Όταν ήρθε στον κόσμο, ζύγιζε μόλις 1 κιλό και 800 γραμμάρια. Μέρα με τη μέρα άρχισε να παίρνει βάρος, αλλά μετά από τρεις εβδομάδες το στομάχι του άρχισε να πρήζεται. Οι γιατροί στο νοσοκομείο Medway είπαν στους γονείς του Τζέηκ, την Τζόντι Μπέικερ και τον Μπράιαν Γουίλετ, ότι είχε μια πάθηση που επηρεάζει τα πρόωρα βρέφη και που ονομάζεται νεκρωτική εντεροκολίτιδα. Μια πάθηση κατά την οποία το λεπτό έντερο παθαίνει φλεγμονή και πεθαίνει.
Οι γονείς έντρομοι παρακολουθούσαν το στομάχι του γιου τους κάθε μέρα να μεγαλώνει και να παίρνει ένα τρομακτικό γκρι-μαύρο χρώμα. Στις 20 Οκτωβρίου ένας γιατρός ήρθε και τους είπε ότι ο Τζέικ χειροτέρεψε και ότι στις επόμενες 24 ώρες θα πέθαινε. Το λεπτό του έντερο είχε σκάσει μέσα του. Τους είπε επίσης να καλέσουν τους συγγενείς τους για να αποχαιρετήσουν και αυτοί τον Τζέηκ, καθώς ήταν απίθανο να επιβιώσει.
Η μόνη ελπίδα του Τζέικ ήταν να μεταφερθεί στο Νοσοκομείο Κινγκς Κόλετζ του Λονδίνου για μια εγχείρηση έκτακτης ανάγκης, αλλά όλοι οι γιατροί συμφώνησαν ότι ήταν πολύ αδύναμος για να επιβιώσει από το ταξίδι.
Οι δύο απαρηγόρητοι γονείς έλεγαν το τελευταίο αντίο στο μωρό τους, τον Τζέικ όταν ένας γιατρός που παρακολουθούσε ένα άλλο μωρό στον ίδιο θάλαμο, άκουσε το κλάμα τους και τους πλησίασε. Τους ρώτησε τι συμβαίνει και όταν αυτοί του διηγήθηκαν όλη την ιστορία, πήρε ένα νυστέρι και ένα ζευγάρι γάντια μίας χρήσης και απλά.. έσωσε την ζωή του Τζέηκ!
Πριν ξεκινήσει την χειρουργική επέμβαση, γύρισε προς τους γονείς και τους είπε: «Απλά να ξέρετε ότι δεν το έχω ξανακάνει ποτέ αυτό.”
Ο χειρουργός είχε μια ιδέα που θα μπορούσε είτε να σώσει τη ζωή του παιδιού ή να το φέρει σε ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο.
Όταν οι γονείς συμφώνησαν να αφήσουν τον άγνωστο γιατρό να επιχειρήσει αυτήν την επικίνδυνη διαδικασία, εκείνος πήγε στη θερμοκοιτίδα του Τζέικ, έκανε δύο μικροσκοπικές τομές στο στομάχι του με ένα νυστέρι και καθάρισε το μολυσμένο υγρό, χρησιμοποιώντας ένα γάντι από καουτσούκ σε κάθε τομή για να κρατήσει τις πληγές ανοιχτές.
«Ο γιατρός είπε ότι ποτέ δεν είχε ξανακάνει παρόμοια επέμβαση κατά το παρελθόν, αλλά ήθελε να το προσπαθήσει” λέει ο Μπράιαν. “ Δεν ήξερα τι να σκεφτώ όταν είδα τον Τζέικ με δύο πλαστικά γάντια να βγαίνουν από την κοιλιά του. Αλλά ήμουν χαρούμενος γιατί πέτυχε. Είμαι τόσο ευγνώμων για αυτόν τον γιατρό που έσωσε τη ζωή του γιου μου.”
Λόγω της γρήγορης σκέψης του άγνωστου γιατρού, ο Τζέικ έζησε ώστε να μπορέσει να μεταφερθεί σε ένα μεγαλύτερο νοσοκομείο, το Νοσοκομείο Κινγκς Κόλετζ του Λονδίνου όπου υποβλήθηκε σε μια δύσκολη εγχείρηση που διήρκεσε 6 ώρες.
Μετά την επιτυχημένη εγχείρηση, κατά την οποία οι γιατροί αφαίρεσαν 70 εκατοστά του εντέρου του μικρού Τζέικ, οι χαρούμενοι γονείς του, έψαξαν να βρουν τον άγνωστο γιατρό για να τον ευχαριστήσουν. Η έρευνα τους όμως δεν απέφερε κανένα αποτέλεσμα.
Μέχρι σήμερα οι γονείς του Τζέικ δεν έχουν ιδέα ποιος ήταν ο γιατρός που εκείνη τη μέρα έσωσε τη ζωή του γιου τους. Κάποιες πληροφορίες ότι πρόκειται για έναν καρδιοχειρουργό από το Great Ormond Street Hospital του Λονδίνου, δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ.
Αν και ακόμη δεν γνωρίζουν την ταυτότητα του, οι γονείς του Τζέηκ νιώθουν τεράστια ευγνωμοσύνη για τον άνθρωπο που έτυχε να βρεθεί εκεί την κατάλληλη στιγμή και να σώσει τη ζωή του μωρού τους. Απλά και μόνο με ένα νυστέρι και ένα ζευγάρι γάντια από καουτσούκ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου