Και οι άνθρωποι, οι απλοί άνθρωποι αυτού του τόπου, ήξεραν να προσεγγίσουν το Θείο, με μια μεγαλειώδη οικειότητα. Μίλαγαν στον Κύριο, σαν να 'ταν ο γιος τους. Στον προφήτη Ηλία, σαν σε συγγενή. Στους αγίους, κατά πώς κάνουμε με τους στοργικούς γείτονες όταν θέλουμε τη βοήθεια τους. Και μέχρι πρόσφατα ακόμη, 1950-60, ή αυθεντική πίστη των Ελλήνων εκφραζόταν μέσα από τα τραγούδια τους, και κυρίως μέσα από τις ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Ευτυχώς ξαναπροβάλλονται, και μπορεί κανείς να τις παρατηρήσει ως ντοκουμέντα μιας εποχής. Όπου οι ήρωες καταφεύγουν στα εικονίσματα για να βρουν άνωθεν τη λύση στα προβλήματα τους. Και ο Κύριος ανταποκρίνεται, υλοποιώντας το θαύμα... Όπου οι φράσεις: «Χριστέ μου», «Παναγία μου», στολίζουν ολόκληρο το σενάριο. Και τα πρόσωπα του έργου κάνουν τον σταυρό τους και λαχταρούν, ως στόχο ευτυχή, απόκτηση οικογένειας, με πολλά παιδιά κι επικοινωνία αγάπης.
Και τα κατηχητικά, πάει να πει η πνευματική διαφώτιση των παιδιών, δεν αντιμετωπίζονταν ως παλιομοδίτικα και ξεπερασμένα.
Ίσως, σ' όλη αυτή τη διαδικασία πίστης, να σημειώνονταν και λάθη ή υπερβολές, μα ίσα-ίσα πού οι λίγες σκιές κάνουν το φως να λάμπει πιότερο...
Και ξαφνικά, όλα άλλαξαν... Στην Ελλάδα έγινε πραξικόπημα. Στη Γαλλία, ο «Μάης τού '68». Στην Ευρώπη γενικότερα το κίνημα των χίππυς. Νεανικές προθέσεις, πού οδήγησαν τους «ανθρώπους του τίποτα» στον «τόπο του πουθενά»... Επόμενο ήταν. Καμιά πρόσκαιρη ανθρωποκεντρική «διέξοδος» και μέθοδος δεν μπορεί να δώσει έναν νέο, όμορφο τρόπο ζωής. Άλλο η αντίθεση και άλλο η θέση. Άλλο διαμαρτύρομαι και φωνάζω, άλλο μιλώ και προτείνω. Και το παράδειγμα τους «φώναζε» από μόνο του. Ο ένας μετά τον άλλον, τα είδωλα της εποχής «έφευγαν» διάτρητα στην ψυχή και το σώμα. Απ' τα ναρκωτικά... Έτσι είναι: η αλλαγή των πραγμάτων γίνεται με ατομική προσπάθεια και απ' τα μέσα. Οι καλοί άνθρωποι κάνουν τον καλό κόσμο. Ανάποδα δεν πάει. Κι αν το ζορίσεις, καταλήγεις σε κομμουνισμούς, τύπου Στάλιν, με ψυχιατρεία κι εκτελέσεις...
Τα κινήματα δεν έπιασαν, αλλά το κακό είχε ήδη γίνει... Οι νέοι της Ελλάδας, μετά την επταετία, πρώτα πολιτικοποιήθηκαν και οργανώθηκαν σε αθεϊστικά κόμματα, κι ύστερα άρχισαν να περιφέρονται με σβησμένο βλέμμα και μια σύριγγα παραίσθησης στην ψυχή τους. Ο σατανισμός, με την ευρύτερη έννοια του, του φασισμού, των ναρκωτικών και της μηδενιστικής φιλοσοφίας, απλώθηκε παντού. Κι αυτός άνοιγε το δρόμο για τις φρικώδεις, πλέον, εκφράσεις του Διαβόλου...
Το 1966, ο Άντον Σαντόζ Λαβέυ, τυχοδιώκτης, ναζιστής, παρανοϊκός κι έκφυλος, ιδρύει την πρώτη επίσημη εκκλησία τού Σατανά, στην Καλιφόρνια. Οι διάσημοι καλλιτέχνες τού Χόλλυγουντ, ξετρελαίνονται με το «χάππενινγκ» και σπεύδουν να γίνουν μέλη. Οι Ίγκλς γράφουν τον ύμνο της Εκκλησίας, το «Χοτέλ Καλιφόρνια». Ένα τραγούδι πού τόσο αγαπήθηκε απ' τα νιάτα της χώρας μας.
Το 1969, ο Τσάρλς Μάνσον, γνωστός ως «Σατανάς», με την οργάνωση του πού είχε την έδρα της στην Αγγλία, σφάζει πέντε άτομα. Κι ανάμεσα τους, την ηθοποιό Σάρον Τέητ, σύζυγο του σκηνοθέτη Ρομάν Πολάνσκι. Ο Πολάνσκι είχε χρησιμοποιήσει τον Άντον Λαβέυ, ως ηθοποιό, στο έργο του: «Το μωρό της Ρόζμαρι». Ο Λαβέυ, εκεί, έπαιξε τον εαυτό του: τον... Σατανά.
Τα φρικτά εγκλήματα έγιναν στην Καλιφόρνια. Επόμενο ήταν...
Το 1972, τρεις νεαροί σκοτώνουν μια κοπέλα 19 χρόνων, και τρώνε την καρδιά, τα μάτια και το στήθος της, για να γίνουν... άτρωτοι!
Τον ίδιο χρόνο, μια σατανίστρια 22 ετών, σκότωσε με 46 μαχαιριές τη φίλη της στο Μαϊάμι. Καταδικάστηκε σε επταετή φυλάκιση. Ευχαρίστησε δημόσια τον Σατανά για την μικρή ποινή και δήλωσε ότι απόλαυσε ιδιαίτερα το φόνο.
Τον ίδιο χρόνο, στην Ιταλία, χιλιάδες άτομα γράφτηκαν μέλη στις «παροικίες του Σατανά». Μόνον στο Τορίνο, υπήρχαν 40.000 σατανιστές! Στο Λονδίνο, ο αριθμός ξεπέρασε τις 60.000. Στο Παρίσι και τη Λυών, οι μαύρες τελετές, έγιναν μόδα. Στη Γερμανία, οι δημοσιογράφοι υπολόγιζαν 3.000.000 δυτικογερμανούς πού συμμετείχαν σε κάποιο είδος αποκρυφισμού και άλλα 7.000.000, πού έβλεπαν με συμπάθεια αυτές τις ιστορίες. Στην Ελβετία, δολοφονήθηκε μια κοπέλα πού σχετιζόταν με πιστούς τού Σατανά.
Το αγγλόφωνο Time της εποχής έγραφε: «Η Αγγλία ζει μια τέτοια αναγέννηση μαγείας και άλλων παρόμοιων φαινομένων, ώστε μια επιτροπή Αγγλικανών και Ρωμαιοκαθολικών συνέστησε να αποκτήσει κάθε επισκοπή έναν επίσημο εξορκιστή».
Στην Ελλάδα... κοιμόμασταν; Γι' αυτό και το 1975 είχαμε 2.500 μέντιουμ, χαρτορίχτρες, καφετζούδες και τα συναφή, καθώς και 50 επίσημους «Κύκλους», πού έκαναν μεταφυσικές έρευνες και πειράματα! Παράλληλα, η «νέα μόδα» ήθελε τους ανθρώπους μακριά από την Εκκλησία και το Χριστό, κοντά σ' ό,τι «μύριζε» ανατολή, γκουρουϊσμό, αναζήτηση ενός θολού «κάτι» και ανάπτυξη του «υπερεγώ», μέσα από δεκάδες παράξενες κι επικίνδυνες μεθόδους.
Το 1976 ιδρύθηκε στην Ελλάδα η πρώτη μεγάλη και επίσημη οργάνωση του Σατανά, με τίτλο: «Η Οργάνωση Λατρείας του Αντίθετου — Αντίχριστου». Είναι παρακλάδι της ομάδας του Μάνσον κι έχει την ίδια έδρα, στην Αγγλία. Οι αρχηγοί της είναι Άγγλοι...
Ο οργανωμένος διεθνής σατανισμός άρχισε να δρα στην Ελλάδα μέσα από εισαγόμενους δίσκους ρόκ και χέβυ-μέταλ μουσικής, από τηλεοπτικές ταινίες, παιδικές εκπομπές και παιχνίδια, ρούχα και αξεσουάρ μόδας.
Εμείς, πάντα «εν ύπνω», πάψαμε να διδάσκουμε στα παιδιά το «Πάτερ ημών», (για τα κείμενα των Πατέρων ούτε λέξη), και η Αγία Γραφή απόμεινε να «κιτρινίζει» σε κάποια ράφια... Οι έφηβοι, γεμάτοι μόνον με άγνοια, δεν έμαθαν ποτέ τον εθνικό και θεϊκό ρόλο της Ορθοδοξίας. Αυτή ταυτίστηκε με ηλικιωμένες «θεούσες» και αν-θρωπάκια αγράμματα και αφελή!...
Ο επίσημος εν Ελλάδι σατανισμός στρατολόγησε τους πρώτους εφήβους. Το 1988-90 εκκλησιαστικοί παράγοντες αρχίζουν να επισημαίνουν τον κίνδυνο σε «κλειστά» αυτιά. Από το 1990 αρχίζει και το μπαράζ των εισβολών στα νεκροταφεία. Το '92 10 νέοι κάνουν τελετές μαύρης μαγείας σε ακατοίκητο σπίτι στο Χαλάνδρι. Οι 4 ανάμεσα τους ανήλικοι. Τον ίδιο χρόνο ξεσπάει σάλος για σατανισμό στα σχολεία του Βόλου και της Κέρκυρας. Το καλοκαίρι του 1993, μια 14χρονη μαθήτρια στην Κρήτη, μπλεγμένη με τον σατανισμό, αυτοκτονεί... Τέλη του 1993, συλλαμβάνεται στην Κοζάνη η καθηγή-τρια πού έβαζε τους μαθητές να κάνουν μαύρες τελετές και σεξ. Και λίγο αργότερα, μέλη μιας σατανιστικής ομάδας στην Παλλήνη συλλαμβάνονται για φρικτούς φόνους...
Τώρα πια, κανείς δε γελάει όταν ακούει για σατανισμό. Μα ελάχιστοι, προς το παρόν, είναι αυτοί πού «χωρούν» και τον τρόπο αντιμετώπισης του, πού είναι πρωτίστως η πίστη στον Χριστό και η συμμετοχή στα μυστήρια της Εκκλησίας. Διότι ίσως εμείς να μην έχουμε φόβο Θεού. Οι σατανιστές όμως, όσο κι αν ακούγεται ο-ξύμωρο, έχουν!...
Τρία πράγματα είναι αυτά πού τους κάνουν να το βάζουν στα πόδια: ό Εσταυρωμένος, το Βάπτισμα και η Θεία Κοινωνία!... Εάν κάποιος έχει βαπτιστεί, μεταλαμβάνει και προσεύχεται, είναι απόλυτα προστατευμένος από κάθε είδους σατανική επίθεση...
«Ποτισμένα» τα σημερινά παιδιά από τη γοητεία του διαστρεβλωμένου υπερφυσικού, «αδειασμένα» από την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, και χωρίς επικοινωνία με τους γονείς τους αναζητούν μια «κάποια λύση». Περιφέρονται στα βιβλιοπωλεία και αγοράζουν βιβλία αποκρυφισμού.
Κι ύστερα αρχίζουν τα πειράματα. Όχι πια πάρτι, ποτά και χορός, αλλά «να καλέσουμε πνεύματα» και «να κάνουμε μάγια». Εκεί ακριβώς εισδύουν οι οργανωμένοι σατανιστές.
Επιλέγουν τα υποψήφια θύματα τους κι αρχίζουν:
«Γιατί να καταπιέζεσαι από τους γονείς σου; Υπάρχουν αόρατες δυνάμεις πού περιμένουν το κάλεσμα σου για να σε βοηθήσουν. Έχεις μεγάλες ικανότητες. Το βλέμμα σου μαγνητίζει. Είναι κρίμα να ταλαιπωρείσαι με όλους αυτούς τους ανόητους γύρω σου. Να, κοίτα τι μπορώ να κάνω εγώ. Είδες; Έβγαλα απ' τα χέρια μου αλάτι πού δεν υπήρχε. Να, βλέπεις το τσιγάρο; Δεν καίγομαι».
Το παιδί δείχνει ενδιαφέρον. Είναι φυσικό. Θέλει να μάθει όλα αυτά τα κόλπα, για να εντυπωσιάσει τους φίλους του. Τί καλύτερο, άλλωστε, έχει να κάνει;
Η πλύση εγκεφάλου. Από τρεις έως έξι μήνες κρατάει η «πλύση εγκεφάλου». Κι όταν ο έφηβος δείχνει «ώριμος», τον πηγαίνουν στο «μαύρο» ναό. Τον δέχονται με ανοιχτές αγκαλιές, του προσφέρουν καφέ και αναψυκτικά. Όλα αυτά για να του καλύψουν τα συναισθηματικά κενά πού έχει απ' το σπίτι του και να νιώθει πώς βρήκε καινούργιους φίλους και πώς επιτέλους θ' ανήκει κάπου.
Οι απορίες. Η πρώτη αντίδραση του παιδιού είναι να ρωτήσει, γιατί ο σταυρός στο «μαύρο» ναό είναι ανάποδος.
— «Γιατί συμβολίζει τη δύναμη του κάτω κόσμου», του απαντούν. Κι ύστερα αρχίζουν την «εξήγηση»:
«Άκουσε τι συνέβη: Ο Χριστός έχασε τη μάχη του με το Σατανά, γι’ αυτό άλλωστε σταυρώθηκε. Μην ακούς αυτά πού σου λένε. Είναι ψέματα. Η γη κυβερνιέται από το Διάβολο. Κι αν δεν μας πιστεύεις, το γράφει και η Καινή Διαθήκη. Να, εδώ στην προς Γαλατάς επιστολή, λέει: "φανερά είναι τα έργα της σάρκας. Μοιχεία, πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρία, φαρμακεία, έχθρες, ζήλιες, θυμοί, φανατισμοί, αιρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μεθύσια, άσεμνα γλέντια"».
Δεν του λένε βέβαια, ότι ο Μέγας Παύλος εξηγεί πώς όποιος πράττει τα παραπάνω δεν κληρονομεί τη βασιλεία του Θεού. Και συνεχίζουν:
«Και στη δεύτερη επιστολή προς Τιμόθεον, λέει: "Είναι οι άνθρωποι φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς στους γονείς τους, αχάριστοι, ασεβείς, άστοργοι, άσπονδοι, διαβολείς, ακρατείς, σκληροί και ανήμεροι, εχθροί κάθε αγαθού, προδότες, αυθάδεις φιλήδονοι κ.λ.π."».
Και πάλι δεν του εξηγούν πώς ο Παύλος συστήνει ακριβώς να αποφεύγουμε τη συναναστροφή με τέτοια άτομα.
Το καταλυτικό επιχείρημα. Και καταλήγουν με το πιο... ισχυρό τους επιχείρημα! Το απόσπασμα από την προς Εφεσίους επιστολή:
«Διότι δεν παλεύουμε με αντιπάλους με αίμα και σάρκα, αλλά με τις αρχές, τις εξουσίες, με τους κοσμοκράτορες του σκότους του αιώνα αυτού».
Και φυσικά ούτε τώρα του φανερώνουν πως, ακριβώς στον επόμενο στίχο, ο ένθερμος Απόστολος λέει πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον πονηρό με την πανοπλία του Θεού.
Τι κρίμα αλήθεια! Να χρησιμοποιούν οι σατανιστές την Αγία Γραφή για να διαστρέψουν τα μηνύματα της και τις εφηβικές ψυχές, και να μην την χρησιμοποιούμε εμείς, οι «χριστιανοί», για να σταλάξουμε Φως και γνώση στις καρδιές των παιδιών μας. Κι εκείνα, χαμένα, εξαπατημένα, χωρίς αντίλογο πείθονται... Και οδηγούνται στη σατανιστική μύηση, στην οποία καλούνται να απαρνηθούν το βάπτισμά τους, την Αγία Τριάδα, να σπάσουν ένα σταυρό και να καλέσουν το δαίμονα μέσα τους. Και για να εξασφαλίσουν οι σατανιστές την εφηβική συγκατάθεση, δίνουν στο νέο ένα χρηματικό ποσό, ή του αγοράζουν κάτι πού επιθυμεί.
Και δωρεάν ναρκωτικά. Μετά τη μύηση, του παρέχουν δωρεάν ναρκωτικά: αμφεταμίνες, l.s.d., κοκαΐνη. Δήθεν πως έτσι θα επικοινωνήσει καλύτερα με το δαίμονα, προκειμένου αυτός να τον υπηρετεί!
Κοντά στον πρώτο χρόνο θα του ζητήσουν να ξεκοιλιάσει ένα ζωντανό γουρούνι δεμένο πάνω σε σταυρό, πού του λένε ότι συμβολίζει το Χριστό.
Κι όταν ο έφηβος πλησιάζει τα δύο χρόνια σατανιστικής ζωής, θα του απαιτήσουν να κάνει τον πρώτο του φόνο, για να μπορούν να τον εκβιάζουν και να τον χώσουν ολότελα στην «κόλαση»...
Από δω και πέρα, δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής, εκτός αν ο νέος μπορέσει να μετανιώσει αληθινά, και να ζητήσει ένα θαύμα από το Θεό. Αλλιώς θα έχει μεταβληθεί σε «ζόμπι» πού θα τον σκοτώσουν ή θ' αυτοκτονήσει, ή θα περιφέρεται νεκροζώντανος και «μαύρος»...
Αλήθεια: δεν θα 'πρεπε να διδάσκονται όλα αυτά σ' ένα ειδικό μάθημα στα σχολεία; Δεν θα 'πρεπε να ενεργοποιηθεί ουσιαστικά η Πολιτεία; Δεν θα 'πρεπε να δώσουμε στα παιδιά μας την «πανοπλία» του Θεού; Θα τ' αφήσουμε να μεταβάλλονται κατά δεκάδες σε «μωρά της Ρόζ-μαρι;» ή, μήπως, υστέρα από τους τρομερούς φόνους, συ-νειδητοποιήσουμε, πώς πρέπει να βρούμε - κι εμείς και αυτά — κάτι απ' τη χαμένη μας πίστη;...
Πάει να πει, το μοναδικό, ουσιαστικά, όπλο κατά των σατανιστών, μ' όποιο πρόσωπο κι αν παρουσιάζονται: εωσφορικό, «ανατολίτικο», νεοσατανιστικό ή «νιου έητζ» (Νέα Εποχή)...
Η λύση βρίσκεται στο νου και στην καρδιά μας. Αν θέλουμε, μπορούμε να διαλύσουμε τα σκοτάδια, με το φώς της Θείας χάριτος. Στο κάτω-κάτω, εκεί πού οργώνει ο Διάβολος, σπέρνει ο Χριστός.
ΠΡΟΣΕΞΕ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΖΕΙΣ
Ο Νίκος, ένας νεαρός, πλησιάζει την 15χρονη Ελένη και δείχνει ενδιαφέρον γι' αυτήν. Δεν την «αγγίζει», γιατί δεν έχει «γνωρίσει άντρα», της λέει. Όμως τελικός σκοπός του ήταν να την χρησιμοποιήσει ως «βωμό» για μια σατανιστική «μαύρη λειτουργία», όπου θυσιάζεται η παρθενιά ενός 15χρονου κοριτσιού στον «Εωσφόρο» την βιάζει ό αρχιερέας του Σατανά!
Οι υποσχέσεις. Η Ελένη δεν ήξερε τίποτε για το σατανισμό. Ενδιαφερόταν μόνο για το Νίκο και νόμιζε πώς τον ακολουθεί στο σπίτι του. Όχι σε βίλα σατανιστών.
Όμως το κίνητρο πού οδηγεί πολλά παιδιά στη λατρεία του Διαβόλου δεν είναι πάντοτε παρόμοιο. Πρόκειται για ποικίλες υποσχέσεις: Είναι ή υπόσχεση για «δύναμη» και για «γνώση», η υπόσχεση πώς «θα είσαι κάποιος» πού οι άλλοι θα σε υπολογίζουν, θα σε φοβούνται. Δε χρειάζεσαι να υπακούς σε οποιαδήποτε αυθεντία (γονείς, δασκάλους κ.ο.κ.), να συμμορφώνεσαι με οποιουσδήποτε ηθικούς κανόνες. Δεν θάχεις ανάγκη καμιά, θα είσαι υπεράνθρωπος, «θεός!».
Όλες οι επιθυμίες σου θα εκπληρώνονται αυτοστιγμεί. Θα κάνεις ό,τι θέλεις- αυτός θα είναι ό μοναδικός νόμος. Μόνο πού πρέπει να υπογράψεις με το αίμα σου ένα συμβόλαιο με το Σατανά, να του παραδώσεις την ψυχή σου και το σώμα σου και όλα τα άλλα θα τα κανονίσει εκείνος! Αυτά υπόσχονται στα ανύποπτα θύματα.
Ένας πρώην σατανιστής αρχιερέας πού «ξέφυγε», πράγμα πολύ σπάνιο να ξεφύγει κανείς και να μείνει ζωντανός ή έξω από το ψυχιατρείο, μιλώντας για τη δράση του στο σατανισμό είπε:
«Πάντα πάμε πρώτα στη γνωριμία και μετά αρχίζουμε με το ταρώ. Από κει και πέρα λέμε πώς ασχολούμαστε με τη λευκή μαγεία... Αρχίζει κανείς με τα χαρτιά, με το τραπεζάκι... όταν δούμε πώς αυτά πού λέμε, οι άλλοι τα δέχονται, τότε προχωράμε και στην επίκληση. "Από κει και πέρα αρχίζουνε τα ταξίματα... αρχίζουν πλέον να πείθονται και υποκύπτουν και μετά αρχίζει...».
Συνέπειες. Αντίθετες με τις προσδοκίες και τις υποσχέσεις είναι οι συνέπειες για τα παιδιά. Ειδικοί στα θέματα αυτά αναφέρουν πώς τα θύματα όχι μόνο δεν κάνουν ό,τι θέλουν, άλλα χάνουν εντελώς την ελευθερία τους και οδηγούνται σε τρομακτικές ψυχικές καταστάσεις και σε ολοκληρωτική πνευματική εξάρτηση.
Αυτή η εξάρτηση γίνεται μέσω φόβου, ψευδαισθήσεων, κατάχρησης ναρκωτικών, βίας, εκφοβισμού και εγκληματικών πράξεων, πού φθάνουν μέχρι και τη συμμετοχή σε ανθρωποθυσίες.
Άλλες αρνητικές συνέπειες είναι η ολοκληρωτική αποκοπή από το περιβάλλον (γονείς, φίλους, σχολείο κ.ο.κ.) και από κάθε χαρούμενη ανάμνηση από το παρελθόν.
Οι διανοητικές ικανότητες μειώνονται, η πνευματική ισορροπία και η σωματική υγεία απειλούνται σοβαρά. Ακόμη κι αν το θύμα καταφέρει να «ξεφύγει» για λίγο, οι εφιάλτες ακολουθούν παντού, νιώθει το Σατανά δίπλα του να τον απειλεί, να του υπενθυμίζει το συμβόλαιο πού υπέγραψε με το αίμα του και τις υποσχέσεις πού έδωσε. Η πνευματική τρομοκρατία τον βασανίζει και δε βρίσκει πουθενά ηρεμία.
Πού στήνονται οι παγίδες; Οι ειδικοί λέγουν πώς τα παιδιά μας στρατολογούνται από τους σατανιστές σε ιδιωτικά πάρτυ, σε λέσχες παιχνιδιών, ιδιαίτερα «φανταστικών ρόλων», σε εκδηλώσεις στη γειτονιά με προσφορές βίντεο χωρίς την επίβλεψη ενηλίκων, σε συναυλίες αποκρυφιστικής μουσικής, με τις τεχνικές διαλογισμού και μέσω περιοδικών και βιβλίων, στο δρόμο ή στο σχολείο, με τη βοήθεια εκπαιδευμένων αγοριών όταν πρόκειται για κορίτσια ή κοριτσιών, όταν πρόκειται για αγόρια.
Πώς θα φυλαχτούμε; Όταν εγκαταλείψουμε το δρόμο της αποστασίας και της αυτονομίας και ακολουθήσουμε το δρόμο της ταπείνωσης και της αγάπης του Θεού.
Όταν κατανοήσουμε πως από τη φύση μας είμαστε «αγάπη», γιατί είμαστε εικόνες του Θεού πού είναι αγάπη. Αγάπη όχι μόνο προς τους ανθρώπους, αλλά και προς τον Θεό. Όχι μόνο προς το Θεό, άλλα και προς ολόκληρη τη δημιουργία. Η αληθινή αγάπη δεν κομματιάζεται.
Αν είμαστε ταπεινοί και ζητούμε από το Θεό να έλθει στη ζωή μας, θα το κάνει. Αν είμαστε αγάπη θα νιώσουμε τη ζωή μας γεμάτη και δεν θα περιπλανιώμαστε ζητώντας νόημα στη ζωή μας στους δρόμους του Εωσφόρου.
Η μεγαλύτερη σιγουριά από τους κινδύνους του Σατανά είναι ο Χριστός και η Εκκλησία Του. Ο Χριστός νίκησε το Σατανά και μας έδωσε τη δική του σφραγίδα, με το άγιο βάπτισμα. Γι’ αυτό ο Σατανάς δεν έχει καμία εξουσία πάνω μας. Εκτός εάν απαρνηθούμε το βάπτισμα και τη σφραγίδα του Χριστού με τη βλάσφημη σατανιστική μύηση και με το βλάσφημο συμβόλαιο στο Διάβολο. Τότε του δίνουμε δικαιώματα και οι ίδιοι τον προσκαλούμε. Σ' αυτή την περίπτωση ο Θεός δεν επεμβαίνει γιατί δεν μας θέλει κοντά Του με τη βία. Θέλει ελεύθερα να τον αγαπάμε και να μας χαρίζει τα δώρα του
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου