Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα των άρθρων -Τα δημοσιεύματα στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν τους συγγραφείς.

Αυγούστου 01, 2015

Eν Αθήναις....«ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΙΕΙΤΕ ΕΝΑ ΤΑΜ ΤΑΜ»

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Στα θερινά τα σινεμά....πασατέμπος...τσίκι τσίκι....άλλοι να διαβάζουν τους υπότιτλους της ταινίας σε μεγαλύτερους που δεν γνώριζαν ανάγνωση και γραφή και δεν ήταν και λίγοι...

Χαρακτηριστικοί ήχοι μιας νοσταλγικής εποχής ....
Και έπεφτε στην οθόνη το περίφημο...."Διάλειμμα για να πιείτε ένα ΤΑΜ ΤΑΜ"...
Το γνωστό μπουκάλι με το καπάκι με το σήμα...πολύ δροσιστικό και κυρίως μοντέρνο για νέους...οι παλιοί προτιμούσαν την πορτοκαλάδα την κλασική την ΗΒΗ.

Περνούσε με τον ταβλά το παιδί με το άσπρο σακάκι και τον κουβά τον τσίγκινο με τον πάγο και τα αναψυκτικά και να προσπαθεί ο φουκαράς μέσα σε "ολίγα λεπτά" να κάνει τζίρο.
Πολλά και τα ευτράπελα στα θερινά τα σινεμά....
Ο πατέρας και η μάνα θα συνόδευαν πάντα την κόρη έφηβη βαζοντάς την στην μέση σαν να ήταν υπό κράτηση.

Υπήρχαν όμως και τολμηροί νέοι της εποχής...τέντυμπόηδες τους έλεγαν που ακολουθούσαν την κοπέλα με την οποία είχαν σχέσεις....σχέση θεωρούσαν κάποιο
απογευματινό ραντεβουδάκι στα κλεφτά για μια βόλτα για μια πάστα σοκολατίνα
για ένα σ΄αγαπώ μ΄αγαπάς.

Ο νεαρός λοιπόν φρόντιζε να βρεί θέση στο σινεμά κοντά στην κοπέλα και να ανταλάξουν ματιές και κάποιες φορές κάτι περισσότερο για να ακουστούν τα ηχηρά χαστούκια να ανάψουν τα φώτα να εξαφανιστεί ο νεαρός και να το κρατάει Μανιάτικο και να ανταποδίδει κάποια άλλη ημέρα με γιαούρτωμα.
Έξω από τα θερινά σινεμά θα εύρισκες τον στραγαλατζή....τον παγωτατζή....
τον σουβλατζή...(σουβλάκι καλαμάκι με καρφωμένη την φέτα ψωμί ) και τον ιδιοκτήτη της καντίνας του σινεμά να τσακώνεται με αυτούς.

Το θερινό σινεμά εκείνα τα χρόνια ήταν μια ολοκληρωμένη διασκέδαση....
Σαββατόβραδο η οικογένεια είχε κάνει το κουμάντο της για αυτό το έξοδο...
Αυτό μπορούσε αυτό έκανε και κανένας δεν διαμαρτυρότανε γιατί έβλεπε
μέσα στο σινεμά και τον γείτονα και θα γύριζε πίσω μαζί του στην γειτονιά
και θα γελούσαν στον δρόμο με τις ατάκες του Σταυρίδη....του Αυλωνίτη.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που η οικογένεια θα είχε ξαναδεί την ταινία.
Κανένα πρόβλημα...το ίδιο γέλιο...η ίδια ευχαρίστηση λές και το έβλεπαν
για πρώτη φορά.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου