύρος και αναγνωρίζεται επίσημα σαν "υπαρκτό".
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου